איוב 13
| הן כל ראתה עיני שמעה אזני ותבן לה׃ | 1 |
Očima svojim sve to ja vidjeh, ušima svojim čuh i razumjeh.
| כדעתכם ידעתי גם אני לא נפל אנכי מכם׃ | 2 |
Sve što vi znate znadem to i ja, ni u čemu od vas gori nisam.
| אולם אני אל שדי אדבר והוכח אל אל אחפץ׃ | 3 |
Zato, zborit' moram sa Svesilnim, pred Bogom svoj razlog izložiti.
| ואולם אתם טפלי שקר רפאי אלל כלכם׃ | 4 |
Jer, kovači laži vi ste pravi, i svi ste vi zaludni liječnici!
| מי יתן החרש תחרישון ותהי לכם לחכמה׃ | 5 |
Kada biste bar znali šutjeti, mudrost biste svoju pokazali!
| שמעו נא תוכחתי ורבות שפתי הקשיבו׃ | 6 |
Dokaze mi ipak poslušajte, razlog mojih usana počujte.
| הלאל תדברו עולה ולו תדברו רמיה׃ | 7 |
Zar zbog Boga govorite laži, zar zbog njega riječi te prijevarne?
| הפניו תשאון אם לאל תריבון׃ | 8 |
Zar biste pristrano branit' htjeli Boga, zar biste mu htjeli biti odvjetnici?
| הטוב כי יחקר אתכם אם כהתל באנוש תהתלו בו׃ | 9 |
Zar bi dobro bilo da vas on ispita? Zar biste ga obmanuli k'o čovjeka?
| הוכח יוכיח אתכם אם בסתר פנים תשאון׃ | 10 |
Kaznom preteškom on bi vas pokarao poradi potajne vaše pristranosti.
| הלא שאתו תבעת אתכם ופחדו יפל עליכם׃ | 11 |
Zar vas veličanstvo njegovo ne plaši i zar vas od njega užas ne spopada?
| זכרניכם משלי אפר לגבי חמר גביכם׃ | 12 |
Razlozi su vam od pepela izreke, obrana je vaša obrana od blata.
| החרישו ממני ואדברה אני ויעבר עלי מה׃ | 13 |
Umuknite sada! Dajte da govorim, pa neka me poslije snađe što mu drago.
| על מה אשא בשרי בשני ונפשי אשים בכפי׃ | 14 |
Zar da meso svoje sam kidam zubima? Da svojom rukom život upropašćujem?
| הן יקטלני לא איחל אך דרכי אל פניו אוכיח׃ | 15 |
On me ubit' može: nade druge nemam već da pred njim svoje držanje opravdam.
| גם הוא לי לישועה כי לא לפניו חנף יבוא׃ | 16 |
I to je već zalog mojega spasenja, jer bezbožnik preda nj ne može stupiti.
| שמעו שמוע מלתי ואחותי באזניכם׃ | 17 |
Pažljivo mi riječi poslušajte, nek' vam prodre u uši besjeda.
| הנה נא ערכתי משפט ידעתי כי אני אצדק׃ | 18 |
Gle: ja sam pripremio parnicu, jer u svoje sam pravo uvjeren.
| מי הוא יריב עמדי כי עתה אחריש ואגוע׃ | 19 |
Tko se sa mnom hoće parničiti? - Umuknut ću potom te izdahnut'.
| אך שתים אל תעש עמדי אז מפניך לא אסתר׃ | 20 |
Dvije mi molbe samo ne uskrati da se od tvog lica ne sakrivam:
| כפך מעלי הרחק ואמתך אל תבעתני׃ | 21 |
digni s mene tešku svoju ruku i užasom svojim ne straši me.
| וקרא ואנכי אענה או אדבר והשיבני׃ | 22 |
Tada me pitaj, a ja ću odgovarat'; ili ja da pitam, ti da odgovaraš.
| כמה לי עונות וחטאות פשעי וחטאתי הדיעני׃ | 23 |
Koliko počinih prijestupa i grijeha? Prekršaj mi moj pokaži i krivicu.
| למה פניך תסתיר ותחשבני לאויב לך׃ | 24 |
Zašto lice svoje kriješ sad od mene, zašto u meni vidiš neprijatelja?
| העלה נדף תערוץ ואת קש יבש תרדף׃ | 25 |
Zašto strahom mučiš list vjetrom progonjen, zašto se na suhu obaraš slamčicu?
| כי תכתב עלי מררות ותורישני עונות נעורי׃ | 26 |
O ti, koji mi gorke pišeš presude i teretiš mene grijesima mladosti,
| ותשם בסד רגלי ותשמור כל ארחותי על שרשי רגלי תתחקה׃ | 27 |
koji si mi noge u klade sapeo i koji bdiš nad svakim mojim korakom i tragove stopa mojih ispituješ!
| והוא כרקב יבלה כבגד אכלו עש׃ | 28 |
Život mi se k'o trulo drvo raspada, k'o haljina što je moljci izjedaju!
