איוב 11
| ויען צפר הנעמתי ויאמר׃ | 1 |
Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
| הרב דברים לא יענה ואם איש שפתים יצדק׃ | 2 |
Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
| בדיך מתים יחרישו ותלעג ואין מכלם׃ | 3 |
Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
| ותאמר זך לקחי ובר הייתי בעיניך׃ | 4 |
Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
| ואולם מי יתן אלוה דבר ויפתח שפתיו עמך׃ | 5 |
Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
| ויגד לך תעלמות חכמה כי כפלים לתושיה ודע כי ישה לך אלוה מעונך׃ | 6 |
Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
| החקר אלוה תמצא אם עד תכלית שדי תמצא׃ | 7 |
Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
| גבהי שמים מה תפעל עמקה משאול מה תדע׃ (Sheol h7585) | 8 |
Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)
| ארכה מארץ מדה ורחבה מני ים׃ | 9 |
Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
| אם יחלף ויסגיר ויקהיל ומי ישיבנו׃ | 10 |
Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
| כי הוא ידע מתי שוא וירא און ולא יתבונן׃ | 11 |
Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
| ואיש נבוב ילבב ועיר פרא אדם יולד׃ | 12 |
Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
| אם אתה הכינות לבך ופרשת אליו כפך׃ | 13 |
Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
| אם און בידך הרחיקהו ואל תשכן באהליך עולה׃ | 14 |
Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
| כי אז תשא פניך ממום והיית מצק ולא תירא׃ | 15 |
Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
| כי אתה עמל תשכח כמים עברו תזכר׃ | 16 |
Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
| ומצהרים יקום חלד תעפה כבקר תהיה׃ | 17 |
Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
| ובטחת כי יש תקוה וחפרת לבטח תשכב׃ | 18 |
Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
| ורבצת ואין מחריד וחלו פניך רבים׃ | 19 |
Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
| ועיני רשעים תכלינה ומנוס אבד מנהם ותקותם מפח נפש׃ | 20 |
Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.
