איוב 10
| נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ | 1 |
Moji duši se gnusi moje življenje. Svojo pritožbo bom pustil nad seboj; govoril bom v grenkobi svoje duše.
| אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ | 2 |
Bogu bom rekel: ›Ne obsodi me. Razloži mi, zakaj se pričkaš z menoj.‹
| הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ | 3 |
Mar ti je dobro, da bi zatiral, da bi preziral delo svojih rok in bi sijal nad nasvetom zlobnega?
| העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ | 4 |
Imaš mesene oči? Mar vidiš, kakor vidi človek?
| הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ | 5 |
So tvoji dnevi kakor dnevi človeka? So tvoja leta kakor človeški dnevi,
| כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ | 6 |
da poizveduješ za mojo krivičnostjo in preiskuješ za mojim grehom?
| על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ | 7 |
Ti veš, da nisem zloben in nikogar ni, ki lahko osvobodi iz tvoje roke.
| ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ | 8 |
Tvoje roke so me naredile in me oblikovale skupaj na vsaki strani, vendar si me uničil.
| זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ | 9 |
Spomni se, rotim te, da si me naredil kakor ilo, ti pa me hočeš ponovno privesti v prah?
| הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ | 10 |
Mar me nisi iztočil kakor mleko in me strdil kakor sir?
| עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ | 11 |
Oblekel si me s kožo in mesom in me obdal s kostmi in kitami.
| חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ | 12 |
Zagotovil si mi življenje in naklonjenost in tvoje obiskovanje je ohranilo mojega duha.
| ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ | 13 |
Te stvari si skril v svojem srcu, vem, da je to s teboj.
| אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ | 14 |
Če grešim, potem me zaznamuješ in me ne boš oprostil pred mojo krivičnostjo.
| אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ | 15 |
Če bi bil zloben, gorje meni. Če bi bil pravičen kljub temu ne bi dvignil svoje glave. Poln zmedenosti sem, zato poglej mojo stisko,
| ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ | 16 |
kajti ta narašča. Loviš me kakor krut lev in se ponovno kažeš čudovitega nad menoj.
| תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ | 17 |
Zoper mene obnavljaš svoje pričevanje in nad menoj povečuješ svoje ogorčenje. Spremembe in vojna so zoper mene.
| ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ | 18 |
Zakaj si me potem privedel ven iz maternice? Oh, da bi izročil duha in me nobeno oko ne bi videlo!
| כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ | 19 |
Bil bi kakor, če me ne bi bilo, od maternice bi bil odnesen v grob.
| הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ | 20 |
Mar ni mojih dni malo? Odnehaj torej in me pusti samega, da se malo potolažim,
| בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ | 21 |
preden grem, od koder se ne bom vrnil, celó v deželo teme in smrtne sence,
| ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ | 22 |
deželo teme kakor tema sama in smrtne sence, brez kakršnegakoli reda in kjer je svetloba kakor tema.«
