< איוב 10 >

נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ 1
Додијао је души мојој живот мој; пустићу од себе тужњаву своју, говорићу у јаду душе своје.
אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ 2
Рећи ћу Богу: Немој ме осудити; кажи ми зашто се преш са мном.
הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ 3
Је ли Ти мило да чиниш силу, да одбацујеш дело руку својих и савет безбожнички обасјаваш?
העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ 4
Јесу ли у Тебе очи телесне? Видиш ли као што види човек?
הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ 5
Јесу ли дани твоји као дани човечији, и године твоје као век људски,
כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ 6
Те истражујеш моје безакоње и за грех мој разбираш?
על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ 7
Ти знаш да нисам крив, и нема никога ко би избавио из Твоје руке.
ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ 8
Твоје су ме руке створиле и начиниле, и Ти ме одсвуда потиреш.
זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ 9
Опомени се да си ме као од кала начинио, и опет ћеш ме у прах обратити.
הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ 10
Ниси ли ме као млеко слио и као сир усирио ме?
עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ 11
Навукао си на ме кожу и месо, и костима и жилама сплео си ме.
חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ 12
Животом и милошћу даривао си ме; и старање Твоје чувало је дух мој.
ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ 13
И сакрио си то у срцу свом; али знам да је у Тебе.
אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ 14
Ако сам згрешио, опазио си ме, и ниси ме опростио безакоња мог.
אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ 15
Ако сам скривио, тешко мени! Ако ли сам прав, не могу подигнути главе, пун срамоте и видећи муку своју.
ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ 16
И ако се подигне, гониш ме као лав, и опет чиниш чудеса на мени.
תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ 17
Понављаш сведочанства своја против мене, и умножаваш гнев свој на ме; војске једне за другом излазе на ме.
ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ 18
Зашто си ме извадио из утробе? О да умрех! Да ме ни око не виде!
כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ 19
Био бих као да никада нисам био; из утробе у гроб био бих однесен.
הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ 20
Није ли мало дана мојих? Престани дакле и окани ме се да се мало опоравим,
בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ 21
Пре него отидем одакле се нећу вратити, у земљу тамну и у сен смртни,
ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ 22
У земљу тамну као мрак и у сен смртни, где нема промене и где је видело као тама.

< איוב 10 >