< איוב 10 >
נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ | 1 |
Додијао је души мојој живот мој; пустићу од себе тужњаву своју, говорићу у јаду душе своје.
אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ | 2 |
Рећи ћу Богу: Немој ме осудити; кажи ми зашто се преш са мном.
הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ | 3 |
Је ли Ти мило да чиниш силу, да одбацујеш дело руку својих и савет безбожнички обасјаваш?
העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ | 4 |
Јесу ли у Тебе очи телесне? Видиш ли као што види човек?
הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ | 5 |
Јесу ли дани твоји као дани човечији, и године твоје као век људски,
כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ | 6 |
Те истражујеш моје безакоње и за грех мој разбираш?
על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ | 7 |
Ти знаш да нисам крив, и нема никога ко би избавио из Твоје руке.
ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ | 8 |
Твоје су ме руке створиле и начиниле, и Ти ме одсвуда потиреш.
זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ | 9 |
Опомени се да си ме као од кала начинио, и опет ћеш ме у прах обратити.
הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ | 10 |
Ниси ли ме као млеко слио и као сир усирио ме?
עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ | 11 |
Навукао си на ме кожу и месо, и костима и жилама сплео си ме.
חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ | 12 |
Животом и милошћу даривао си ме; и старање Твоје чувало је дух мој.
ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ | 13 |
И сакрио си то у срцу свом; али знам да је у Тебе.
אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ | 14 |
Ако сам згрешио, опазио си ме, и ниси ме опростио безакоња мог.
אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ | 15 |
Ако сам скривио, тешко мени! Ако ли сам прав, не могу подигнути главе, пун срамоте и видећи муку своју.
ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ | 16 |
И ако се подигне, гониш ме као лав, и опет чиниш чудеса на мени.
תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ | 17 |
Понављаш сведочанства своја против мене, и умножаваш гнев свој на ме; војске једне за другом излазе на ме.
ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ | 18 |
Зашто си ме извадио из утробе? О да умрех! Да ме ни око не виде!
כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ | 19 |
Био бих као да никада нисам био; из утробе у гроб био бих однесен.
הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ | 20 |
Није ли мало дана мојих? Престани дакле и окани ме се да се мало опоравим,
בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ | 21 |
Пре него отидем одакле се нећу вратити, у земљу тамну и у сен смртни,
ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ | 22 |
У земљу тамну као мрак и у сен смртни, где нема промене и где је видело као тама.