< איוב 10 >
נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ | 1 |
Dodijao je duši mojoj život moj; pustiæu od sebe tužnjavu svoju, govoriæu u jadu duše svoje.
אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ | 2 |
Reæi æu Bogu: nemoj me osuditi; kaži mi zašto se preš sa mnom.
הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ | 3 |
Je li ti milo da èiniš silu, da odbacuješ djelo ruku svojih i savjet bezbožnièki obasjavaš?
העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ | 4 |
Jesu li u tebe oèi tjelesne? vidiš li kao što vidi èovjek?
הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ | 5 |
Jesu li dani tvoji kao dani èovjeèji, i godine tvoje kao vijek ljudski,
כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ | 6 |
Te istražuješ moje bezakonje i za grijeh moj razbiraš?
על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ | 7 |
Ti znaš da nijesam kriv, i nema nikoga ko bi izbavio iz tvoje ruke.
ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ | 8 |
Tvoje su me ruke stvorile i naèinile, i ti me otsvuda potireš.
זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ | 9 |
Opomeni se da si me kao od kala naèinio, i opet æeš me u prah obratiti.
הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ | 10 |
Nijesi li me kao mlijeko slio i kao sir usirio me?
עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ | 11 |
Navukao si na me kožu i meso, i kostima i žilama spleo si me.
חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ | 12 |
Životom i milošæu darivao si me; i staranje tvoje èuvalo je duh moj.
ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ | 13 |
I sakrio si to u srcu svojem; ali znam da je u tebe.
אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ | 14 |
Ako sam zgriješio, opazio si me, i nijesi me oprostio bezakonja mojega.
אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ | 15 |
Ako sam skrivio, teško meni! ako li sam prav, ne mogu podignuti glave, pun sramote i videæi muku svoju.
ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ | 16 |
I ako se podigne, goniš me kao lav, i opet èiniš èudesa na meni.
תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ | 17 |
Ponavljaš svjedoèanstva svoja protiv mene, i umnožavaš gnjev svoj na me; vojske jedna za drugom izlaze na me.
ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ | 18 |
Zašto si me izvadio iz utrobe? o da umrijeh! da me ni oko ne vidje!
כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ | 19 |
Bio bih kao da nigda nijesam bio; iz utrobe u grob bio bih odnesen.
הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ | 20 |
Nije li malo dana mojih? prestani dakle i okani me se da se malo oporavim,
בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ | 21 |
Prije nego otidem odakle se neæu vratiti, u zemlju tamnu i u sjen smrtni,
ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ | 22 |
U zemlju tamnu kao mrak i u sjen smrtni, gdje nema promjene i gdje je vidjelo kao tama.