< איוב 10 >

נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ 1
Dodijao je duši mojoj život moj; pustiæu od sebe tužnjavu svoju, govoriæu u jadu duše svoje.
אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ 2
Reæi æu Bogu: nemoj me osuditi; kaži mi zašto se preš sa mnom.
הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ 3
Je li ti milo da èiniš silu, da odbacuješ djelo ruku svojih i savjet bezbožnièki obasjavaš?
העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ 4
Jesu li u tebe oèi tjelesne? vidiš li kao što vidi èovjek?
הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ 5
Jesu li dani tvoji kao dani èovjeèji, i godine tvoje kao vijek ljudski,
כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ 6
Te istražuješ moje bezakonje i za grijeh moj razbiraš?
על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ 7
Ti znaš da nijesam kriv, i nema nikoga ko bi izbavio iz tvoje ruke.
ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ 8
Tvoje su me ruke stvorile i naèinile, i ti me otsvuda potireš.
זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ 9
Opomeni se da si me kao od kala naèinio, i opet æeš me u prah obratiti.
הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ 10
Nijesi li me kao mlijeko slio i kao sir usirio me?
עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ 11
Navukao si na me kožu i meso, i kostima i žilama spleo si me.
חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ 12
Životom i milošæu darivao si me; i staranje tvoje èuvalo je duh moj.
ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ 13
I sakrio si to u srcu svojem; ali znam da je u tebe.
אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ 14
Ako sam zgriješio, opazio si me, i nijesi me oprostio bezakonja mojega.
אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ 15
Ako sam skrivio, teško meni! ako li sam prav, ne mogu podignuti glave, pun sramote i videæi muku svoju.
ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ 16
I ako se podigne, goniš me kao lav, i opet èiniš èudesa na meni.
תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ 17
Ponavljaš svjedoèanstva svoja protiv mene, i umnožavaš gnjev svoj na me; vojske jedna za drugom izlaze na me.
ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ 18
Zašto si me izvadio iz utrobe? o da umrijeh! da me ni oko ne vidje!
כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ 19
Bio bih kao da nigda nijesam bio; iz utrobe u grob bio bih odnesen.
הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ 20
Nije li malo dana mojih? prestani dakle i okani me se da se malo oporavim,
בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ 21
Prije nego otidem odakle se neæu vratiti, u zemlju tamnu i u sjen smrtni,
ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ 22
U zemlju tamnu kao mrak i u sjen smrtni, gdje nema promjene i gdje je vidjelo kao tama.

< איוב 10 >