איוב 10
| נקטה נפשי בחיי אעזבה עלי שיחי אדברה במר נפשי׃ | 1 |
Kad mi je duši život omrznuo, nek' mi tužaljka poteče slobodno, zborit ću u gorčini duše svoje.
| אמר אל אלוה אל תרשיעני הודיעני על מה תריבני׃ | 2 |
Reću ću Bogu: Nemoj me osudit! Kaži mi zašto se na me obaraš.
| הטוב לך כי תעשק כי תמאס יגיע כפיך ועל עצת רשעים הופעת׃ | 3 |
TÓa što od toga imaš da me tlačiš, da djelo ruku svojih zabacuješ, da pomažeš namjerama opakih?
| העיני בשר לך אם כראות אנוש תראה׃ | 4 |
Jesu li u tebe oči tjelesne? Zar ti vidiš kao što čovjek vidi?
| הכימי אנוש ימיך אם שנותיך כימי גבר׃ | 5 |
Zar su ti dani k'o dani smrtnika a kao ljudski vijek tvoje godine?
| כי תבקש לעוני ולחטאתי תדרוש׃ | 6 |
Zbog čega krivnju moju istražuješ i grijehe moje hoćeš razotkriti,
| על דעתך כי לא ארשע ואין מידך מציל׃ | 7 |
kad znadeš dobro da sam nedužan, da ruci tvojoj izmaknut ne mogu?
| ידיך עצבוני ויעשוני יחד סביב ותבלעני׃ | 8 |
Tvoje me ruke sazdaše, stvoriše, zašto da me sada opet raščiniš!
| זכר נא כי כחמר עשיתני ואל עפר תשיבני׃ | 9 |
Sjeti se, k'o glinu si me sazdao i u prah ćeš me ponovo vratiti.
| הלא כחלב תתיכני וכגבנה תקפיאני׃ | 10 |
Nisi li mene k'o mlijeko ulio i učinio da se k'o sir zgrušam?
| עור ובשר תלבישני ובעצמות וגידים תסככני׃ | 11 |
Kožom si me i mesom odjenuo, kostima si me spleo i žilama.
| חיים וחסד עשית עמדי ופקדתך שמרה רוחי׃ | 12 |
S milošću si mi život darovao, brižljivo si nad mojim bdio dahom.
| ואלה צפנת בלבבך ידעתי כי זאת עמך׃ | 13 |
Al' u svom srcu ovo si sakrio, znam da je tvoja to bila namjera:
| אם חטאתי ושמרתני ומעוני לא תנקני׃ | 14 |
da paziš budno hoću li zgriješiti i da mi grijeh ne prođe nekažnjeno.
| אם רשעתי אללי לי וצדקתי לא אשא ראשי שבע קלון וראה עניי׃ | 15 |
Ako sam grešan, onda teško meni, ako li sam prav, glavu ne smijem dići - shrvan sramotom, nesrećom napojen!
| ויגאה כשחל תצודני ותשב תתפלא בי׃ | 16 |
Ispravim li se, k'o lav me nagoniš, snagu svoju okušavaš na meni,
| תחדש עדיך נגדי ותרב כעשך עמדי חליפות וצבא עמי׃ | 17 |
optužbe nove na mene podižeš, jarošću većom na mene usplamtiš i sa svježim se četama obaraš.
| ולמה מרחם הצאתני אגוע ועין לא תראני׃ | 18 |
Iz utrobe što si me izvukao? O, što ne umrijeh: vidjeli me ne bi,
| כאשר לא הייתי אהיה מבטן לקבר אובל׃ | 19 |
bio bih k'o da me ni bilo nije, iz utrobe u grob bi me stavili.
| הלא מעט ימי יחדל ישית ממני ואבליגה מעט׃ | 20 |
Mog su života dani tako kratki! Pusti me da se još malo veselim
| בטרם אלך ולא אשוב אל ארץ חשך וצלמות׃ | 21 |
prije nego ću na put bez povratka, u zemlju tame, zemlju sjene smrtne,
| ארץ עפתה כמו אפל צלמות ולא סדרים ותפע כמו אפל׃ | 22 |
u zemlju tmine guste i meteža, gdje je svjetlost slična noći najcrnjoj.”
