ירמיה 5
| שוטטו בחוצות ירושלם וראו נא ודעו ובקשו ברחובותיה אם תמצאו איש אם יש עשה משפט מבקש אמונה ואסלח לה׃ | 1 |
Прођите по улицама јерусалимским, и видите сада и разберите и потражите по улицама његовим, хоћете ли наћи човека, има ли ко да чини што је право и да тражи истину, па ћу опростити.
| ואם חי יהוה יאמרו לכן לשקר ישבעו׃ | 2 |
Ако и говоре: Тако да је жив Господ! Опет се криво куну.
| יהוה עיניך הלוא לאמונה הכיתה אתם ולא חלו כליתם מאנו קחת מוסר חזקו פניהם מסלע מאנו לשוב׃ | 3 |
Господе! Не гледају ли очи Твоје на истину! Бијеш их, али их не боли; сатиреш их, али неће да приме науке, тврђе им је лице од камена, неће да се обрате.
| ואני אמרתי אך דלים הם נואלו כי לא ידעו דרך יהוה משפט אלהיהם׃ | 4 |
И ја рекох: Сиромаси су, лудо раде, јер не знају пут Господњи, закон Бога свог.
| אלכה לי אל הגדלים ואדברה אותם כי המה ידעו דרך יהוה משפט אלהיהם אך המה יחדו שברו על נתקו מוסרות׃ | 5 |
Идем к властељима, и њима ћу говорити, јер они знају пут Господњи, закон Бога свог; али и они изломише јарам, покидаше свезе.
| על כן הכם אריה מיער זאב ערבות ישדדם נמר שקד על עריהם כל היוצא מהנה יטרף כי רבו פשעיהם עצמו משבותיהם׃ | 6 |
За то ће их побити лав из шуме, вук ће их вечерњи потрти, рис ће вребати код градова њихових, ко год изиђе из њих биће растргнут, јер је много греха њихових и силни су одмети њихови.
| אי לזאת אסלוח לך בניך עזבוני וישבעו בלא אלהים ואשבע אותם וינאפו ובית זונה יתגדדו׃ | 7 |
Како ћу ти опростити то? Синови твоји оставише мене, и куну се онима који нису богови. Како их наситих, стадоше чинити прељубу, и у кућу курвину стичу се гомилом.
| סוסים מיזנים משכים היו איש אל אשת רעהו יצהלו׃ | 8 |
Јутром су кад устају као товни коњи, сваки рже за женом ближњег свог.
| העל אלה לוא אפקד נאם יהוה ואם בגוי אשר כזה לא תתנקם נפשי׃ | 9 |
За то ли нећу походити? Вели Господ, и душа моја неће ли се осветити таквом народу?
| עלו בשרותיה ושחתו וכלה אל תעשו הסירו נטישותיה כי לוא ליהוה המה׃ | 10 |
Изађите му на зидове и развалите, али немојте сасвим затрти, скините му преворнице, јер нису Господње.
| כי בגוד בגדו בי בית ישראל ובית יהודה נאם יהוה׃ | 11 |
Јер ме сасвим изневери дом Израиљев и дом Јудин, вели Господ.
| כחשו ביהוה ויאמרו לא הוא ולא תבוא עלינו רעה וחרב ורעב לוא נראה׃ | 12 |
Ударише у бах Господу и рекоше: Није тако, неће нас зло задесити, и нећемо видети мача ни глади.
| והנביאים יהיו לרוח והדבר אין בהם כה יעשה להם׃ | 13 |
А ти пророци отићи ће у ветар, и речи нема у њима, њима ће бити тако.
| לכן כה אמר יהוה אלהי צבאות יען דברכם את הדבר הזה הנני נתן דברי בפיך לאש והעם הזה עצים ואכלתם׃ | 14 |
Зато овако вели Господ Господ над војскама: Кад тако говорите, ево ја ћу учинити да речи моје у устима твојим буду као огањ, а овај народ дрва, те ће их спалити.
| הנני מביא עליכם גוי ממרחק בית ישראל נאם יהוה גוי איתן הוא גוי מעולם הוא גוי לא תדע לשנו ולא תשמע מה ידבר׃ | 15 |
Гле, ја ћу довести на вас народ из далека, доме Израиљев, вели Господ, народ јак, народ стар, народ коме језика нећеш знати нити ћеш разумети шта говори;
| אשפתו כקבר פתוח כלם גבורים׃ | 16 |
Коме је тул као гроб отворен, сви су јаки.
| ואכל קצירך ולחמך יאכלו בניך ובנותיך יאכל צאנך ובקרך יאכל גפנך ותאנתך ירשש ערי מבצריך אשר אתה בוטח בהנה בחרב׃ | 17 |
И појешће летину твоју и хлеб твој, што синови твоји и кћери твоје хтеше јести, појешће овце твоје и говеда твоја, појешће винову лозу твоју и смокве твоје, и мачем ће затрти тврде градове твоје у које се уздаш.
| וגם בימים ההמה נאם יהוה לא אעשה אתכם כלה׃ | 18 |
Али ни тада, вели Господ, нећу вас сасвим затрти.
| והיה כי תאמרו תחת מה עשה יהוה אלהינו לנו את כל אלה ואמרת אליהם כאשר עזבתם אותי ותעבדו אלהי נכר בארצכם כן תעבדו זרים בארץ לא לכם׃ | 19 |
Јер кад кажете: Зашто нам чини Господ Бог наш све ово? Тада им реци: Како остависте мене и служисте туђим боговима у земљи својој, тако ћете служити туђинцима у земљи која није ваша.
| הגידו זאת בבית יעקב והשמיעוה ביהודה לאמר׃ | 20 |
Јавите ово у дому Јаковљевом, и огласите у Јуди, говорећи:
| שמעו נא זאת עם סכל ואין לב עינים להם ולא יראו אזנים להם ולא ישמעו׃ | 21 |
Чујте ово, луди и безумни народе, који имате очи, а не видите, који имате уши, а не чујете.
| האותי לא תיראו נאם יהוה אם מפני לא תחילו אשר שמתי חול גבול לים חק עולם ולא יעברנהו ויתגעשו ולא יוכלו והמו גליו ולא יעברנהו׃ | 22 |
Мене ли се нећете бојати? Вели Господ; од мене ли нећете дрхтати? Који поставих песак мору за међу вечном наредбом, и неће прећи преко ње; ако му и устају вали, неће надјачати, ако и буче, неће је прећи.
| ולעם הזה היה לב סורר ומורה סרו וילכו׃ | 23 |
Али је у народа овог срце упорно и непокорно; одступише и отидоше.
| ולא אמרו בלבבם נירא נא את יהוה אלהינו הנתן גשם וירה ומלקוש בעתו שבעות חקות קציר ישמר לנו׃ | 24 |
Нити рекоше у срцу свом: Бојмо се Господа Бога свог, који нам даје дажд рани и позни на време, и чува нам недеље одређене за жетву.
| עונותיכם הטו אלה וחטאותיכם מנעו הטוב מכם׃ | 25 |
Безакоња ваша одвраћају то, и греси ваши одбијају добро од вас.
| כי נמצאו בעמי רשעים ישור כשך יקושים הציבו משחית אנשים ילכדו׃ | 26 |
Јер се налазе у народу мом безбожници, који вребају као птичари кад се притаје, мећу замке да хватају људе.
| ככלוב מלא עוף כן בתיהם מלאים מרמה על כן גדלו ויעשירו׃ | 27 |
Као крлетка пуна птица тако су куће њихове пуне преваре; зато посташе велики и обогатише.
| שמנו עשתו גם עברו דברי רע דין לא דנו דין יתום ויצליחו ומשפט אביונים לא שפטו׃ | 28 |
Угојише се, сјају се, мимоилазе зло, не чине правде ни сирочету, и опет им је добро, и не дају правице убогима.
| העל אלה לא אפקד נאם יהוה אם בגוי אשר כזה לא תתנקם נפשי׃ | 29 |
Зато ли нећу походити? Вели Господ, и душа моја неће ли се осветити таквом народу?
| שמה ושערורה נהיתה בארץ׃ | 30 |
Чудо и страхота бива у земљи.
| הנביאים נבאו בשקר והכהנים ירדו על ידיהם ועמי אהבו כן ומה תעשו לאחריתה׃ | 31 |
Пророци пророкују лажно, и свештеници господују преко њих, и народу је мом то мило. А шта ћете радити на последак?
