< ירמיה 47 >
אשר היה דבר יהוה אל ירמיהו הנביא אל פלשתים בטרם יכה פרעה את עזה׃ | 1 |
Реч Господња која дође Јеремији пророку за Филистеје пре него Фараон освоји Газу.
כה אמר יהוה הנה מים עלים מצפון והיו לנחל שוטף וישטפו ארץ ומלואה עיר וישבי בה וזעקו האדם והילל כל יושב הארץ׃ | 2 |
Овако вели Господ: Ево, вода долази са севера, и биће као поток који се разлива, и потопиће земљу и шта је у њој, град и оне који живе у њему; и људи ће викати, и ридаће сви становници земаљски.
מקול שעטת פרסות אביריו מרעש לרכבו המון גלגליו לא הפנו אבות אל בנים מרפיון ידים׃ | 3 |
Од топота копита јаких коња његових, од тутњаве кола његових, и праске точкова његових, неће се обазрети очеви на синове, јер ће им руке клонути,
על היום הבא לשדוד את כל פלשתים להכרית לצר ולצידון כל שריד עזר כי שדד יהוה את פלשתים שארית אי כפתור׃ | 4 |
Од оног дана који ће доћи да истреби све Филистеје и да затре Тир и Сидон и све остале помоћнике, јер ће Господ истребити Филистеје, остатак острва Кафтора.
באה קרחה אל עזה נדמתה אשקלון שארית עמקם עד מתי תתגודדי׃ | 5 |
Оћелавиће Газа, пропашће Аскалон и остатак долине њихове; докле ћеш се резати?
הוי חרב ליהוה עד אנה לא תשקטי האספי אל תערך הרגעי ודמי׃ | 6 |
Јаох, мачу Господњи, кад ћеш се смирити? Врати се у корице своје, стани и смири се.
איך תשקטי ויהוה צוה לה אל אשקלון ואל חוף הים שם יעדה׃ | 7 |
Али како би се смирио? Јер му Господ даде заповест на Аскалон и на приморје; онамо га одреди.