ירמיה 30

1 הדבר אשר היה אל ירמיהו מאת יהוה לאמר׃

Пәрвәрдигардин Йәрәмияға кәлгән сөз: —

2 כה אמר יהוה אלהי ישראל לאמר כתב לך את כל הדברים אשר דברתי אליך אל ספר׃

Исраилниң Худаси Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мән саңа һазир дәйдиған мошу барлиқ сөзлиримни язмиға язғин;

3 כי הנה ימים באים נאם יהוה ושבתי את שבות עמי ישראל ויהודה אמר יהוה והשבתים אל הארץ אשר נתתי לאבותם וירשוה׃

Чүнки мана, шундақ күнләр келидуки, — дәйду Пәрвәрдигар, — Мән хәлқим Исраил һәм Йәһудани сүргүнлүктин қайтуруп әслигә кәлтүримән, уларни ата-бовилириға тәқдим қилған зиминға қайтуримән, улар униңға егә болиду.

4 ואלה הדברים אשר דבר יהוה אל ישראל ואל יהודה׃

Пәрвәрдигарниң Исраил тоғрилиқ вә Йәһуда тоғрилиқ дегән сөзлири төвәндикидәк: —

5 כי כה אמר יהוה קול חרדה שמענו פחד ואין שלום׃

Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Аңлитилиду алақзадилик һәм қорқунучлуқниң авази, Болсун нәдә аман-течлиқ!

6 שאלו נא וראו אם ילד זכר מדוע ראיתי כל גבר ידיו על חלציו כיולדה ונהפכו כל פנים לירקון׃

Сораңлар, шуни көрүп беқиңларки, әр бала туғамду? Мән немишкә әнди толғаққа чүшкән аялдәк һәр бир әр кишиниң чатириқини қоли билән тутқанлиғини көримән? Немишкә йүзлири татирип кәткәнду?

7 הוי כי גדול היום ההוא מאין כמהו ועת צרה היא ליעקב וממנה יושע׃

Айһай, шу күни дәһшәтликтур! Униңға һеч қандақ күн охшимайду; у Яқупниң азап-оқубәт күнидур; лекин у униңдин қутқузулиду.

8 והיה ביום ההוא נאם יהוה צבאות אשבר עלו מעל צוארך ומוסרותיך אנתק ולא יעבדו בו עוד זרים׃

Шу күнидә әмәлгә ашурулидуки, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, — Мән униң боюнтуруғини бойнуңдин елип сундуруветимән, асарәтлириңни бузуп ташлаймән, ят адәмләр уни иккинчи қуллуққа чүшүрмәйду.

9 ועבדו את יהוה אלהיהם ואת דוד מלכם אשר אקים להם׃

Шуниң орнида улар Пәрвәрдигар Худасиниң һәмдә Мән улар үчүн қайтидин тикләйдиған Давут падишасиниң қуллуғида болиду.

10 ואתה אל תירא עבדי יעקב נאם יהוה ואל תחת ישראל כי הנני מושיעך מרחוק ואת זרעך מארץ שבים ושב יעקב ושקט ושאנן ואין מחריד׃

Әнди сән, и қулум Яқуп, қорқма, — дәйду Пәрвәрдигар; — алақзадә болма, и Исраил; чүнки мана, Мән сени жирақ йәрләрдин, сениң нәслиңни сүргүн болған зиминдин қутқузимән; Яқуп қайтип келиду, арам тепип азатә туриду вә һеч ким уни қорқутмайду.

11 כי אתך אני נאם יהוה להושיעך כי אעשה כלה בכל הגוים אשר הפצותיך שם אך אתך לא אעשה כלה ויסרתיך למשפט ונקה לא אנקך׃

Чүнки Мән сени қутқузуш үчүн сән билән биллидурмән, — дәйду Пәрвәрдигар; — Мән сени тарқитивәткән әлләрниң һәммисини түгәштүрсәмму, лекин сени пүтүнләй түгәштүрмәймән; пәқәт үстүңдин һөкүм чиқирип тәрбийә-савақ беримән; сени җазалимай қоюп қоймаймән.

12 כי כה אמר יהוה אנוש לשברך נחלה מכתך׃

Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: Сениң зедәң давалиғусиз, сениң яраң болса интайин еғирдур.

13 אין דן דינך למזור רפאות תעלה אין לך׃

Сениң дәвайиңни сорайдиған һеч ким йоқ, яраңни таңғучи йоқтур, саңа шипалиқ дорилар йоқтур;

14 כל מאהביך שכחוך אותך לא ידרשו כי מכת אויב הכיתיך מוסר אכזרי על רב עונך עצמו חטאתיך׃

сениң барлиқ ашнилириң сени унтуған; улар сениң һалиңни һеч соримайду. Чүнки Мән сени дүшмәндәк зәрб билән урғанмән, рәһимсиз бир залимдәк саңа савақ болсун дәп урғанмән; чүнки сениң қәбиһлигиң һәдди-һесапсиз, гуналириң һәддидин зиядә болған.

15 מה תזעק על שברך אנוש מכאבך על רב עונך עצמו חטאתיך עשיתי אלה לך׃

Немишкә зедәң түпәйлидин, дәрд-әлимиң давалиғусиз болғанлиғи түпәйлидин пәряд көтирисән? Қәбиһлигиңниң һәдди-һесапсиз болғанлиғидин, гуналириң һәддидин зиядә болғанлиғидин, Мән шуларни саңа қилғанмән.

16 לכן כל אכליך יאכלו וכל צריך כלם בשבי ילכו והיו שאסיך למשסה וכל בזזיך אתן לבז׃

Лекин сени жутувалғанларниң һәммиси жутувелиниду; сениң барлиқ күшәндилириң болса сүргүн болиду; сени булиғанларниң һәммиси булаң-талаң қилиниду; сени ов қилғанларниң һәммисини овлинидиған қилимән.

17 כי אעלה ארכה לך וממכותיך ארפאך נאם יהוה כי נדחה קראו לך ציון היא דרש אין לה׃

Чүнки Мән саңа теңиқ теңип қойимән вә ярилириңни сақайтимән — дәйду Пәрвәрдигар; — чүнки улар сени: «Ғериб-бечарә, һеч ким һалини соримайдиған Зион дәл мошудур» дәп һақарәтлигән.

18 כה אמר יהוה הנני שב שבות אהלי יעקוב ומשכנתיו ארחם ונבנתה עיר על תלה וארמון על משפטו ישב׃

Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мана, Мән Яқупниң чедирлирини сүргүнлүктин қайтуруп әслигә кәлтүримән, Униң туралғулири үстигә рәһим қилимән; Шәһәр харабилири һул қилинип қайтидин қурулиду, Орда-қәлъә өз җайида йәнә адәмзатлиқ болиду.

19 ויצא מהם תודה וקול משחקים והרבתים ולא ימעטו והכבדתים ולא יצערו׃

Шу җайлардин тәшәккүр күйлири вә шат-хурамлиқ садалири аңлиниду; Мән уларни көпәйтимәнки, улар әнди азаймайду; Мән уларниң һөрмитини ашуримән, улар һеч пәс болмайду.

20 והיו בניו כקדם ועדתו לפני תכון ופקדתי על כל לחציו׃

Уларниң балилири қедимдикидәк болиду; уларниң җамаити алдимда мәзмут турғузулиду; Уларни хорлиғанларниң һәммисини җазалаймән.

21 והיה אדירו ממנו ומשלו מקרבו יצא והקרבתיו ונגש אלי כי מי הוא זה ערב את לבו לגשת אלי נאם יהוה׃

Уларниң беши өзлиридин болиду, Уларниң һөкүм сүргүчиси өзлири оттурисидин чиқиду; Мән уни өз йенимға кәлтүримән, шуниң билән у Маңа йеқин келиду; Чүнки йенимға кәлгүчи [җенини] тәвәккүл қилғучи әмәсму? — дәйду Пәрвәрдигар.

22 והייתם לי לעם ואנכי אהיה לכם לאלהים׃

— Шуниң билән силәр Мениң хәлқим болисиләр, Мән силәрниң Худайиңлар болимән.

23 הנה סערת יהוה חמה יצאה סער מתגורר על ראש רשעים יחול׃

Мана, Пәрвәрдигардин чиққан бир боран-чапқун! Униңдин қәһр чиқти; Бәрһәқ, дәһшәтлик бир қара қуюн чиқип кәлди; У пирқирап рәзилләрниң бешиға чүшиду.

24 לא ישוב חרון אף יהוה עד עשתו ועד הקימו מזמות לבו באחרית הימים תתבוננו בה׃

Көңлидики нийәтлирини ада қилип толуқ әмәл қилғичә, Пәрвәрдигарниң қаттиқ ғәзиви янмайду; Ахирқи күнләрдә силәр буни чүшинип йетисиләр.