< ישעה 48 >
שמעו זאת בית יעקב הנקראים בשם ישראל וממי יהודה יצאו הנשבעים בשם יהוה ובאלהי ישראל יזכירו לא באמת ולא בצדקה׃ | 1 |
Audite hæc domus Iacob, qui vocamini nomine Israel, et de aquis Iuda existis, qui iuratis in nomine Domini, et Dei Israel recordamini non in veritate, neque in iustitia.
כי מעיר הקדש נקראו ועל אלהי ישראל נסמכו יהוה צבאות שמו׃ | 2 |
De civitate enim sancta vocati sunt, et super Deum Israel constabiliti sunt: Dominus exercituum nomen eius.
הראשנות מאז הגדתי ומפי יצאו ואשמיעם פתאם עשיתי ותבאנה׃ | 3 |
Priora ex tunc annunciavi, et ex ore meo exierunt, et audita feci ea: repente operatus sum, et venerunt.
מדעתי כי קשה אתה וגיד ברזל ערפך ומצחך נחושה׃ | 4 |
Scivi enim quia durus es tu, et nervus ferreus cervix tua, et frons tua ærea.
ואגיד לך מאז בטרם תבוא השמעתיך פן תאמר עצבי עשם ופסלי ונסכי צום׃ | 5 |
Prædixi tibi ex tunc: antequam venirent indicavi tibi, ne forte diceres: Idola mea fecerunt hæc, et sculptilia mea, et conflatilia mandaverunt ista.
שמעת חזה כלה ואתם הלוא תגידו השמעתיך חדשות מעתה ונצרות ולא ידעתם׃ | 6 |
Quæ audisti, vide omnia: vos autem num annunciastis? Audita feci tibi nova ex tunc, et conservata sunt quæ nescis:
עתה נבראו ולא מאז ולפני יום ולא שמעתם פן תאמר הנה ידעתין׃ | 7 |
nunc creata sunt, et non ex tunc: et ante diem, et non audisti ea, ne forte dicas: Ecce ego cognovi ea.
גם לא שמעת גם לא ידעת גם מאז לא פתחה אזנך כי ידעתי בגוד תבגוד ופשע מבטן קרא לך׃ | 8 |
Neque audisti, neque cognovisti, neque ex tunc aperta est auris tua: scio enim quia prævaricans prævaricaberis, et transgressorem ex utero vocavi te.
למען שמי אאריך אפי ותהלתי אחטם לך לבלתי הכריתך׃ | 9 |
Propter nomen meum longe faciam furorem meum: et laude mea infrenabo te, ne intereas.
הנה צרפתיך ולא בכסף בחרתיך בכור עני׃ | 10 |
Ecce excoxi te, sed non quasi argentum, elegi te in camino paupertatis.
למעני למעני אעשה כי איך יחל וכבודי לאחר לא אתן׃ | 11 |
Propter me, propter me faciam, ut non blasphemer: et gloriam meam alteri non dabo.
שמע אלי יעקב וישראל מקראי אני הוא אני ראשון אף אני אחרון׃ | 12 |
Audi me Iacob, et Israel quem ego voco: ego ipse, ego primus, et ego novissimus.
אף ידי יסדה ארץ וימיני טפחה שמים קרא אני אליהם יעמדו יחדו׃ | 13 |
Manus quoque mea fundavit terram, et dextera mea mensa est cælos: ego vocabo eos, et stabunt simul.
הקבצו כלכם ושמעו מי בהם הגיד את אלה יהוה אהבו יעשה חפצו בבבל וזרעו כשדים׃ | 14 |
Congregamini omnes vos, et audite: quis de eis annunciavit hæc? Dominus dilexit eum, faciet voluntatem suam in Babylone, et brachium suum in Chaldæis.
אני אני דברתי אף קראתיו הביאתיו והצליח דרכו׃ | 15 |
Ego, ego locutus sum, et vocavi eum: adduxi eum, et directa est via eius.
קרבו אלי שמעו זאת לא מראש בסתר דברתי מעת היותה שם אני ועתה אדני יהוה שלחני ורוחו׃ | 16 |
Accedite ad me, et audite hoc: non a principio in abscondito locutus sum: ex tempore antequam fieret, ibi eram: et nunc Dominus Deus misit me, et spiritus eius.
כה אמר יהוה גאלך קדוש ישראל אני יהוה אלהיך מלמדך להועיל מדריכך בדרך תלך׃ | 17 |
Hæc dicit Dominus, Redemptor tuus, Sanctus Israel: Ego Dominus Deus tuus docens te utilia, gubernans te in via, qua ambulas.
לוא הקשבת למצותי ויהי כנהר שלומך וצדקתך כגלי הים׃ | 18 |
Utinam attendisses mandata mea: facta fuisset sicut flumen pax tua, et iustitia tua sicut gurgites maris,
ויהי כחול זרעך וצאצאי מעיך כמעתיו לא יכרת ולא ישמד שמו מלפני׃ | 19 |
et fuisset quasi arena semen tuum, et stirps uteri tui ut lapilli eius: non interisset, et non fuisset attritum nomen eius a facie mea.
צאו מבבל ברחו מכשדים בקול רנה הגידו השמיעו זאת הוציאוה עד קצה הארץ אמרו גאל יהוה עבדו יעקב׃ | 20 |
Egredimini de Babylone, fugite a Chaldæis, in voce exultationis annunciate: auditum facite hoc, et efferte illud usque ad extrema terræ. Dicite: Redemit Dominus servum suum Iacob.
ולא צמאו בחרבות הוליכם מים מצור הזיל למו ויבקע צור ויזבו מים׃ | 21 |
Non sitierunt in deserto, cum educeret eos: aquam de petra produxit eis, et scidit petram, et fluxerunt aquæ.
אין שלום אמר יהוה לרשעים׃ | 22 |
Non est pax impiis, dicit Dominus.