ישעה 47
| רדי ושבי על עפר בתולת בת בבל שבי לארץ אין כסא בת כשדים כי לא תוסיפי יקראו לך רכה וענגה׃ | 1 |
«И Бабилниң пак қизи, келип топа-чаңға олтар; И калдийләрниң қизи, тәхтсиз болуп йәргә олтар! Чүнки сән «латапәтлик вә назук» дәп иккинчи аталмайсән.
| קחי רחים וטחני קמח גלי צמתך חשפי שבל גלי שוק עברי נהרות׃ | 2 |
«Түгмән тешини чөрүп, ун тарт әнди, Чүмпәрдәңни ечип ташла, Көңлигиңни селивәт, Пачиғиңни ялаңачла, Дәриялардин су кечип өт;
| תגל ערותך גם תראה חרפתך נקם אקח ולא אפגע אדם׃ | 3 |
Уятлиғиң ечилиду; Бәрһәқ, номусуңға тегилиду; Мән интиқам алимән, Һеч кимни аяп қоймаймән.
| גאלנו יהוה צבאות שמו קדוש ישראל׃ | 4 |
Бизниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучимиз болса, «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар» Униң нами; У Исраилдики Муқәддәс Болғучидур.
| שבי דומם ובאי בחשך בת כשדים כי לא תוסיפי יקראו לך גברת ממלכות׃ | 5 |
И калдийләрниң қизи, сүкүт қелип җим олтар, Қараңғулуққа кирип кәт; Чүнки буниңдин кейин иккинчи «сәлтәнәтләрниң ханиши» дәп аталмайсән.
| קצפתי על עמי חללתי נחלתי ואתנם בידך לא שמת להם רחמים על זקן הכבדת עלך מאד׃ | 6 |
Мән Өз хәлқимдин ғәзәпләндим, Шуңа Өзүмниң мирасимни булғивәттим, Шуниң билән уларни қолуңға тапшуруп бәрдим; Сән болсаң уларға һеч қандақ рәһим көрсәтмидиң; Яшанғанларниң үстигиму боюнтуруқларни интайин еғир қилип салдиң;
| ותאמרי לעולם אהיה גברת עד לא שמת אלה על לבך לא זכרת אחריתה׃ | 7 |
Шуниң билән сән: — «Мән мәңгүгә ханиш болимән» дәп, Мошу ишларни көңлүңдин һеч өткүзмидиң; Уларниң ақивитини һеч ойлап бақмидиңсән.
| ועתה שמעי זאת עדינה היושבת לבטח האמרה בלבבה אני ואפסי עוד לא אשב אלמנה ולא אדע שכול׃ | 8 |
Әнди һазир, и әндишисиз яшап кәлгүчи, Өз-өзигә: «Мәнла бардурмән, мәндин башқа һеч ким йоқтур, Мән һәргиз тул аялниң җапасини яки балилардин мәһрум болушниң җапасини тартмаймән» — дегүчи, И сән әйш-ишрәткә берилгүчисән, Шуни аңлап қой: —
| ותבאנה לך שתי אלה רגע ביום אחד שכול ואלמן כתמם באו עליך ברב כשפיך בעצמת חבריך מאד׃ | 9 |
«Дәл мошу икки иш, — Балилардин мәһрум болуш вә туллуқ — Бир дәқиқидә, бир күн ичидила бешиңға тәң чүшиду; Нурғунлиған җадугәрликлириң түпәйлидин, Бәк көп әпсунлириң үчүн улар толуқ бешиңға келиду.
| ותבטחי ברעתך אמרת אין ראני חכמתך ודעתך היא שובבתך ותאמרי בלבך אני ואפסי עוד׃ | 10 |
Чүнки сән өзүңниң рәзиллигиңгә таянғансән, Сән «Һеч ким мени көрмәйду» — дедиң; Сениң даналиғиң вә билимиң өзүңни езиқтуруп, Сән көңлүңдә: — «Мәнла бардурмән, мәндин башқа бири йоқтур» — дедиң.
| ובא עליך רעה לא תדעי שחרה ותפל עליך הוה לא תוכלי כפרה ותבא עליך פתאם שואה לא תדעי׃ | 11 |
Бирақ балаю-апәт сени бесип келиду; Сән униң келип чиқишини билмәйсән; Һалакәт бешиңға чүшиду; Сән һеч қандақ «һамий пули» билән уни тосалмайсән; Сән һеч күтмигән вәйранчилиқ туюқсиз сени бесип чүшиду.
| עמדי נא בחבריך וברב כשפיך באשר יגעת מנעוריך אולי תוכלי הועיל אולי תערוצי׃ | 12 |
Әнди қени, яшлиғиңдин тартип өзүңни упритип кәлгән әпсунлириңни, Шундақла нурғунлиған җадугәрликлириңни һазир оқуп туривәр; Ким билсун, сән улардин пайда көрүп қаламсән? Бирәр немини тәвритип қояларсән һәр қачан?!
| נלאית ברב עצתיך יעמדו נא ויושיעך הברו שמים החזים בכוכבים מודיעם לחדשים מאשר יבאו עליך׃ | 13 |
Сән алған мәслиһәтлириң билән һалсизлинип кәттиң; Әнди асманларға қарап тәбир бәргүчиләр, Юлтузларға қарап палчилиқ қилғучилар, Йеңи айларни күзитип мунәҗҗимлик қилип ишларни «алдин-ала ейтқучилар» орнидин тәң туруп бешиңға чүшидиғанлардин сени қутқузсун!
| הנה היו כקש אש שרפתם לא יצילו את נפשם מיד להבה אין גחלת לחמם אור לשבת נגדו׃ | 14 |
Мана, улар пахалдәк болуп кетиду; От уларни көйдүриветиду; Улар өзлирини ялқунниң қолидин қутқузалмайду; Бирақ уларда адәмни исситқидәк һеч көмүр, Яки адәм иссинғидәк һеч гүлхан йоқтур!
| כן היו לך אשר יגעת סחריך מנעוריך איש לעברו תעו אין מושיעך׃ | 15 |
Сени аварә қилған, Яшлиғиңдин тартип сәндә сода қилғанлар саңа мошундақ пайдисиз болиду; Һәр бири өз йолини издәп кетип қалиду; Сени қутқузғидәк һеч ким йоқтур.
