< ישעה 40 >

נחמו נחמו עמי יאמר אלהיכם׃ 1
“Tješite, tješite moj narod, govori Bog vaš.
דברו על לב ירושלם וקראו אליה כי מלאה צבאה כי נרצה עונה כי לקחה מיד יהוה כפלים בכל חטאתיה׃ 2
Govorite srcu Jeruzalema, vičite mu da mu se ropstvo okonča, da mu je krivnja okajana, jer iz Jahvine ruke primi dvostruko za sve grijehe svoje.”
קול קורא במדבר פנו דרך יהוה ישרו בערבה מסלה לאלהינו׃ 3
Glas viče: “Pripravite Jahvi put kroz pustinju. Poravnajte u stepi stazu Bogu našemu.
כל גיא ינשא וכל הר וגבעה ישפלו והיה העקב למישור והרכסים לבקעה׃ 4
Nek' se povisi svaka dolina, nek' se spusti svaka gora i brežuljak. Što je neravno, nek' se poravna, strmine nek' postanu ravni.
ונגלה כבוד יהוה וראו כל בשר יחדו כי פי יהוה דבר׃ 5
Otkrit će se tada Slava Jahvina i svako će je tijelo vidjeti, jer Jahvina su usta govorila.”
קול אמר קרא ואמר מה אקרא כל הבשר חציר וכל חסדו כציץ השדה׃ 6
Glas nalaže: “Viči!” Odgovorih: “Što da vičem?” - “Svako je tijelo k'o trava, k'o cvijet poljski sva mu dražest.
יבש חציר נבל ציץ כי רוח יהוה נשבה בו אכן חציר העם׃ 7
Sahne trava, vene cvijet, kad dah Jahvin preko njih prođe. Doista, narod je trava.
יבש חציר נבל ציץ ודבר אלהינו יקום לעולם׃ 8
Sahne trava, vene cvijet, ali riječ Boga našeg ostaje dovijeka.”
על הר גבה עלי לך מבשרת ציון הרימי בכח קולך מבשרת ירושלם הרימי אל תיראי אמרי לערי יהודה הנה אלהיכם׃ 9
Na visoku se uspni goru, glasniče radosne vijesti, Sione! Podigni snažno svoj glas, glasniče radosne vijesti, Jeruzaleme! Podigni ga, ne boj se, reci judejskim gradovima: “Evo Boga vašega!”
הנה אדני יהוה בחזק יבוא וזרעו משלה לו הנה שכרו אתו ופעלתו לפניו׃ 10
Gle, Gospod Jahve dolazi u moći, mišicom svojom vlada! Evo s njim naplata njegova, a ispred njega njegova nagrada.
כרעה עדרו ירעה בזרעו יקבץ טלאים ובחיקו ישא עלות ינהל׃ 11
Kao pastir pase stado svoje, u ruke uzima jaganjce, nosi ih u svome naručju i brižljivo njeguje dojilice.
מי מדד בשעלו מים ושמים בזרת תכן וכל בשלש עפר הארץ ושקל בפלס הרים וגבעות במאזנים׃ 12
Tko je šakom izmjerio more i nebesa premjerio pedljem? Tko je mjericom izmjerio zemlju i planine na mjerila, a tezuljom bregove?
מי תכן את רוח יהוה ואיש עצתו יודיענו׃ 13
Tko je pokrenuo duh Jahvin, koji ga je uputio savjetnik?
את מי נועץ ויבינהו וילמדהו בארח משפט וילמדהו דעת ודרך תבונות יודיענו׃ 14
S kim se on posvjetova, tko je njemu mudrost ulio, naučio ga putovima pravde? Tko li ga je naučio znanju, pokazao mu put k umnosti?
הן גוים כמר מדלי וכשחק מאזנים נחשבו הן איים כדק יטול׃ 15
Gle, narodi su kao kap iz vjedra, vrijede kao prah na tezulji. Otoci, gle, lebde poput truna!
ולבנון אין די בער וחיתו אין די עולה׃ 16
Libanon je malen za lomaču, a zvijeri njegovih nema dosta za paljenicu.
כל הגוים כאין נגדו מאפס ותהו נחשבו לו׃ 17
Svi narodi k'o ništa su pred njim, ništavilo su njemu i praznina.
ואל מי תדמיון אל ומה דמות תערכו לו׃ 18
S kime ćete prispodobit' Boga? I s kakvim ga likom usporedit'?
הפסל נסך חרש וצרף בזהב ירקענו ורתקות כסף צורף׃ 19
Ljevač lijeva idol, zlatar ga pozlaćuje i lijeva od srebra lančiće.
המסכן תרומה עץ לא ירקב יבחר חרש חכם יבקש לו להכין פסל לא ימוט׃ 20
Siromah za prinos bira drvo koje ne trune; i vješta traži umjetnika. da mu načini kip nepomičan.
הלוא תדעו הלוא תשמעו הלוא הגד מראש לכם הלוא הבינתם מוסדות הארץ׃ 21
Zar ne znate? Zar niste čuli? Nije li vam odiskona otkriveno? Zar niste shvatili tko zasnova zemlju?
הישב על חוג הארץ וישביה כחגבים הנוטה כדק שמים וימתחם כאהל לשבת׃ 22
On stoluje vrh kruga zemaljskoga kom su stanovnici poput skakavaca. Kao zastor nebesa je razastro, kao šator za stan razapeo.
הנותן רוזנים לאין שפטי ארץ כתהו עשה׃ 23
On obraća u ništa knezove, uništava suce zemaljske.
אף בל נטעו אף בל זרעו אף בל שרש בארץ גזעם וגם נשף בהם ויבשו וסערה כקש תשאם׃ 24
Tek što su zasađeni, tek što su posijani, tek što im stabljika u zemlju korijen pruži, on puhne na njih i oni posahnu, vihor ih k'o pljevu raznese.
ואל מי תדמיוני ואשוה יאמר קדוש׃ 25
“S kime ćete mene prispodobit', tko mi je ravan?” - kaže Svetac.
שאו מרום עיניכם וראו מי ברא אלה המוציא במספר צבאם לכלם בשם יקרא מרב אונים ואמיץ כח איש לא נעדר׃ 26
Podignite oči i gledajte: tko je to stvorio? Onaj koji na broj izvodi vojsku njihovu i koji ih sve zove po imenu.
למה תאמר יעקב ותדבר ישראל נסתרה דרכי מיהוה ומאלהי משפטי יעבור׃ 27
Zašto kažeš, Jakove, i ti, Izraele, govoriš: “Moj put sakriven je Jahvi, Bogu mom izmiče moja pravica?”
הלוא ידעת אם לא שמעת אלהי עולם יהוה בורא קצות הארץ לא ייעף ולא ייגע אין חקר לתבונתו׃ 28
Zar ne znaš? Zar nisi čuo? Jahve je Bog vječni, krajeva zemaljskih stvoritelj. On se ne umara, ne sustaje, i um je njegov neizmjerljiv.
נתן ליעף כח ולאין אונים עצמה ירבה׃ 29
Umornome snagu vraća, jača nemoćnoga.
ויעפו נערים ויגעו ובחורים כשול יכשלו׃ 30
Mladići se more i malakšu, iznemogli, momci posrću.
וקוי יהוה יחליפו כח יעלו אבר כנשרים ירוצו ולא ייגעו ילכו ולא ייעפו׃ 31
Al' onima što se u Jahvu uzdaju snaga se obnavlja, krila im rastu kao orlovima, trče i ne sustaju, hode i ne more se.

< ישעה 40 >