< ישעה 32 >

הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו׃ 1
Zie, dan zal een Koning met gerechtigheid heersen, En de vorsten zullen besturen met recht.
והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה׃ 2
Ieder van hen zal zijn als een beschutting tegen de wind, En als een schuilplaats tegen de regen; Als een waterbeek in de steppe, Als de schaduw van een machtige rots op het dorstige land.
ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה׃ 3
Dan blijven de ogen der zienden niet langer gesloten, En de oren der horenden luisteren weer;
ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות׃ 4
Het onbezonnen verstand leert begrijpen, De stamelende tong spreekt vloeiend en klaar;
לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע׃ 5
De dwaas wordt niet langer voor edel gehouden, De sluwerd geen man van aanzien genoemd.
כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר׃ 6
Want de dwaas spreekt maar dwaasheid En zijn hart zint op boosheid: Om vermetel te worden, En tegen Jahweh te lasteren; Om den hongerige gebrek te doen lijden, Den dorstige een dronk te onthouden.
וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים באמרי שקר ובדבר אביון משפט׃ 7
En de sluwerd verzint listige streken, Beraamt boze plannen, Om ongelukkigen door leugen in het verderf te storten, Den arme door zijn beschuldiging voor het gerecht.
ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום׃ 8
Maar een edel mens vormt nobele plannen, En brengt ze ten uitvoer.
נשים שאננות קמנה שמענה קולי בנות בטחות האזנה אמרתי׃ 9
Lichtzinnige vrouwen, hoort naar mijn stem, Luchthartige dochters, luistert naar mijn woord!
ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא׃ 10
Na jaar en dag Zult ge beven, luchthartigen: Want dan is ‘t gedaan met de wijn, En geen oogst is er meer.
חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים׃ 11
Siddert lichtzinnigen, beeft luchthartigen, Ontkleedt en ontbloot u; Gordt de rouw om uw lenden,
על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה׃ 12
En slaat op uw borsten: Om de lieflijke velden, De vruchtbare wijnstok.
על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה׃ 13
Doornen en distels woekeren op de grond van mijn volk In alle lustpaleizen der dartele veste;
כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם משוש פראים מרעה עדרים׃ 14
Want de burcht ligt eenzaam, verlaten de woelige stad, Ofel en toren verwoest: Holen voor eeuwig, Een lustoord voor ezels, een weide der kudde.
עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל ליער יחשב׃ 15
Dan stort Hij voor eeuwig een geest uit de hoge over ons uit, En wordt de steppe een boomgaard, de boomgaard een woud.
ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב׃ 16
Het recht zal in de steppe vertoeven, De gerechtigheid in de boomgaard wonen;
והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה השקט ובטח עד עולם׃ 17
En vrede zal de winst der gerechtigheid zijn, Rust en veiligheid de vrucht van het recht voor altoos!
וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות׃ 18
Mijn volk zal in een oord van vrede wonen, In veilige woningen in zorgeloze rust.
וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר׃ 19
Maar het woud zal worden geveld en vernield, De stad tot de grond geslecht.
אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור׃ 20
Heil u! Gij zult aan alle wateren zaaien, En rund en ezel daar vrij laten lopen.

< ישעה 32 >