< ישעה 3 >
כי הנה האדון יהוה צבאות מסיר מירושלם ומיהודה משען ומשענה כל משען לחם וכל משען מים׃ | 1 |
Ty si, Herren, Herren Zebaoth skall borttaga, af Jerusalem och Juda, allt uppehälle, bröds uppehälle, vattens uppehälle;
גבור ואיש מלחמה שופט ונביא וקסם וזקן׃ | 2 |
Starka och krigsmän; domare, Propheter, spåmän och åldersmän;
שר חמשים ונשוא פנים ויועץ וחכם חרשים ונבון לחש׃ | 3 |
Höfvitsmän öfver femtio, och ärliga män; rådmän och visa ämbetsmän, och vältalande män;
ונתתי נערים שריהם ותעלולים ימשלו בם׃ | 4 |
Och skall gifva dem ynglingar till Förstar, och barnslige skola råda öfver dem.
ונגש העם איש באיש ואיש ברעהו ירהבו הנער בזקן והנקלה בנכבד׃ | 5 |
Och plågare skola vara i folkena, den ene öfver den andra, och hvar öfver sin nästa; och den, som yngre är, skall vara stolt öfver den gamla, och en lösaktig emot den ärliga.
כי יתפש איש באחיו בית אביו שמלה לכה קצין תהיה לנו והמכשלה הזאת תחת ידך׃ | 6 |
Då skall en fatta sin broder utu sins faders hus: Du hafver kläder, var vår Förste, hjelp du detta ofallet.
ישא ביום ההוא לאמר לא אהיה חבש ובביתי אין לחם ואין שמלה לא תשימני קצין עם׃ | 7 |
Men han skall på den tiden svärja, och säga: Jag är ingen läkare; i mino huse är hvarken bröd eller kläder; sätter mig icke till en Första öfver folket.
כי כשלה ירושלם ויהודה נפל כי לשונם ומעלליהם אל יהוה למרות עני כבודו׃ | 8 |
Ty Jerusalem faller, och Juda ligger omkull; efter deras tunga och anslag är emot Herranom, så att de hans majestäts ögon emot sträfva.
הכרת פניהם ענתה בם וחטאתם כסדם הגידו לא כחדו אוי לנפשם כי גמלו להם רעה׃ | 9 |
De skyla intet sitt väsende, och berömma sig af sina synder, lika som de i Sodom, och dölja dem intet; ve deras själar; ty dermed föra de sig sjelfva på allt ondt.
אמרו צדיק כי טוב כי פרי מעלליהם יאכלו׃ | 10 |
Prediker om de rättfärdiga, att de stå väl; ty de skola äta sina gerningars frukt.
אוי לרשע רע כי גמול ידיו יעשה לו׃ | 11 |
Men ve dem ogudaktigom; ty de äro onde, och det skall varda dem betaladt, lika som de det förtjena.
עמי נגשיו מעולל ונשים משלו בו עמי מאשריך מתעים ודרך ארחתיך בלעו׃ | 12 |
Barn äro mins folks plågare, och qvinnor råda öfver dem. Mitt folk, dine ledare förföra dig, och förderfva vägen den du gå skall.
נצב לריב יהוה ועמד לדין עמים׃ | 13 |
Men Herren står der, till att gå till rätta, och är framgången till att döma folken.
יהוה במשפט יבוא עם זקני עמו ושריו ואתם בערתם הכרם גזלת העני בבתיכם׃ | 14 |
Och Herren kommer till domen med sins folks äldsta, och med sina Förstar; ty I hafven förderfvat vingården; och rofvet ifrå de fattige är i edart hus.
מלכם תדכאו עמי ופני עניים תטחנו נאם אדני יהוה צבאות׃ | 15 |
Hvi förtrampen I mitt folk, och förkrossen dens fattigas person, säger Herren, Herren Zebaoth?
ויאמר יהוה יען כי גבהו בנות ציון ותלכנה נטוות גרון ומשקרות עינים הלוך וטפוף תלכנה וברגליהם תעכסנה׃ | 16 |
Och Herren säger: Derföre, att Zions döttrar äro stolta, och gå med rakom hals, med färgadt ansigte; gå och svansa, och hafva kosteliga skor på sina fötter;
ושפח אדני קדקד בנות ציון ויהוה פתהן יערה׃ | 17 |
Så skall Herren göra Zions döttrars hufvud skallot; och Herren skall bortrycka deras sköna hår.
ביום ההוא יסיר אדני את תפארת העכסים והשביסים והשהרנים׃ | 18 |
På den tiden skall Herren borttaga prydningen af de kosteliga skor, och häkter, spänne,
הנטפות והשרות והרעלות׃ | 19 |
Kedjor, armspänne, hufvor,
הפארים והצעדות והקשרים ובתי הנפש והלחשים׃ | 20 |
Flitter, bräm, snöre, desmoknappar, öronspann,
המחלצות והמעטפות והמטפחות והחריטים׃ | 22 |
Högtidskläder, kåpor, hvifvar, pungar,
הגלינים והסדינים והצניפות והרדידים׃ | 23 |
Speglar, snöretröjor, bordor och sommarkläder.
והיה תחת בשם מק יהיה ותחת חגורה נקפה ותחת מעשה מקשה קרחה ותחת פתיגיל מחגרת שק כי תחת יפי׃ | 24 |
Och der skall vara stank för goda lukt, och ett löst band för bälte, och ett skallot hufvud för krusadt hår, och för en vid mantel en trång säck; allt detta i staden för din dägelighet.
מתיך בחרב יפלו וגבורתך במלחמה׃ | 25 |
Ditt meniga folk skall falla genom svärd, och dine krigsmän i strid.
ואנו ואבלו פתחיה ונקתה לארץ תשב׃ | 26 |
Och hans portar skola sörja och gräma sig, och han skall sitta jämmerliga på jordene.