ישעה 24
| הנה יהוה בוקק הארץ ובולקה ועוה פניה והפיץ ישביה׃ | 1 |
Redzi, Tas Kungs zemi dara tukšu, un to izposta un pārvērš viņas seju un izklīdina viņas iedzīvotājus.
| והיה כעם ככהן כעבד כאדניו כשפחה כגברתה כקונה כמוכר כמלוה כלוה כנשה כאשר נשא בו׃ | 2 |
Un kā tiem ļaudīm, tāpat klāsies priesterim; kā kalpam, tāpat viņa kungam; kā kalponei tāpat viņas saimniecei; kā pircējam, tāpat pārdevējam; kā aizdevējam, tāpat aizņēmējam; kā pagaidu dzinējam, tāpat pagaidu maksātajam.
| הבוק תבוק הארץ והבוז תבוז כי יהוה דבר את הדבר הזה׃ | 3 |
Postīt to zemi izpostīs, un laupīt viņu izlaupīs; jo Tas Kungs šo vārdu ir runājis.
| אבלה נבלה הארץ אמללה נבלה תבל אמללו מרום עם הארץ׃ | 4 |
Zeme tvīkst un nīkst, zemes virsas gurst un vīst, ļaužu augstie tai zemē gurst.
| והארץ חנפה תחת ישביה כי עברו תורת חלפו חק הפרו ברית עולם׃ | 5 |
Jo zeme ir sagānīta no saviem iedzīvotājiem, jo tie pārkāpj bauslību un pārgroza likumu un lauž to mūžīgo derību.
| על כן אלה אכלה ארץ ויאשמו ישבי בה על כן חרו ישבי ארץ ונשאר אנוש מזער׃ | 6 |
Tādēļ lāsti zemi noēd, un kas tur dzīvo, tiem jācieš; tādēļ zemes iedzīvotāji nokalst un maz cilvēku atliks.
| אבל תירוש אמללה גפן נאנחו כל שמחי לב׃ | 7 |
Vīns nonīcis, vīna koks savītis, visi, kam bija priecīga sirds, nopūšas.
| שבת משוש תפים חדל שאון עליזים שבת משוש כנור׃ | 8 |
Bungu prieks apklusis, līksmu ļaužu troksnis nostājies, kokles prieks pagalam.
| בשיר לא ישתו יין ימר שכר לשתיו׃ | 9 |
Vīnu vairs nedzer ar dziesmām, stiprais dzēriens dzērājiem rūgts.
| נשברה קרית תהו סגר כל בית מבוא׃ | 10 |
Tukša pilsēta izpostīta, visi nami aizslēgti, ka nevar ieiet.
| צוחה על היין בחוצות ערבה כל שמחה גלה משוש הארץ׃ | 11 |
Vīna pēc žēlojās uz ielām, zuduši visi prieki, zemes līksmība ir projām.
| נשאר בעיר שמה ושאיה יכת שער׃ | 12 |
Posts vien pilsētā atlicis, un vārti salauzti drupu drupās.
| כי כה יהיה בקרב הארץ בתוך העמים כנקף זית כעוללת אם כלה בציר׃ | 13 |
Jo tā notiks pa zemes virsu tautu starpā, kā kad eļļas koku nokrata, tā kā kad atlikas lasa pēc ķekaru noņemšanas.
| המה ישאו קולם ירנו בגאון יהוה צהלו מים׃ | 14 |
Tie paceļ savu balsi un dzied priecīgi, pār Tā Kunga godību tie gavilē no jūras puses.
| על כן בארים כבדו יהוה באיי הים שם יהוה אלהי ישראל׃ | 15 |
Tādēļ godinājiet To Kungu austruma zemē, tais jūras salās Tā Kunga, Israēla Dieva, vārdu.
| מכנף הארץ זמרת שמענו צבי לצדיק ואמר רזי לי רזי לי אוי לי בגדים בגדו ובגד בוגדים בגדו׃ | 16 |
No zemes gala mēs dzirdam dziesmas par godu tam taisnam. Bet man jāsaka: nelaime, nelaime, ak vai, man! Laupītāji laupa, laupīdami laupa laupītāji.
| פחד ופחת ופח עליך יושב הארץ׃ | 17 |
Briesmas un bedre un valgs pār tevi, tu zemes iedzīvotājs!
| והיה הנס מקול הפחד יפל אל הפחת והעולה מתוך הפחת ילכד בפח כי ארבות ממרום נפתחו וירעשו מוסדי ארץ׃ | 18 |
Kas no briesmu balss izbiedēts bēgs, tas kritīs bedrē, un kas no bedres izkāps, tas taps sagūstīts valgā. Jo augstības logi atvērti un zemes pamati trīc.
| רעה התרעעה הארץ פור התפוררה ארץ מוט התמוטטה ארץ׃ | 19 |
Zeme sprāgdama sprāgs, zeme plīsdama plīsīs, zeme trīcēdama trīcēs,
| נוע תנוע ארץ כשכור והתנודדה כמלונה וכבד עליה פשעה ונפלה ולא תסיף קום׃ | 20 |
Zeme streipuļos kā piedzēris vīrs un šūposies kā šūpulis, un viņas grēki uz viņas būs smagi, un viņa kritīs un necelsies vairs augšām.
| והיה ביום ההוא יפקד יהוה על צבא המרום במרום ועל מלכי האדמה על האדמה׃ | 21 |
Un tai dienā Tas Kungs piemeklēs to augstības karaspēku augstībā un tos zemes ķēniņus virs zemes.
| ואספו אספה אסיר על בור וסגרו על מסגר ומרב ימים יפקדו׃ | 22 |
Un tie taps ieslodzīti kā cietumnieki bedrē, un taps saslēgti cietumā, un pēc ilga laika tie atkal taps piemeklēti.
| וחפרה הלבנה ובושה החמה כי מלך יהוה צבאות בהר ציון ובירושלם ונגד זקניו כבוד׃ | 23 |
Un mēnesis nosarks, un saule nobālēs, jo Tas Kungs Cebaot ir ķēniņš Ciānas kalnā un Jeruzālemē, un viņas vecaju priekšā būs godība.
