ישעה 22
| משא גיא חזיון מה לך אפוא כי עלית כלך לגגות׃ | 1 |
Аламәт көрүнүш берилгән җилға тоғрисида жүкләнгән вәһий: — Силәр һәммиңлар өгүзләрниң үстигә чиқивалғиниңлар зади немә қилғиниңлар?
| תשאות מלאה עיר הומיה קריה עליזה חלליך לא חללי חרב ולא מתי מלחמה׃ | 2 |
Силәр хошаллиқ дәбдәбисини көтиридиған, Вараң-чуруңға толған жут, Шатлинидиған шәһәр; Силәрдин өлтүрүлгәнләр қилич билән чепилған әмәс, Яки җәңләрдә өлгән әмәс;
| כל קציניך נדדו יחד מקשת אסרו כל נמצאיך אסרו יחדו מרחוק ברחו׃ | 3 |
Әмирлириңларниң һәммиси бирақла қечишти; Улар оқясиз әсир болди; Жираққа қачқан болсиму, Силәрдин тепивелинғанларниң һәммиси бирликтә әсир болди.
| על כן אמרתי שעו מני אמרר בבכי אל תאיצו לנחמני על שד בת עמי׃ | 4 |
Шуңа мән: — «Нәзириңларни мениңдин елиңлар; Мени қаттиқ жиғлашқа қоюңлар; Хәлқимниң булинип кетиши тоғрилиқ маңа тәсәлли беришкә алдирап өзүңларни упратмаңлар» — дедим.
| כי יום מהומה ומבוסה ומבוכה לאדני יהוה צבאות בגיא חזיון מקרקר קר ושוע אל ההר׃ | 5 |
Чүнки самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигардин «Аламәт көрүнүш берилгән җилға»ниң бешиға бир күн чүшиду, У болса аваричилик болидиған, Аяқ асти қилинип петиқдилидиған, Адәмләр қаймуқтурулидиған, Сепил соқулуп чеқилидиған, Тағларға қарап ялвуруп чирқирайдиған бир күни болиду.
| ועילם נשא אשפה ברכב אדם פרשים וקיר ערה מגן׃ | 6 |
Елам җәң һарвулири вә адәмлири билән, атлиқ әскәрлири билән оқданни көтирип келиду, Кир болса қалқанни ечип тәйяр қилиду.
| ויהי מבחר עמקיך מלאו רכב והפרשים שת שתו השערה׃ | 7 |
Вә шундақ болидуки, Әң гөзәл җилғилириң җәң һарвулири билән толуп кетиду, Атлиқ әскәрләр дәрвазаң алдида сәп тартип туриду.
| ויגל את מסך יהודה ותבט ביום ההוא אל נשק בית היער׃ | 8 |
Улар Йәһуданиң үстидики қалқанни елип ташлайду; Бирақ сән [Зион] шу күнидә «Орман сарайи»дики қуралларға үмүт бағлиғансән;
| ואת בקיעי עיר דוד ראיתם כי רבו ותקבצו את מי הברכה התחתונה׃ | 9 |
Силәр Давутниң шәһириниң бөсүлгән җайлириниң көп екәнлигини көрүп, Пәстики көлчәк сулирини бир йәргә жиғип су амбири қилдиңлар;
| ואת בתי ירושלם ספרתם ותתצו הבתים לבצר החומה׃ | 10 |
Йерусалимдики өйләрни санап, улардин бәзилирини бузуп сепилни мустәһкәмләш үчүн ишләттиңлар,
| ומקוה עשיתם בין החמתים למי הברכה הישנה ולא הבטתם אל עשיה ויצרה מרחוק לא ראיתם׃ | 11 |
Шундақла кона көлчәктики суларни икки сепил оттурисиға жиғип амбар қилдиңлар; Бирақ мошуларни Яратқучиға һеч қаримидиңлар, Бурундин бурун буларни Шәкилләндүрүп Бекиткүчигә һеч үмүт бағлимидиңлар!
| ויקרא אדני יהוה צבאות ביום ההוא לבכי ולמספד ולקרחה ולחגר שק׃ | 12 |
Шу күни самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар силәрни жиғлап матәм тутушқа, Чачни чүшүрүп пайнәкбаш болушқа, Бөз кийим кийишкә мураҗиәт қилди.
| והנה ששון ושמחה הרג בקר ושחט צאן אכל בשר ושתות יין אכול ושתו כי מחר נמות׃ | 13 |
Бирақ буларниң орнида, мана хошаллиқ вә шатлиқ, Калиларни союш, қойларни боғузлаш, Гөшләрни йейиш, шарапларни ичиш, «йәйли, ичәйли, чүнки әтә дуниядин кетимиз» — дейишләр болди!
| ונגלה באזני יהוה צבאות אם יכפר העון הזה לכם עד תמתון אמר אדני יהוה צבאות׃ | 14 |
Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар тәрипидин қулиқимға аян қилиндики, «Бәрһәқ, мошу гуна силәр өлмигичә кәчүрүлмәйду» — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар.
| כה אמר אדני יהוה צבאות לך בא אל הסכן הזה על שבנא אשר על הבית׃ | 15 |
Самави қошунларниң Сәрдари болған Рәб Пәрвәрдигар мана шундақ дәйду: — «Барғин, мошу ғоҗидар, Ордини башқуридиған мошу Шәбнаниң йениға киргин, униңға: —
| מה לך פה ומי לך פה כי חצבת לך פה קבר חצבי מרום קברו חקקי בסלע משכן לו׃ | 16 |
Саңа мошу йәрдә немә бар? Яки мошу йәрдә кимиң бар? Бириси егизликкә өзи үчүн бир гөр қазғандәк, Өзи қорам таштин бир қоналғуни йонуғандәк, Өзүң үчүн бир гөр колидиңму?
| הנה יהוה מטלטלך טלטלה גבר ועטך עטה׃ | 17 |
Мана һәй палван, Пәрвәрдигар сени өз чаңгилиға елип, чиң сиқимдап,
| צנוף יצנפך צנפה כדור אל ארץ רחבת ידים שמה תמות ושמה מרכבות כבודך קלון בית אדניך׃ | 18 |
Андин помдақтәк сени бепаян, жирақ бир зиминға ташливетиду. Сән әшу йәрдә өлисән, Һәм әшу йәрдә һәйвәтлик җәң һарвулириңму қалиду, И ғоҗаңниң җәмәтигә шәрмәндилик кәлтүргүчи!
| והדפתיך ממצבך וממעמדך יהרסך׃ | 19 |
Мән сени мәнсивиңдин еливетимән, Шуниң билән сени орнуңдин чүшүриветимән.
| והיה ביום ההוא וקראתי לעבדי לאליקים בן חלקיהו׃ | 20 |
Шу күниму шундақ болидуки, Мән Һилқияниң оғли Өз қулум болған Елиакимни чақиримән;
| והלבשתיו כתנתך ואבנטך אחזקנו וממשלתך אתן בידו והיה לאב ליושב ירושלם ולבית יהודה׃ | 21 |
Сениң тонуңни кийдүримән, Сениң потаң билән униң белини чиң қилимән; Һөкүмранлиғиңни униң қолиға тапшуримән; Шуниң билән у Йерусалимдикиләргә вә Йәһуда җәмәтигә ата болиду.
| ונתתי מפתח בית דוד על שכמו ופתח ואין סגר וסגר ואין פתח׃ | 22 |
Давут җәмәтиниң ачқучини мән униң мүрисидә қойимән; У ачса, һеч ким етәлмәйду, Әтсә, һеч ким ачалмайду.
| ותקעתיו יתד במקום נאמן והיה לכסא כבוד לבית אביו׃ | 23 |
Мән уни муқим бир җайға қозуқ қилип бекитимән; У болса атисиниң җәмәти үчүн шәрәплик һоқуқ-тәхт болиду;
| ותלו עליו כל כבוד בית אביו הצאצאים והצפעות כל כלי הקטן מכלי האגנות ועד כל כלי הנבלים׃ | 24 |
Хәлиқ униң үстигә атисиниң җәмәтиниң барлиқ шөһрәтлирини жүкләйду; Йәни барлиқ уруқ-нәсиллирини, Барлиқ кичик қача-қучиларни, Пиялә-җамлардин тартип барлиқ күп-едишларғичә асиду.
| ביום ההוא נאם יהוה צבאות תמוש היתד התקועה במקום נאמן ונגדעה ונפלה ונכרת המשא אשר עליה כי יהוה דבר׃ | 25 |
Шу күнидә — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар: — муқим җайға бекитилгән қозуқ болса, егилип кетиду вә кесип ташлиниду; Униң үстигә есилған жүкләр үзүп ташлиниду», — Чүнки Пәрвәрдигар шундақ дегән еди.
