< הושע 4 >
שמעו דבר יהוה בני ישראל כי ריב ליהוה עם יושבי הארץ כי אין אמת ואין חסד ואין דעת אלהים בארץ׃ | 1 |
Èujte rijeè Gospodnju, sinovi Izrailjevi, jer Gospod ima parbu sa stanovnicima zemaljskim; jer nema istine ni milosti ni znanja za Boga u zemlji;
אלה וכחש ורצח וגנב ונאף פרצו ודמים בדמים נגעו׃ | 2 |
Zaklinju se krivo i lažu i ubijaju i kradu i èine preljubu, zastraniše, i jedna krv stiže drugu.
על כן תאבל הארץ ואמלל כל יושב בה בחית השדה ובעוף השמים וגם דגי הים יאספו׃ | 3 |
Zato æe tužiti zemlja, i što god živi na njoj prenemoæi æe, i zvijeri poljske i ptice nebeske; i ribe æe morske pomrijeti.
אך איש אל ירב ואל יוכח איש ועמך כמריבי כהן׃ | 4 |
Ali niko da se ne prepire ni da koga kori, jer je narod tvoj kao oni koji se prepiru sa sveštenikom.
וכשלת היום וכשל גם נביא עמך לילה ודמיתי אמך׃ | 5 |
Zato æeš pasti danju, i s tobom æe prorok pasti noæu, i pogubiæu mater tvoju.
נדמו עמי מבלי הדעת כי אתה הדעת מאסת ואמאסאך מכהן לי ותשכח תורת אלהיך אשכח בניך גם אני׃ | 6 |
Izgibe moj narod, jer je bez znanja; kad si ti odbacio znanje, i ja æu tebe odbaciti da mi ne vršiš službe sveštenièke; kad si zaboravio Boga svojega, i ja æu zaboraviti sinove tvoje.
כרבם כן חטאו לי כבודם בקלון אמיר׃ | 7 |
Što se više množiše, to mi više griješiše; slavu njihovu pretvoriæu u sramotu.
חטאת עמי יאכלו ואל עונם ישאו נפשו׃ | 8 |
Od grijeha naroda mojega hrane se, i lakome se na bezakonje njihovo.
והיה כעם ככהן ופקדתי עליו דרכיו ומעלליו אשיב לו׃ | 9 |
Zato æe biti svešteniku kao narodu; pohodiæu ga za putove njegove i platiæu mu za djela njegova.
ואכלו ולא ישבעו הזנו ולא יפרצו כי את יהוה עזבו לשמר׃ | 10 |
I oni æe jesti, a neæe se nasititi; kurvaæe se, a neæe se množiti; jer prestaše služiti Gospodu.
זנות ויין ותירוש יקח לב׃ | 11 |
Kurvarstvo i vino i mast oduzima srce.
עמי בעצו ישאל ומקלו יגיד לו כי רוח זנונים התעה ויזנו מתחת אלהיהם׃ | 12 |
Narod moj pita drvo svoje, i palica mu njegova odgovara; jer duh kurvarski zavodi ih da se kurvaju otstupivši od Boga svojega.
על ראשי ההרים יזבחו ועל הגבעות יקטרו תחת אלון ולבנה ואלה כי טוב צלה על כן תזנינה בנותיכם וכלותיכם תנאפנה׃ | 13 |
Navrh gora prinose žrtve, i na humovima kade pod hrastovima, topolama i brijestovima, jer im je sjen dobar; zato se kurvaju kæeri vaše i snahe vaše èine preljubu.
לא אפקוד על בנותיכם כי תזנינה ועל כלותיכם כי תנאפנה כי הם עם הזנות יפרדו ועם הקדשות יזבחו ועם לא יבין ילבט׃ | 14 |
Neæu karati kæeri vaših kad se kurvaju, ni snaha vaših kad èine preljubu; jer se oni odvajaju s kurvama i prinose žrtve s nevaljalijem ženama; i narod nerazumni propašæe.
אם זנה אתה ישראל אל יאשם יהודה ואל תבאו הגלגל ואל תעלו בית און ואל תשבעו חי יהוה׃ | 15 |
Ako se ti kurvaš, Izrailju, neka ne griješi Juda; i ne idite u Galgal niti idite u Vetaven, i ne kunite se: tako da je živ Gospod.
כי כפרה סררה סרר ישראל עתה ירעם יהוה ככבש במרחב׃ | 16 |
Jer je Izrailj uporan kao uporna junica; sada æe ih pasti Gospod kao jagnje na prostranu mjestu.
חבור עצבים אפרים הנח לו׃ | 17 |
Jefrem se udružio s lažnijem bogovima; ostavi ga.
סר סבאם הזנה הזנו אהבו הבו קלון מגניה׃ | 18 |
Piæe se njihovo prevrnu, jednako se kurvaju; milo im je: dajte. Branièi su njegovi sramota.
צרר רוח אותה בכנפיה ויבשו מזבחותם׃ | 19 |
Vjetar æe ih stegnuti krilima svojim, i oni æe se posramiti od žrtava svojih.