הושע 11

1 כי נער ישראל ואהבהו וממצרים קראתי לבני׃

Кад Израиљ беше дете, љубих га, и из Мисира дозвах сина свог.

2 קראו להם כן הלכו מפניהם לבעלים יזבחו ולפסלים יקטרון׃

Колико их зваше, толико они одлазише од њих; приносише жртве Валима, кадише ликовима.

3 ואנכי תרגלתי לאפרים קחם על זרועתיו ולא ידעו כי רפאתים׃

Ја учих Јефрема ходити држећи га за руке, али не познаше да сам их ја лечио.

4 בחבלי אדם אמשכם בעבתות אהבה ואהיה להם כמרימי על על לחיהם ואט אליו אוכיל׃

Вукох их узицама човечијим, ужима љубавним; и бих им као они који им скидају јарам с чељусти, и давах им храну.

5 לא ישוב אל ארץ מצרים ואשור הוא מלכו כי מאנו לשוב׃

Неће се вратити у земљу мисирску, него ће му Асирац бити цар, јер се не хтеше обратити.

6 וחלה חרב בעריו וכלתה בדיו ואכלה ממעצותיהם׃

И мач ће стајати у градовима његовим, и потрће преворнице његове и прождрети за намере њихове.

7 ועמי תלואים למשובתי ואל על יקראהו יחד לא ירומם׃

Народ је мој прионуо за отпад од мене; зову га ка Вишњем, али се ниједан не подиже.

8 איך אתנך אפרים אמגנך ישראל איך אתנך כאדמה אשימך כצבאים נהפך עלי לבי יחד נכמרו נחומי׃

Како да те дам, Јефреме? Да те предам, Израиљу? Како да учиним од тебе као од Адаме? Да те обратим да будеш као Севојим? Устрептало је срце моје у мени, усколебала се утроба моја од жалости.

9 לא אעשה חרון אפי לא אשוב לשחת אפרים כי אל אנכי ולא איש בקרבך קדוש ולא אבוא בעיר׃

Нећу извршити љутог гнева свог, нећу опет затрти Јефрема; јер сам ја Бог а не човек, Светац усред тебе; нећу доћи на град.

10 אחרי יהוה ילכו כאריה ישאג כי הוא ישאג ויחרדו בנים מים׃

Ићи ће они за Господом; Он ће рикати као лав; кад рикне, са страхом ће дотрчати синови с мора;

11 יחרדו כצפור ממצרים וכיונה מארץ אשור והושבתים על בתיהם נאם יהוה׃

Са страхом ће дотрчати из Мисира као птица, и као голуб из земље асирске; и населићу их у кућама њиховим, говори Господ.

12 סבבני בכחש אפרים ובמרמה בית ישראל ויהודה עד רד עם אל ועם קדושים נאמן׃

Опколио ме је Јефрем лажју и дом Израиљев преваром; али Јуда још влада с Богом и веран је са светима.