בראשית 15
| אחר הדברים האלה היה דבר יהוה אל אברם במחזה לאמר אל תירא אברם אנכי מגן לך שכרך הרבה מאד׃ | 1 |
После ових ствари дође Авраму реч Господња у утвари говорећи: Не бој се, Авраме, ја сам ти штит, и плата је твоја врло велика.
| ויאמר אברם אדני יהוה מה תתן לי ואנכי הולך ערירי ובן משק ביתי הוא דמשק אליעזר׃ | 2 |
А Аврам рече Господе, Господе, шта ћеш ми дати кад живим без деце, а па коме ће остати моја кућа то је Елијезер овај Дамаштанин?
| ויאמר אברם הן לי לא נתתה זרע והנה בן ביתי יורש אתי׃ | 3 |
Још рече Аврам: Ето мени ниси дао порода, па ће слуга рођен у кући мојој бити мој наследник.
| והנה דבר יהוה אליו לאמר לא יירשך זה כי אם אשר יצא ממעיך הוא יירשך׃ | 4 |
А гле, Господ му проговори: Неће тај бити наследник твој, него који ће изаћи од тебе тај ће ти бити наследник.
| ויוצא אתו החוצה ויאמר הבט נא השמימה וספר הכוכבים אם תוכל לספר אתם ויאמר לו כה יהיה זרעך׃ | 5 |
Па га изведе напоље и рече му: Погледај на небо и преброј звезде, ако их можеш пребројати. И рече му: Тако ће ти бити семе твоје.
| והאמן ביהוה ויחשבה לו צדקה׃ | 6 |
И поверова Аврам Богу, а Он му прими то у правду.
| ויאמר אליו אני יהוה אשר הוצאתיך מאור כשדים לתת לך את הארץ הזאת לרשתה׃ | 7 |
И рече му: Ја сам Господ, који те изведох из Ура халдејског да ти дам земљу ову да буде твоја.
| ויאמר אדני יהוה במה אדע כי אירשנה׃ | 8 |
А он рече: Господе, Господе, по чему ћу познати да ће бити моја?
| ויאמר אליו קחה לי עגלה משלשת ועז משלשת ואיל משלש ותר וגוזל׃ | 9 |
И рече му: Принеси ми јуницу од три године и козу од три године и овна од три године и грлицу и голупче.
| ויקח לו את כל אלה ויבתר אתם בתוך ויתן איש בתרו לקראת רעהו ואת הצפר לא בתר׃ | 10 |
И он узе све то, и расече на поле, и метну све поле једну према другој; али не расече птице.
| וירד העיט על הפגרים וישב אתם אברם׃ | 11 |
А птице слетаху на те мртве животиње; а Аврам их одгонише.
| ויהי השמש לבוא ותרדמה נפלה על אברם והנה אימה חשכה גדלה נפלת עליו׃ | 12 |
А кад сунце беше на заласку, ухвати Аврама тврд сан, и гле, страх и мрак велик обузе га.
| ויאמר לאברם ידע תדע כי גר יהיה זרעך בארץ לא להם ועבדום וענו אתם ארבע מאות שנה׃ | 13 |
И Господ рече Авраму: Знај зацело да ће семе твоје бити дошљаци у земљи туђој, па ће јој служити, и она ће их мучити четири стотине година.
| וגם את הגוי אשר יעבדו דן אנכי ואחרי כן יצאו ברכש גדול׃ | 14 |
Али ћу судити и народу коме ће служити; а после ће они изаћи с великим благом.
| ואתה תבוא אל אבתיך בשלום תקבר בשיבה טובה׃ | 15 |
А ти ћеш отићи к оцима својим у миру, и бићеш погребен у доброј старости.
| ודור רביעי ישובו הנה כי לא שלם עון האמרי עד הנה׃ | 16 |
А они ће се у четвртом колену вратити овамо; јер гресима аморејским још није крај.
| ויהי השמש באה ועלטה היה והנה תנור עשן ולפיד אש אשר עבר בין הגזרים האלה׃ | 17 |
А кад се сунце смири и кад се смрче, гле, пећ се димљаше, и пламен огњени пролажаше између оних делова.
| ביום ההוא כרת יהוה את אברם ברית לאמר לזרעך נתתי את הארץ הזאת מנהר מצרים עד הנהר הגדל נהר פרת׃ | 18 |
Тај дан учини Господ завет с Аврамом говорећи: Семену твом дадох земљу ову од воде мисирске до велике воде, воде Ефрата,
| את הקיני ואת הקנזי ואת הקדמני׃ | 19 |
Кенејску, кенезејску и кедмонејску,
| ואת החתי ואת הפרזי ואת הרפאים׃ | 20 |
И хетејску и ферезејску и рафајску,
| ואת האמרי ואת הכנעני ואת הגרגשי ואת היבוסי׃ | 21 |
И аморејску и хананејску и гергесејску и јевусејску.
