< שמות 31 >

וידבר יהוה אל משה לאמר׃ 1
И рече Господ Мојсију говорећи:
ראה קראתי בשם בצלאל בן אורי בן חור למטה יהודה׃ 2
Гле, позвах по имену Веселеила сина Урије сина Оровог од племена Јудиног.
ואמלא אתו רוח אלהים בחכמה ובתבונה ובדעת ובכל מלאכה׃ 3
И напуних га Духа Светог, мудрости и разума и знања и сваке вештине,
לחשב מחשבת לעשות בזהב ובכסף ובנחשת׃ 4
Да вешто измишља како се шта може начинити од злата и од сребра и од бронзе,
ובחרשת אבן למלאת ובחרשת עץ לעשות בכל מלאכה׃ 5
Да уме резати камење и укивати, да уме тесати дрво, и сваки посао радити.
ואני הנה נתתי אתו את אהליאב בן אחיסמך למטה דן ובלב כל חכם לב נתתי חכמה ועשו את כל אשר צויתך׃ 6
И ево удружих с њим Елијава, сина Ахисамаховог од племена Дановог, и сваком вештом човеку у срце дадох вештину да израде све што сам ти заповедио.
את אהל מועד ואת הארן לעדת ואת הכפרת אשר עליו ואת כל כלי האהל׃ 7
Шатор од састанка, и ковчег за сведочанство и заклопац на њ, и све справе у шатору,
ואת השלחן ואת כליו ואת המנרה הטהרה ואת כל כליה ואת מזבח הקטרת׃ 8
И сто и справе његове, и свећњак чисти са свим справама његовим, и олтар кадиони,
ואת מזבח העלה ואת כל כליו ואת הכיור ואת כנו׃ 9
И олтар за жртву паљеницу са свим справама његовим, и умиваоницу и подножје њено,
ואת בגדי השרד ואת בגדי הקדש לאהרן הכהן ואת בגדי בניו לכהן׃ 10
И хаљине службене и свете хаљине Арону свештенику и хаљине синовима његовим, да врше службу свештеничку,
ואת שמן המשחה ואת קטרת הסמים לקדש ככל אשר צויתך יעשו׃ 11
И уље помазања, и кад мирисни за светињу. Све нека начине онако како сам ти заповедио.
ויאמר יהוה אל משה לאמר׃ 12
И рече Господ Мојсију говорећи:
ואתה דבר אל בני ישראל לאמר אך את שבתתי תשמרו כי אות הוא ביני וביניכם לדרתיכם לדעת כי אני יהוה מקדשכם׃ 13
А ти кажи синовима Израиљевим и реци: Али суботе моје чувајте, јер је знак између мене и вас од колена до колена, да знате да сам ја Господ који вас посвећујем.
ושמרתם את השבת כי קדש הוא לכם מחלליה מות יומת כי כל העשה בה מלאכה ונכרתה הנפש ההוא מקרב עמיה׃ 14
Чувајте дакле суботу, јер вам је света; ко би је оскврнио, да се погуби; јер ко би год радио какав посао у њу, истребиће се она душа из народа свог.
ששת ימים יעשה מלאכה וביום השביעי שבת שבתון קדש ליהוה כל העשה מלאכה ביום השבת מות יומת׃ 15
Шест дана нека се ради; а седми је дан субота, одмор, свет Господу; ко би год радио посао у дан суботни, да се погуби.
ושמרו בני ישראל את השבת לעשות את השבת לדרתם ברית עולם׃ 16
Зато ће чувати синови Израиљеви суботу празнујући суботу од колена до колена заветом вечним.
ביני ובין בני ישראל אות הוא לעלם כי ששת ימים עשה יהוה את השמים ואת הארץ וביום השביעי שבת וינפש׃ 17
То је знак између мене и синова Израиљевих довека; јер је за шест дана створио Господ небо и земљу, а у седми дан почину и одмори се.
ויתן אל משה ככלתו לדבר אתו בהר סיני שני לחת העדת לחת אבן כתבים באצבע אלהים׃ 18
И изговоривши ово Мојсију на гори Синајској, даде му две плоче сведочанства, плоче камене писане прстом Божијим.

< שמות 31 >