שמות 31

1 וידבר יהוה אל משה לאמר׃

سپس خداوند به موسی فرمود:

2 ראה קראתי בשם בצלאל בן אורי בן חור למטה יהודה׃

«من بِصَلئیل را که پسر اوری و نوهٔ حور از قبیلهٔ یهودا است انتخاب کرده‌ام

3 ואמלא אתו רוח אלהים בחכמה ובתבונה ובדעת ובכל מלאכה׃

و او را از روح خود پر ساخته‌ام و به او حکمت، فهم، دانش و تجربه در همه زمینه‌ها بخشیده‌ام.

4 לחשב מחשבת לעשות בזהב ובכסף ובנחשת׃

او در ساختن ظروف طلا و نقره و مفرغ،

5 ובחרשת אבן למלאת ובחרשת עץ לעשות בכל מלאכה׃

همچنین در کار خراطی و جواهر سازی و هر صنعتی استاد است.

6 ואני הנה נתתי אתו את אהליאב בן אחיסמך למטה דן ובלב כל חכם לב נתתי חכמה ועשו את כל אשר צויתך׃

«در ضمن اهولیاب، پسر اخیسامک از قبیلهٔ دان را نیز انتخاب کرده‌ام تا دستیار او باشد. علاوه بر این به تمام صنعتگرانی که با او کار می‌کنند، مهارت مخصوصی بخشیده‌ام تا بتوانند همهٔ آن چیزهایی را که به تو دستور داده‌ام بسازند

7 את אהל מועד ואת הארן לעדת ואת הכפרת אשר עליו ואת כל כלי האהל׃

خیمهٔ ملاقات، صندوق عهد با تخت رحمت که بر آن است، تمام ابزار و وسایل خیمهٔ عبادت،

8 ואת השלחן ואת כליו ואת המנרה הטהרה ואת כל כליה ואת מזבח הקטרת׃

میز و ظروف آن، چراغدان طلای خالص و لوازم آن، مذبح بخور،

9 ואת מזבח העלה ואת כל כליו ואת הכיור ואת כנו׃

مذبح قربانی سوختنی با لوازم آن، حوض و پایه‌اش،

10 ואת בגדי השרד ואת בגדי הקדש לאהרן הכהן ואת בגדי בניו לכהן׃

لباسهای مخصوص هارون کاهن و پسرانش برای خدمت در مقام کاهنی،

11 ואת שמן המשחה ואת קטרת הסמים לקדש ככל אשר צויתך יעשו׃

روغن مسح و بخور معطر برای قدس. همهٔ اینها را باید درست مطابق آنچه به تو دستور داده‌ام بسازند.»

12 ויאמר יהוה אל משה לאמר׃

سپس خداوند به موسی فرمود

13 ואתה דבר אל בני ישראל לאמר אך את שבתתי תשמרו כי אות הוא ביני וביניכם לדרתיכם לדעת כי אני יהוה מקדשכם׃

«به بنی‌اسرائیل بگو:”روز شَبّات را که برای شما تعیین کرده‌ام نگاه دارید، زیرا این روز نشانی بین من و شما و تمام نسلهای شما خواهد بود تا بدانید من که خداوند هستم، شما را برای خود جدا ساخته‌ام.

14 ושמרתם את השבת כי קדש הוא לכם מחלליה מות יומת כי כל העשה בה מלאכה ונכרתה הנפש ההוא מקרב עמיה׃

پس روز شَبّات را نگاه دارید، چون برای شما روز مقدّسی است. هر که احترام آن را بجا نیاورد، باید کشته شود؛ هر که در آن روز کار کند باید از میان قوم خود منقطع شود.

15 ששת ימים יעשה מלאכה וביום השביעי שבת שבתון קדש ליהוה כל העשה מלאכה ביום השבת מות יומת׃

در هفته فقط شش روز کار کنید و روز هفتم که روز مقدّس خداوند است استراحت نمایید. هر کسی در این روز کار کند کشته خواهد شد.

16 ושמרו בני ישראל את השבת לעשות את השבת לדרתם ברית עולם׃

این قانون، عهدی جاودانی است و رعایت آن برای بنی‌اسرائیل نسل اندر نسل واجب است.

17 ביני ובין בני ישראל אות הוא לעלם כי ששת ימים עשה יהוה את השמים ואת הארץ וביום השביעי שבת וינפש׃

این نشانهٔ همیشگی آن عهدی است که من با بنی‌اسرائیل بسته‌ام، چون من در شش روز آسمان و زمین را آفریدم و در روز هفتم استراحت کردم.“»

18 ויתן אל משה ככלתו לדבר אתו בהר סיני שני לחת העדת לחת אבן כתבים באצבע אלהים׃

وقتی خدا در کوه سینا گفتگوی خود را با موسی به پایان رسانید، آن دو لوح سنگی را که با انگشت خود ده فرمان را روی آنها نوشته بود، به موسی داد.