< קֹהֶלֶת 1 >

דברי קהלת בן דוד מלך בירושלם׃ 1
Rijeèi propovjednika sina Davidova cara u Jerusalimu.
הבל הבלים אמר קהלת הבל הבלים הכל הבל׃ 2
Taština nad taštinama, veli propovjednik, taština nad taštinama, sve je taština.
מה יתרון לאדם בכל עמלו שיעמל תחת השמש׃ 3
Kaka je korist èovjeku od svega truda njegova, kojim se trudi pod suncem?
דור הלך ודור בא והארץ לעולם עמדת׃ 4
Naraštaj jedan odlazi i drugi dolazi, a zemlja stoji uvijek.
וזרח השמש ובא השמש ואל מקומו שואף זורח הוא שם׃ 5
Sunce izlazi i zalazi, i opet hiti na mjesto svoje odakle izlazi.
הולך אל דרום וסובב אל צפון סובב סבב הולך הרוח ועל סביבתיו שב הרוח׃ 6
Vjetar ide na jug i obræe se na sjever: ide jednako obræuæi se, i u obrtanju svom vraæa se.
כל הנחלים הלכים אל הים והים איננו מלא אל מקום שהנחלים הלכים שם הם שבים ללכת׃ 7
Sve rijeke teku u more, i more se ne prepunja; odakle teku rijeke, onamo se vraæaju da opet teku.
כל הדברים יגעים לא יוכל איש לדבר לא תשבע עין לראות ולא תמלא אזן משמע׃ 8
Sve je muèno, da èovjek ne može iskazati; oko se ne može nagledati, niti se uho može naslušati.
מה שהיה הוא שיהיה ומה שנעשה הוא שיעשה ואין כל חדש תחת השמש׃ 9
Što je bilo to æe biti, što se èinilo to æe se èiniti, i nema ništa novo pod suncem.
יש דבר שיאמר ראה זה חדש הוא כבר היה לעלמים אשר היה מלפננו׃ 10
Ima li što za što bi ko rekao: vidi, to je novo? Veæ je bilo za vijekova koji su bili prije nas.
אין זכרון לראשנים וגם לאחרנים שיהיו לא יהיה להם זכרון עם שיהיו לאחרנה׃ 11
Ne pominje se što je prije bilo; ni ono što æe poslije biti neæe se pominjati u onijeh koji æe poslije nastati.
אני קהלת הייתי מלך על ישראל בירושלם׃ 12
Ja propovjednik bijah car nad Izrailjem u Jerusalimu;
ונתתי את לבי לדרוש ולתור בחכמה על כל אשר נעשה תחת השמים הוא ענין רע נתן אלהים לבני האדם לענות בו׃ 13
I upravih srce svoje da tražim i razberem mudrošæu sve što biva pod nebom; taj muèni posao dade Bog sinovima ljudskim da se muèe oko njega.
ראיתי את כל המעשים שנעשו תחת השמש והנה הכל הבל ורעות רוח׃ 14
Vidjeh sve što biva pod suncem, i gle, sve je taština i muka duhu.
מעות לא יוכל לתקן וחסרון לא יוכל להמנות׃ 15
Što je krivo ne može se ispraviti, i nedostaci ne mogu se izbrojiti.
דברתי אני עם לבי לאמר אני הנה הגדלתי והוספתי חכמה על כל אשר היה לפני על ירושלם ולבי ראה הרבה חכמה ודעת׃ 16
Ja rekoh u srcu svom govoreæi: evo, ja postah velik, i pretekoh mudrošæu sve koji biše prije mene u Jerusalimu, i srce moje vidje mnogo mudrosti i znanja.
ואתנה לבי לדעת חכמה ודעת הוללות ושכלות ידעתי שגם זה הוא רעיון רוח׃ 17
I upravih srce svoje da poznam mudrost i da poznam bezumlje i ludost; pa doznah da je i to muka duhu.
כי ברב חכמה רב כעס ויוסיף דעת יוסיף מכאוב׃ 18
Jer gdje je mnogo mudrosti, mnogo je brige, i ko umnožava znanje, umnožava muku.

< קֹהֶלֶת 1 >