קֹהֶלֶת 3

1 לכל זמן ועת לכל חפץ תחת השמים׃

Свему има време, и сваком послу под небом има време.

2 עת ללדת ועת למות עת לטעת ועת לעקור נטוע׃

Има време кад се рађа, и време кад се умире; време кад се сади, и време кад се чупа посађено;

3 עת להרוג ועת לרפוא עת לפרוץ ועת לבנות׃

Време кад се убија, и време кад се исцељује; време кад се разваљује, и време кад се гради.

4 עת לבכות ועת לשחוק עת ספוד ועת רקוד׃

Време плачу и време смеху; време ридању и време игрању;

5 עת להשליך אבנים ועת כנוס אבנים עת לחבוק ועת לרחק מחבק׃

Време кад се размеће камење, и време кад се скупља камење; време кад се грли, и време кад се оставља грљење;

6 עת לבקש ועת לאבד עת לשמור ועת להשליך׃

Време кад се тече, и време кад се губи; време кад се чува, и време кад се баца;

7 עת לקרוע ועת לתפור עת לחשות ועת לדבר׃

Време кад се дере, и време кад се сашива; време кад се ћути и време кад се говори.

8 עת לאהב ועת לשנא עת מלחמה ועת שלום׃

Време кад се љуби, и време кад се мрзи; време рату и време миру.

9 מה יתרון העושה באשר הוא עמל׃

Каква је корист ономе који ради од оног око чега се труди?

10 ראיתי את הענין אשר נתן אלהים לבני האדם לענות בו׃

Видео сам послове које је Бог дао синовима људским да се муче око њих.

11 את הכל עשה יפה בעתו גם את העלם נתן בלבם מבלי אשר לא ימצא האדם את המעשה אשר עשה האלהים מראש ועד סוף׃

Све је учинио да је лепо у своје време, и савет метнуо им је у срце, али да не може човек докучити дела која Бог твори, ни почетка ни краја.

12 ידעתי כי אין טוב בם כי אם לשמוח ולעשות טוב בחייו׃

Дознах да нема ништа боље за њих него да се веселе и чине добро за живота свог.

13 וגם כל האדם שיאכל ושתה וראה טוב בכל עמלו מתת אלהים היא׃

И кад сваки човек једе и пије и ужива добра од сваког труда свог, то је дар Божји.

14 ידעתי כי כל אשר יעשה האלהים הוא יהיה לעולם עליו אין להוסיף וממנו אין לגרע והאלהים עשה שיראו מלפניו׃

Дознах да шта год твори Бог оно траје довека, не може му се ништа додати нити се од тога може шта одузети; и Бог твори да би Га се бојали.

15 מה שהיה כבר הוא ואשר להיות כבר היה והאלהים יבקש את נרדף׃

Шта је било то је сада, и шта ће бити то је већ било; јер Бог повраћа шта је прошло.

16 ועוד ראיתי תחת השמש מקום המשפט שמה הרשע ומקום הצדק שמה הרשע׃

Још видех под сунцем где је место суда безбожност и место правде безбожност.

17 אמרתי אני בלבי את הצדיק ואת הרשע ישפט האלהים כי עת לכל חפץ ועל כל המעשה שם׃

И рекох у срцу свом: Бог ће судити праведнику и безбожнику; јер има време свему и сваком послу.

18 אמרתי אני בלבי על דברת בני האדם לברם האלהים ולראות שהם בהמה המה להם׃

Рекох у срцу свом за синове људске да им је Бог показао да виде да су као стока.

19 כי מקרה בני האדם ומקרה הבהמה ומקרה אחד להם כמות זה כן מות זה ורוח אחד לכל ומותר האדם מן הבהמה אין כי הכל הבל׃

Јер шта бива синовима људским то бива и стоци, једнако им бива; како гине она тако гину и они, и сви имају исти дух; и човек ништа није бољи од стоке, јер је све таштина.

20 הכל הולך אל מקום אחד הכל היה מן העפר והכל שב אל העפר׃

Све иде на једно место; све је од праха и све се враћа у прах.

21 מי יודע רוח בני האדם העלה היא למעלה ורוח הבהמה הירדת היא למטה לארץ׃

Ко зна да дух синова људских иде горе, а дух стоке да иде доле под земљу?

22 וראיתי כי אין טוב מאשר ישמח האדם במעשיו כי הוא חלקו כי מי יביאנו לראות במה שיהיה אחריו׃

Зато видех да ништа нема боље човеку него да се весели оним што ради, јер му је то део; јер ко ће га довести да види шта ће бити после њега?