קֹהֶלֶת 10

1 זבובי מות יבאיש יביע שמן רוקח יקר מחכמה מכבוד סכלות מעט׃

Od mrtvijeh muha usmrdi se i pokvari ulje apotekarsko, tako od malo ludosti cijena mudrosti i slavi.

2 לב חכם לימינו ולב כסיל לשמאלו׃

Srce je mudromu s desne strane, a ludomu je s lijeve strane.

3 וגם בדרך כשהסכל הלך לבו חסר ואמר לכל סכל הוא׃

Bezumnik i kad ide putem, bez razuma je i kazuje svjema da je bezuman.

4 אם רוח המושל תעלה עליך מקומך אל תנח כי מרפא יניח חטאים גדולים׃

Ako se podigne na te gnjev onoga koji vlada, ne ostavljaj mjesta svojega, jer blagost uklanja velike grijehe.

5 יש רעה ראיתי תחת השמש כשגגה שיצא מלפני השליט׃

Ima zlo koje vidjeh pod suncem, kao pogrješka koja dolazi od vladaoca:

6 נתן הסכל במרומים רבים ועשירים בשפל ישבו׃

Ludost se posaðuje na najviše mjesto, i bogati sjede na niskom mjestu.

7 ראיתי עבדים על סוסים ושרים הלכים כעבדים על הארץ׃

Vidjeh sluge na konjma, a knezovi idu pješice kao sluge.

8 חפר גומץ בו יפול ופרץ גדר ישכנו נחש׃

Ko jamu kopa, u nju æe pasti, i ko razvaljuje ogradu, uješæe ga zmija.

9 מסיע אבנים יעצב בהם בוקע עצים יסכן בם׃

Ko odmièe kamenje, udariæe se o njih; ko cijepa drva, nije miran od njih.

10 אם קהה הברזל והוא לא פנים קלקל וחילים יגבר ויתרון הכשיר חכמה׃

Kad se zatupi gvožðe i oštrice mu se ne naoštri, tada treba više snage; ali mudrost može bolje opraviti.

11 אם ישך הנחש בלוא לחש ואין יתרון לבעל הלשון׃

Ako ujede zmija prije bajanja, ništa neæe pomoæi bajaè.

12 דברי פי חכם חן ושפתות כסיל תבלענו׃

Rijeèi iz usta mudroga ljupke su, a bezumnoga proždiru usne njegove.

13 תחלת דברי פיהו סכלות ואחרית פיהו הוללות רעה׃

Poèetak je rijeèima usta njegovijeh ludost, a svršetak govoru njegovu zlo bezumlje.

14 והסכל ירבה דברים לא ידע האדם מה שיהיה ואשר יהיה מאחריו מי יגיד לו׃

Jer ludi mnogo govori, a èovjek ne zna što æe biti; i ko æe mu kazati što æe poslije njega biti?

15 עמל הכסילים תיגענו אשר לא ידע ללכת אל עיר׃

Lude mori trud njihov, jer ne znaju ni u grad otiæi.

16 אי לך ארץ שמלכך נער ושריך בבקר יאכלו׃

Teško tebi, zemljo, kad ti je car dijete i knezovi tvoji rano jedu!

17 אשריך ארץ שמלכך בן חורים ושריך בעת יאכלו בגבורה ולא בשתי׃

Blago tebi, zemljo, kad ti je car plemenit i knezovi tvoji jedu na vrijeme da se potkrijepe a ne da se opiju.

18 בעצלתים ימך המקרה ובשפלות ידים ידלף הבית׃

S lijenosti ugiblje se krov i s nemarnijeh ruku prokapljuje kuæa.

19 לשחוק עשים לחם ויין ישמח חיים והכסף יענה את הכל׃

Radi veselja gotove se gozbe, i vino veseli žive, a novci vrše sve.

20 גם במדעך מלך אל תקלל ובחדרי משכבך אל תקלל עשיר כי עוף השמים יוליך את הקול ובעל הכנפים יגיד דבר׃

Ni u misli svojoj ne psuj cara, ni u klijeti, u kojoj spavaš, ne psuj bogatoga, jer ptica nebeska odnijeæe glas i što krila ima dokazaæe rijeè.