מַעֲשֵׂי הַשְּׁלִיחִים 14
| ויהי באיקניון ויבאו יחדו אל בית כנסת היהודים וידברו שם עד כי האמין המון רב מן היהודים ומן היונים׃ | 1 |
У Иконији пак догоди се да они заједно уђоше о зборницу јеврејску, и говораху тако да верова велико мноштво Јевреја и Грка.
| אך היהודים אשר לא האמינו עוררו והכעיסו את נפשות הגוים על האחים׃ | 2 |
А Јевреји који не вероваху подбунише и раздражише душе незнабожаца на браћу.
| וישבו שם ימים רבים וילמדו בבטחונם ביהוה העמיד על דבר חסדו בעשותו על ידם אתות ומופתים׃ | 3 |
Али они осташе доста времена говорећи слободно у Господу који сведочаше реч благодати своје и даваше те се твораху знаци и чудеса рукама њиховим.
| ויחלק המון העיר לחצי אלה נטו אחרי היהודים ואלה אחרי השליחים׃ | 4 |
А мноштво градско раздели се, и једни беху с Јеврејима, а једни с апостолима.
| ויהי רגשת הגוים והיהודים עם ראשיהם להתעלל בהם ולסקלם׃ | 5 |
А кад навалише и незнабошци и Јевреји са својим поглаварима да им досаде и камењем да их побију,
| ויודע להם ויברחו לערי לוקוניא אל לוסטרא ודרבי וסביבותן׃ | 6 |
Они дознавши побегоше у градове ликаонске, у Листру и у Дерву и у околину њихову.
| ויבשרו שם הבשורה׃ | 7 |
И онамо проповедаху јеванђеље.
| ואיש נכה רגלים היה בלוסטרא והוא ישב פסח מבטן אמו ולא הלך מימיו׃ | 8 |
И један човек у Листри сеђаше немоћан у ногама, и беше хром од утробе матаре своје, и не беше никад ходио.
| וישמע את פולוס מדבר והוא הסתכל בו וירא כי אמונה בו להושע׃ | 9 |
Овај слушаше Павла где говори. Павле погледавши на њ и видевши да верује да ће оздравити,
| ויאמר בקול גדול עמד הכן על רגליך וידלג ויתהלך׃ | 10 |
Рече великим гласом: Теби говорим у име Господа Исуса Христа, устани на своје ноге управо. И скочи, и хођаше.
| והמון העם כראותם את אשר עשה פולוס נשאו את קולם ויאמרו בלשון לוקונית ירדו אלינו האלהים בדמות אנשים׃ | 11 |
А кад виде народ шта учини Павле, подигоше глас свој говорећи ликаонски: Богови начинише се као људи, и сиђоше к нама.
| ויקראו לבר נבא בל ולפולוס קראו הרמיס באשר הוא ראש המדברים׃ | 12 |
И називаху Варнаву Јупитером, а Павла Меркуријем, јер он управљаше речју.
| וכהן בית בל אשר מחוץ לעירם הביא השערה שורים ועטרות ויחפץ לזבח הוא והמון העם׃ | 13 |
А свештеник Јупитера који беше пред градом њиховим доведе јунце, и донесе венце пред врата, и с народом хтеде да приноси жртву.
| ויהי כשמע זאת השליחים פולוס ובר נבא ויקרעו את בגדיהם וירוצו אל תוך העם׃ | 14 |
А кад чуше апостоли, Варнава и Павле, раздреше хаљине своје, и скочише међу народ вичући и говорећи:
| ויצעקו לאמר אנשים למה תעשו כזאת גם אנחנו בני אדם חלשים כמוכם ונבשרה אתכם למען שוב תשובו מן הבליכם אלה אל אלהים חיים אשר עשה את השמים ואת הארץ ואת הים ואת כל אשר בם׃ | 15 |
Људи! Шта то чините? И ми смо као и ви смртни људи, који вам проповедамо јеванђеље да се од ових лажних ствари обратите к Богу Живом, који створи небо и земљу и море и све што је у њима;
| ואשר בדרות קדם הניח לכל הגוים ללכת בדרכיהם׃ | 16 |
Који у прошавшим нараштајима беше пустио све народе да иду својим путевима:
| וגם לא חדל להעיד על עצמו וייטב לנו בתתו מטר מן השמים ועתות שבע וימלא לבותינו מזון וששון׃ | 17 |
И опет не остави себе непосведоченог, чинећи добро, дајући нам с неба дажд и године родне, пунећи срца наша јелом и весељем.
| ואף בדברים האלה כמעט לא עצרו כח לכלוא את העם מזבח להם׃ | 18 |
И ово говорећи једва уставише народ да им не приносе жртве, него да иде сваки својој кући. А док они живљаху онде и учаху,
| ויבאו שמה יהודים מן אנטיוכיא ומן איקניון ויסיתו את העם וירגמו את פולוס באבנים ויסחבהו חוצה לעיר בחשבם כי מת׃ | 19 |
Дођоше из Антиохије и из Иконије некакви Јевреји, и кад се они препираху слободно, подговорише народ да их одустану, говорећи да ништа право не говоре, него све лажу. И подговоривши народ засуше Павла камењем и извукоше га из града мислећи да је мртав.
| ויסבו אתו התלמידים ויקם ויבא העירה וממחרת יצא אל דרבי הוא ובר נבא׃ | 20 |
А кад га опколише ученици његови, устаде и уђе у град, и сутрадан изиђе с Варнавом у Дерву.
| ויבשרו את הבשורה בעיר ההיא ואחרי העמידם תלמידים הרבה שבו אל לוסטרא ואיקניון ואנטיוכיא׃ | 21 |
И проповедивши јеванђеље граду оном и научивши многе вратише се у Листру и Иконију и Антиохију.
| ויחזקו את נפשות התלמידים ויזהירו אתם לעמד באמונה וכי רק בצרות רבות בוא נבוא אל מלכות האלהים׃ | 22 |
Утврђујући душе ученика и саветујући их да остану у вери, и да нам кроз многе невоље ваља ући у царство Божје.
| ויבחרו להם זקנים בכל קהלה וקהלה ויתפללו ויצומו ויפקידום ביד האדון אשר האמינו בו׃ | 23 |
И поставивши им старешине по свим црквама, и помоливши се Богу с постом, предадоше их Господу кога вероваше.
| ויעברו בפיסדיא ויבאו אל פמפוליא׃ | 24 |
И прошавши Писидију дођоше у Памфилију.
| וישמיעו את דבר יהוה בפרגי וירדו אל אטליא׃ | 25 |
И говоривши реч Господњу у Перзи сиђоше у Аталију.
| ומשם באו באניה אל אנטיוכיא אשר נמסרו שם לחסד אלהים על המלאכה אשר מלאו אתה׃ | 26 |
И оданде отпловише у Антиохију, одакле беху предани благодати Божјој на дело које свршише.
| ובבאם שמה הקהילו את העדה ויגידו את כל אשר עשה אתם האלהים ואת אשר פתח לגוים פתח האמונה׃ | 27 |
А кад дођоше и сабраше цркву, казаше све шта учини Бог с њима, и како отвори незнабошцима врата вере.
| וישבו שם עם התלמידים ימים לא מעטים׃ | 28 |
И осташе онде не мало времена с ученицима.
