< שמואל ב 14 >

וידע יואב בן צריה כי לב המלך על אבשלום׃ 1
Иоаб, фиул Церуей, а бэгат де сямэ кэ инима ымпэратулуй ера апринсэ де дор дупэ Абсалом.
וישלח יואב תקועה ויקח משם אשה חכמה ויאמר אליה התאבלי נא ולבשי נא בגדי אבל ואל תסוכי שמן והיית כאשה זה ימים רבים מתאבלת על מת׃ 2
А тримис сэ адукэ дин Текоа о фемее искуситэ ши й-а зис: „Фэ-те кэ плынӂь ши ымбракэ-те ын хайне де жале; ну те унӂе ку унтделемн ши фий ка о фемее каре де мултэ време плынӂе дупэ ун морт.
ובאת אל המלך ודברת אליו כדבר הזה וישם יואב את הדברים בפיה׃ 3
Сэ те дучь астфел ла ымпэрат ши сэ-й ворбешть аша ши аша.” Ши Иоаб й-а спус че требуя сэ зикэ.
ותאמר האשה התקעית אל המלך ותפל על אפיה ארצה ותשתחו ותאמר הושעה המלך׃ 4
Фемея ачея дин Текоа с-а дус сэ ворбяскэ ымпэратулуй. А кэзут ку фаца ла пэмынт, с-а ынкинат ши а зис: „Ымпэрате, скапэ-мэ!”
ויאמר לה המלך מה לך ותאמר אבל אשה אלמנה אני וימת אישי׃ 5
Ымпэратул й-а зис: „Че ай?” Еа а рэспунс: „Да, сунт вэдувэ, бэрбатул мь-а мурит!
ולשפחתך שני בנים וינצו שניהם בשדה ואין מציל ביניהם ויכו האחד את האחד וימת אתו׃ 6
Роаба та авя дой фий; амындой с-ау чертат пе кымп ши н-а фост нимень сэ-й деспартэ; унул а ловит пе челэлалт ши л-а оморыт.
והנה קמה כל המשפחה על שפחתך ויאמרו תני את מכה אחיו ונמתהו בנפש אחיו אשר הרג ונשמידה גם את היורש וכבו את גחלתי אשר נשארה לבלתי שום לאישי שם ושארית על פני האדמה׃ 7
Ши ятэ кэ тоатэ фамилия с-а ридикат ымпотрива роабей тале, зикынд: ‘Скоате ынкоаче пе учигашул фрателуй сэу! Врем сэ-л оморым пентру вяца фрателуй сэу пе каре л-а учис; врем сэ нимичим кяр ши пе моштенитор!’ Ей ар стинӂе астфел ши тэчунеле каре-мь май рэмыне, ка сэ ну ласе бэрбатулуй меу нич нуме, нич урмаш виу пе фаца пэмынтулуй.”
ויאמר המלך אל האשה לכי לביתך ואני אצוה עליך׃ 8
Ымпэратул а зис фемеий: „Ду-те акасэ. Вой да порунчь ку привире ла тине.”
ותאמר האשה התקועית אל המלך עלי אדני המלך העון ועל בית אבי והמלך וכסאו נקי׃ 9
Фемея дин Текоа а зис ымпэратулуй: „Асупра мя, ымпэрате, домнул меу, ши асупра касей татэлуй меу сэ кадэ педяпса; ымпэратул ши скаунул луй де домние сэ ну айбэ нимик де суферит.”
ויאמר המלך המדבר אליך והבאתו אלי ולא יסיף עוד לגעת בך׃ 10
Ымпэратул а зис: „Дакэ ва ворби чинева ымпотрива та, сэ-л адучь ла мине ши ну се ва май атинӂе де тине.”
ותאמר יזכר נא המלך את יהוה אלהיך מהרבית גאל הדם לשחת ולא ישמידו את בני ויאמר חי יהוה אם יפל משערת בנך ארצה׃ 11
Еа а зис: „Сэ-шь адукэ аминте ымпэратул де Домнул Думнезеул тэу, пентру ка рэзбунэторул сынӂелуй сэ ну мэряскэ прэпэдул ши сэ ну ми се нимичяскэ фиул!” Ши ел а зис: „Виу есте Домнул кэ ун пэр дин капул фиулуй тэу ну ва кэдя ла пэмынт!”
ותאמר האשה תדבר נא שפחתך אל אדני המלך דבר ויאמר דברי׃ 12
Фемея а зис: „Дэ вое роабей тале сэ спунэ о ворбэ домнулуй меу, ымпэратул.” Ши ел а зис: „Ворбеште!”
ותאמר האשה ולמה חשבתה כזאת על עם אלהים ומדבר המלך הדבר הזה כאשם לבלתי השיב המלך את נדחו׃ 13
Фемея а зис: „Пентру че гындешть ту астфел ку привире ла попорул луй Думнезеу, кэч ну есе кяр дин кувинтеле ымпэратулуй кэ ымпэратул есте ка ши виноват кынд ну кямэ ынапой пе ачела пе каре л-а изгонит?
כי מות נמות וכמים הנגרים ארצה אשר לא יאספו ולא ישא אלהים נפש וחשב מחשבות לבלתי ידח ממנו נדח׃ 14
Требуе негрешит сэ мурим ши вом фи ка ниште апе вэрсате пе пэмынт, каре ну се май адунэ. Думнезеу ну я вяца, чи дореште ка фугарул сэ ну рэмынэ изгонит динаинтя Луй.
ועתה אשר באתי לדבר אל המלך אדני את הדבר הזה כי יראני העם ותאמר שפחתך אדברה נא אל המלך אולי יעשה המלך את דבר אמתו׃ 15
Акум, дакэ ам венит сэ спун ачесте лукрурь ымпэратулуй, домнул меу, ам венит пентру кэ попорул м-а ынспэймынтат. Ши роаба та а зис: ‘Вряу сэ ворбеск ымпэратулуй; поате кэ ымпэратул ва фаче че ва зиче роаба са.’
כי ישמע המלך להציל את אמתו מכף האיש להשמיד אתי ואת בני יחד מנחלת אלהים׃ 16
Да, ымпэратул ва аскулта пе роаба са ка сэ скапе дин мына челор че каутэ сэ не нимичяскэ, пе мине ши пе фиул меу, дин моштениря луй Думнезеу.
ותאמר שפחתך יהיה נא דבר אדני המלך למנוחה כי כמלאך האלהים כן אדני המלך לשמע הטוב והרע ויהוה אלהיך יהי עמך׃ 17
Роаба та а зис: ‘Кувынтул домнулуй меу, ымпэратул, сэ-мь дя одихнэ. Кэч домнул меу, ымпэратул, есте ка ун ынӂер ал луй Думнезеу, гата сэ аудэ бинеле ши рэул.’ Ши Домнул Думнезеул тэу сэ фие ку тине.”
ויען המלך ויאמר אל האשה אל נא תכחדי ממני דבר אשר אנכי שאל אתך ותאמר האשה ידבר נא אדני המלך׃ 18
Ымпэратул а рэспунс ши а зис фемеий: „Ну-мь аскунде че те вой ынтреба.” Ши фемея а зис: „Сэ ворбяскэ домнул меу, ымпэратул!”
ויאמר המלך היד יואב אתך בכל זאת ותען האשה ותאמר חי נפשך אדני המלך אם אש להמין ולהשמיל מכל אשר דבר אדני המלך כי עבדך יואב הוא צוני והוא שם בפי שפחתך את כל הדברים האלה׃ 19
Ымпэратул а зис атунч: „Оаре мына луй Иоаб ну есте еа ку тине ын тоатэ тряба ачаста?” Ши фемея а рэспунс: „Виу есте суфлетул тэу, ымпэрате, домнул меу, кэ ну есте ку путинцэ ничо абатере, нич ла дряпта, нич ла стынга, де ла тот че а зис домнул меу, ымпэратул. Ын адевэр, робул тэу Иоаб мь-а порунчит ши а пус ын гура роабей тале тоате ачесте кувинте.
לבעבור סבב את פני הדבר עשה עבדך יואב את הדבר הזה ואדני חכם כחכמת מלאך האלהים לדעת את כל אשר בארץ׃ 20
Ка сэ дя о алтэ ынфэцишаре лукрулуй, а фэкут робул тэу Иоаб лукрул ачеста. Дар домнул меу есте тот атыт де ынцелепт ка ши ун ынӂер ал луй Думнезеу, ка сэ куноаскэ тот че се петрече пе пэмынт.”
ויאמר המלך אל יואב הנה נא עשיתי את הדבר הזה ולך השב את הנער את אבשלום׃ 21
Ымпэратул а зис луй Иоаб: „Ятэ, вряу сэ фак лукрул ачеста; ду-те дар де аду ынапой пе тынэрул Абсалом.”
ויפל יואב אל פניו ארצה וישתחו ויברך את המלך ויאמר יואב היום ידע עבדך כי מצאתי חן בעיניך אדני המלך אשר עשה המלך את דבר עבדו׃ 22
Иоаб а кэзут ку фаца ла пэмынт, с-а ынкинат ши а бинекувынтат пе ымпэратул. Апой а зис: „Робул тэу куноаште азь кэ ам кэпэтат тречере ынаинтя та, ымпэрате, домнул меу, фииндкэ ымпэратул лукрязэ дупэ кувынтул робулуй сэу.”
ויקם יואב וילך גשורה ויבא את אבשלום ירושלם׃ 23
Иоаб с-а скулат, а плекат ын Гешур ши а адус пе Абсалом ынапой ла Иерусалим.
ויאמר המלך יסב אל ביתו ופני לא יראה ויסב אבשלום אל ביתו ופני המלך לא ראה׃ 24
Дар ымпэратул а зис: „Сэ се дукэ ын каса луй ши сэ ну-мь вадэ фаца.” Ши Абсалом с-а дус ын каса луй ши н-а вэзут фаца ымпэратулуй.
וכאבשלום לא היה איש יפה בכל ישראל להלל מאד מכף רגלו ועד קדקדו לא היה בו מום׃ 25
Ну ера ом ын тот Исраелул аша де вестит ка Абсалом ын привинца фрумусеций луй; дин талпа пичорулуй пынэ ын крештетул капулуй н-авя ничун кусур.
ובגלחו את ראשו והיה מקץ ימים לימים אשר יגלח כי כבד עליו וגלחו ושקל את שער ראשו מאתים שקלים באבן המלך׃ 26
Кынд ышь тундя капул – ши-л тундя ын фиекаре ан, пентру кэ пэрул ый ера греу – греутатя пэрулуй де пе капул луй ера де доуэ суте де сикли, дупэ греутатя ымпэратулуй.
ויולדו לאבשלום שלושה בנים ובת אחת ושמה תמר היא היתה אשה יפת מראה׃ 27
Луй Абсалом и с-ау нэскут трей фий ши о фийкэ, нумитэ Тамар, каре ера о фемее фрумоасэ ла кип.
וישב אבשלום בירושלם שנתים ימים ופני המלך לא ראה׃ 28
Абсалом а локуит дой ань ла Иерусалим фэрэ сэ вадэ фаца ымпэратулуй.
וישלח אבשלום אל יואב לשלח אתו אל המלך ולא אבה לבוא אליו וישלח עוד שנית ולא אבה לבוא׃ 29
Апой а кемат пе Иоаб сэ-л тримитэ ла ымпэрат, дар Иоаб н-а воит сэ винэ ла ел. Л-а кемат а доуа оарэ, ши Иоаб тот н-а врут сэ винэ.
ויאמר אל עבדיו ראו חלקת יואב אל ידי ולו שם שערים לכו והוצתיה באש ויצתו עבדי אבשלום את החלקה באש׃ 30
Абсалом а зис атунч служиторилор луй: „Ведець, огорул луй Иоаб есте лынгэ ал меу; аре орз пе ел; дучеци-вэ ши пунеци-й фок.” Ши служиторий луй Абсалом ау пус фок кымпулуй.
ויקם יואב ויבא אל אבשלום הביתה ויאמר אליו למה הציתו עבדך את החלקה אשר לי באש׃ 31
Иоаб с-а скулат ши с-а дус ла Абсалом акасэ. Ши й-а зис: „Пентру че ау пус служиторий тэй фок кымпулуй меу?”
ויאמר אבשלום אל יואב הנה שלחתי אליך לאמר בא הנה ואשלחה אתך אל המלך לאמר למה באתי מגשור טוב לי עד אני שם ועתה אראה פני המלך ואם יש בי עון והמתני׃ 32
Абсалом а рэспунс луй Иоаб: „Ятэ, ць-ам тримис ворбэ ши ць-ам зис: ‘Вино аич ши те вой тримите ла ымпэрат сэ-й спуй: «Пентру че м-ам ынторс дин Гешур? Ар фи фост май бине пентру мине сэ фиу ши акум аколо.» Дореск акум сэ вэд фаца ымпэратулуй ши, дакэ есте врео нелеӂюире ын мине, сэ мэ омоаре.’”
ויבא יואב אל המלך ויגד לו ויקרא אל אבשלום ויבא אל המלך וישתחו לו על אפיו ארצה לפני המלך וישק המלך לאבשלום׃ 33
Иоаб с-а дус ла ымпэрат ши й-а спус лукрул ачеста. Ши ымпэратул а кемат пе Абсалом, каре а венит ла ел ши с-а арункат ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй. Ымпэратул а сэрутат пе Абсалом.

< שמואל ב 14 >