שמואל א 8
| ויהי כאשר זקן שמואל וישם את בניו שפטים לישראל׃ | 1 |
А кад Самуило остаре, постави синове своје за судије Израиљу.
| ויהי שם בנו הבכור יואל ושם משנהו אביה שפטים בבאר שבע׃ | 2 |
А име сину његовом првенцу беше Јоило, а другом Авија, и суђаху у Вирсавеји.
| ולא הלכו בניו בדרכו ויטו אחרי הבצע ויקחו שחד ויטו משפט׃ | 3 |
Али синови његови не хођаху путевима његовим, него ударише за добитком, и примаху поклоне и извртаху правду.
| ויתקבצו כל זקני ישראל ויבאו אל שמואל הרמתה׃ | 4 |
Тада се скупише све старешине Израиљеве и дођоше к Самуилу у Раму.
| ויאמרו אליו הנה אתה זקנת ובניך לא הלכו בדרכיך עתה שימה לנו מלך לשפטנו ככל הגוים׃ | 5 |
И рекоше му: Ето, ти си остарео, а синови твоји не ходе твојим путевима: зато постави нам цара да нам суди, као што је у свих народа.
| וירע הדבר בעיני שמואל כאשר אמרו תנה לנו מלך לשפטנו ויתפלל שמואל אל יהוה׃ | 6 |
Али Самуилу не би по вољи што рекоше: Дај нам цара да нам суди. И Самуило се помоли Господу.
| ויאמר יהוה אל שמואל שמע בקול העם לכל אשר יאמרו אליך כי לא אתך מאסו כי אתי מאסו ממלך עליהם׃ | 7 |
А Господ рече Самуилу: Послушај глас народни у свему што ти говоре; јер не одбацише тебе него мене одбацише да не царујем над њима.
| ככל המעשים אשר עשו מיום העלתי אתם ממצרים ועד היום הזה ויעזבני ויעבדו אלהים אחרים כן המה עשים גם לך׃ | 8 |
Како чинише од оног дана кад их изведох из Мисира до данас, и оставише ме и служише другим боговима, по свим тим делима чине и теби.
| ועתה שמע בקולם אך כי העד תעיד בהם והגדת להם משפט המלך אשר ימלך עליהם׃ | 9 |
Зато сада послушај глас њихов; али им добро засведочи и кажи начин којим ће цар царовати над њима.
| ויאמר שמואל את כל דברי יהוה אל העם השאלים מאתו מלך׃ | 10 |
И каза Самуило све речи Господње народу који искаше од њега цара;
| ויאמר זה יהיה משפט המלך אשר ימלך עליכם את בניכם יקח ושם לו במרכבתו ובפרשיו ורצו לפני מרכבתו׃ | 11 |
И рече: Ово ће бити начин којим ће цар царовати над вама: синове ваше узимаће и метати их на кола своја и међу коњике своје, и они ће трчати пред колима његовим;
| ולשום לו שרי אלפים ושרי חמשים ולחרש חרישו ולקצר קצירו ולעשות כלי מלחמתו וכלי רכבו׃ | 12 |
И поставиће их да су му хиљадници и педесетници, и да му ору њиве и жњу летину, и да му граде ратне справе и шта треба за кола његова.
| ואת בנותיכם יקח לרקחות ולטבחות ולאפות׃ | 13 |
Узимаће и кћери ваше да му граде мирисне масти и да му буду куварице и хлебарице.
| ואת שדותיכם ואת כרמיכם וזיתיכם הטובים יקח ונתן לעבדיו׃ | 14 |
И њиве ваше и винограде ваше и маслинике ваше најбоље узимаће и раздавати слугама својим.
| וזרעיכם וכרמיכם יעשר ונתן לסריסיו ולעבדיו׃ | 15 |
Узимаће десетак од усева ваших и од винограда ваших, и даваће дворанима својим и слугама својим.
| ואת עבדיכם ואת שפחותיכם ואת בחוריכם הטובים ואת חמוריכם יקח ועשה למלאכתו׃ | 16 |
И слуге ваше и слушкиње ваше и младиће ваше најлепше и магарце ваше узимаће, и обртати на своје послове.
| צאנכם יעשר ואתם תהיו לו לעבדים׃ | 17 |
Стада ће ваша десетковати и ви ћете му бити робови.
| וזעקתם ביום ההוא מלפני מלככם אשר בחרתם לכם ולא יענה יהוה אתכם ביום ההוא׃ | 18 |
Па ћете онда викати, ради цара свог, ког изабрасте себи; али вас Господ неће онда услишити.
| וימאנו העם לשמע בקול שמואל ויאמרו לא כי אם מלך יהיה עלינו׃ | 19 |
Али народ не хте послушати речи Самуилове, и рекоше: Не, него цар нека буде над нама,
| והיינו גם אנחנו ככל הגוים ושפטנו מלכנו ויצא לפנינו ונלחם את מלחמתנו׃ | 20 |
Да будемо и ми као сви народи; и нека нам суди цар наш и иде пред нама и води наше ратове.
| וישמע שמואל את כל דברי העם וידברם באזני יהוה׃ | 21 |
А Самуило чувши све речи народне, каза их Господу.
| ויאמר יהוה אל שמואל שמע בקולם והמלכת להם מלך ויאמר שמואל אל אנשי ישראל לכו איש לעירו׃ | 22 |
А Господ рече Самуилу: Послушај глас њихов, и постави им цара. И Самуило рече Израиљцима: Идите сваки у свој град.
