שמואל א 27

1 ויאמר דוד אל לבו עתה אספה יום אחד ביד שאול אין לי טוב כי המלט אמלט אל ארץ פלשתים ונואש ממני שאול לבקשני עוד בכל גבול ישראל ונמלטתי מידו׃

Da: ibidi da hisu amane sia: i, “Eso afae enoga Solo da na fane legemu. Na hamomu noga: idafa da Filisidini dunu ilia sogega hobeale masunu. Amasea, Solo da Isala: ili soge ganodini na hogolalu yolesimu, amola na da gaga: i dagoi ba: mu.

2 ויקם דוד ויעבר הוא ושש מאות איש אשר עמו אל אכיש בן מעוך מלך גת׃

Amaiba: le, Da: ibidi ea 600 dadi gagui dunu ilia da amo galuwane Ga: de moilaia hina bagade A: igise (Ma: ioge egefe) ema asi.

3 וישב דוד עם אכיש בגת הוא ואנשיו איש וביתו דוד ושתי נשיו אחינעם היזרעאלית ואביגיל אשת נבל הכרמלית׃

Da: ibidi, ea dunu amola ilia sosogo fi huluane da Ga: de moilaiga ha: ini fi. Da: ibidi da ea uda aduna amo Ahinoua: me, (Yeselielega fi uda) amola Gamele amoga misi uda A: biga: ile, Na: iba: le ea didalo, amo ela oule asi.

4 ויגד לשאול כי ברח דוד גת ולא יוסף עוד לבקשו׃

Solo da Da: ibidi Ga: de moilai bai bagadega hobea: i nababeba: le, e da Da: ibidi hogolalu yolesi.

5 ויאמר דוד אל אכיש אם נא מצאתי חן בעיניך יתנו לי מקום באחת ערי השדה ואשבה שם ולמה ישב עבדך בעיר הממלכה עמך׃

Da: ibidi da A: igisema amane sia: i, “Di da na sama galea, na amo ganodini esalumusa: moilai fonobahadi nama ima. Na da ani moilai bai bagade amo ganodini esalumu da hamedei galebe.”

6 ויתן לו אכיש ביום ההוא את צקלג לכן היתה צקלג למלכי יהודה עד היום הזה׃

Amaiba: le, A:igise da Sigala: ge moilai ema i. Amohaganini, Yuda hina bagade dunu ilia da gebewane Sigala: ge moilai bai bagade gagulala.

7 ויהי מספר הימים אשר ישב דוד בשדה פלשתים ימים וארבעה חדשים׃

Da: ibidi da Filisidini soge amo ganodini oubi 16 agoane esalu.

8 ויעל דוד ואנשיו ויפשטו אל הגשורי והגרזי והעמלקי כי הנה ישבות הארץ אשר מעולם בואך שורה ועד ארץ מצרים׃

Amo esoga, Da: ibidi amola ea gegesu dunu ilia da Gisie, Gesi amola A: malege fi dunu (amo da amo soge ganodini gebewane esalu) ilima doagagala: lu. E da ilia sogega doagagala: lu asili, Sie soge baligili, Idibidi sogega doaga: su.

9 והכה דוד את הארץ ולא יחיה איש ואשה ולקח צאן ובקר וחמרים וגמלים ובגדים וישב ויבא אל אכיש׃

E da dunu amola uda huluane fane lelegele dagole, amalu ilia sibi, bulamagau, dougi, ga: mele amola abula amolawane sasamogene gaguli asi. Amalu e da A: igisema buhagisu.

10 ויאמר אכיש אל פשטתם היום ויאמר דוד על נגב יהודה ועל נגב הירחמאלי ואל נגב הקיני׃

Amalalu, A:igise da ema adole boba: lusu, “Di da waha habidili doagala: la asibala: ?” Amola Da: ibidi da ema e da Yuda ga (south) sogega o Yilamiele fi ilia sogega o Ginaide fi ilia esalebe sogega doagala: musa: asi, amo bu adole iasu.

11 ואיש ואשה לא יחיה דוד להביא גת לאמר פן יגדו עלינו לאמר כה עשה דוד וכה משפטו כל הימים אשר ישב בשדה פלשתים׃

Da: ibidi ea hou da, e da dunu amola uda huluanedafa fane lelegelalusu. Amalalu, dunu asili, Ga: de fi ilima Da: ibidi ea houdafa hamoi olelemu da hamedafa galu. Da: ibidi da Ga: de sogega esaloba, amo hou gebewane hamonanusu.

12 ויאמן אכיש בדוד לאמר הבאש הבאיש בעמו בישראל והיה לי לעבד עולם׃

Be A: igise da Da: ibidi ea hou da moloidafa dawa: beba: le, hisu amane sia: i, “Hina: dunu fi Isala: ili ilia da Da: ibidi bagadewane higabeba: le, e da eso huluane na hawa: hamosa gebewane esalumu.”