מַעֲשֵׂי הַשְּׁלִיחִים 22

1 ”אחי ואבותיי, הקשיבו נא לדברי ההגנה שלי.“

ہے پِترِگَنا ہے بھْراترِگَناح، اِدانِیں مَمَ نِویدَنے سَمَوَدھَتَّ۔

2 כששמעו שהוא מדבר עברית נפלה דממה כבדה עוד יותר.

تَدا سَ اِبْرِییَبھاشَیا کَتھاں کَتھَیَتِیتِ شْرُتْوا سَرْوّے لوکا اَتِیوَ نِحشَبْدا سَنْتوتِشْٹھَنْ۔

3 פולוס המשיך:”אני יהודי, יליד טרסוס שבקיליקיה, אולם חונכתי כאן בירושלים, בבית־מדרשו של רבן גמליאל, והוא שלימד אותי לשמור בקפידה את כל חוקי התורה ומצוותיה. הייתי קנאי לה׳ בכל מעשי, ממש כשם שאתם קנאים לו היום.

پَشْچاتْ سوکَتھَیَدْ اَہَں یِہُودِییَ اِتِ نِشْچَیَح کِلِکِیادیشَسْیَ تارْشَنَگَرَں مَمَ جَنْمَبھُومِح،ایتَنَّگَرِییَسْیَ گَمِلِیییلَنامْنودھْیاپَکَسْیَ شِشْیو بھُوتْوا پُورْوَّپُرُشاناں وِدھِوْیَوَسْتھانُسارینَ سَمْپُورْنَرُوپینَ شِکْشِتوبھَوَمْ اِدانِینْتَنا یُویَں یادرِشا بھَوَتھَ تادرِشوہَمَپِیشْوَرَسیوایامْ اُدْیوگِی جاتَح۔

4 בזמנו רדפתי את המשיחיים עד מוות, כבלתי גברים ונשים והשלכתי אותם לכלא.

مَتَمیتَدْ دْوِشْٹْوا تَدْگْراہِنارِیپُرُشانْ کارایاں بَدّھوا تیشاں پْرانَناشَپَرْیَّنْتاں وِپَکْشَتامْ اَکَرَوَمْ۔

5 הכהן הגדול וכל אחד מחברי הסנהדרין יוכלו להעיד על כך, משום שביקשתי מהם מכתבים אל ראשי הקהילה היהודית בדמשק. מכתבים אלה העניקו לי את הסמכות לכבול כל משיחי שאמצא, ולהביאו לירושלים כדי שייענש.

مَہایاجَکَح سَبھاسَدَح پْراچِینَلوکاشْچَ مَمَیتَسْیاح کَتھایاح پْرَمانَں داتُں شَکْنُوَنْتِ، یَسْماتْ تیشاں سَمِیپادْ دَمّیشَکَنَگَرَنِواسِبھْراترِگَنارْتھَمْ آجْناپَتْرانِ گرِہِیتْوا یے تَتْرَ سْتھِتاسْتانْ دَنْڈَیِتُں یِرُوشالَمَمْ آنَیَنارْتھَں دَمّیشَکَنَگَرَں گَتوسْمِ۔

6 ”יום אחד בשעת הצהריים, כשהייתי בדרכי לדמשק, האיר עלי לפתע אור חזק מן השמים.

کِنْتُ گَچّھَنْ تَنَّگَرَسْیَ سَمِیپَں پْراپْتَوانْ تَدا دْوِتِییَپْرَہَرَویلایاں سَتْیامْ اَکَسْمادْ گَگَنانِّرْگَتْیَ مَہَتِی دِیپْتِ رْمَمَ چَتُرْدِشِ پْرَکاشِتَوَتِی۔

7 נפלתי על הארץ ושמעתי קול:’שאול, שאול, מדוע אתה רודף אותי?‘

تَتو مَیِ بھُومَو پَتِتے سَتِ، ہے شَولَ ہے شَولَ کُتو ماں تاڈَیَسِ؟ مامْپْرَتِ بھاشِتَ ایتادرِشَ ایکو رَووپِ مَیا شْرُتَح۔

8 ”’מי אתה, אדוני?‘שאלתי.“”והקול ענה:’אני ישוע מנצרת שאותו אתה רודף!‘

تَداہَں پْرَتْیَوَدَں، ہے پْرَبھے کو بھَوانْ؟ تَتَح سووادِیتْ یَں تْوَں تاڈَیَسِ سَ ناسَرَتِییو یِیشُرَہَں۔

9 האנשים שהיו איתי ראו את האור, אך לא הבינו את הנאמר.

مَمَ سَنْگِنو لوکاسْتاں دِیپْتِں درِشْٹْوا بھِیَں پْراپْتاح، کِنْتُ مامْپْرَتْیُدِتَں تَدْواکْیَں تے نابُدھْیَنْتَ۔

10 ”’מה עלי לעשות, אדוני?‘שאלתי.”והאדון ענה:’קום ולך לדמשק, ושם ייאמר לך מה צפוי לך בעתיד‘.

تَتَح پَرَں پرِشْٹَوانَہَں، ہے پْرَبھو مَیا کِں کَرْتَّوْیَں؟ تَتَح پْرَبھُرَکَتھَیَتْ، اُتّھایَ دَمّیشَکَنَگَرَں یاہِ تْوَیا یَدْیَتْ کَرْتَّوْیَں نِرُوپِتَماسْتے تَتْ تَتْرَ تْوَں جْناپَیِشْیَسے۔

11 ”האור החזק סנוור אותי עד עיוורון, והיה צורך להוביל אותי בידי לדמשק.

اَنَنْتَرَں تَسْیاح کھَرَتَرَدِیپْتیح کارَناتْ کِمَپِ نَ درِشْٹْوا سَنْگِگَنینَ دھرِتَہَسْتَح سَنْ دَمّیشَکَنَگَرَں وْرَجِتَوانْ۔

12 ”בדמשק בא אלי אדם צדיק וירא־אלוהים, חנניה שמו, אשר קיים את מצוות התורה והיה מקובל על כל היהודים.

تَنَّگَرَنِواسِناں سَرْوّیشاں یِہُودِییاناں مانْیو وْیَوَسْتھانُسارینَ بھَکْتَشْچَ ہَنانِییَناما مانَوَ ایکو

13 חנניה עמד לצדי ואמר:’שאול אחי, פקח את עיניך!‘ומיד נפקחו עיני ויכולתי לראות כמקודם.

مَمَ سَنِّدھِمْ ایتْیَ تِشْٹھَنْ اَکَتھَیَتْ، ہے بھْراتَح شَولَ سُدرِشْٹِ رْبھَوَ تَسْمِنْ دَنْڈےہَں سَمْیَکْ تَں درِشْٹَوانْ۔

14 ”לאחר מכן הוא אמר לי:’אלוהי אבותינו בחר בך לדעת את רצונו, לראות את המשיח הצדיק ולשמוע את קולו.

تَتَح سَ مَہْیَں کَتھِتَوانْ یَتھا تْوَمْ اِیشْوَرَسْیابھِپْرایَں ویتْسِ تَسْیَ شُدّھَسَتّوَجَنَسْیَ دَرْشَنَں پْراپْیَ تَسْیَ شْرِیمُکھَسْیَ واکْیَں شرِنوشِ تَنِّمِتَّمْ اَسْماکَں پُورْوَّپُرُشانامْ اِیشْوَرَسْتْواں مَنونِیتَں کرِتَوانَں۔

15 עליך לשאת את בשורת אלוהים לכל מקום, ולספר לכולם מה ששמעת וראית.

یَتو یَدْیَدْ اَدْراکْشِیرَشْرَوشِیشْچَ سَرْوّیشاں مانَواناں سَمِیپے تْوَں تیشاں ساکْشِی بھَوِشْیَسِ۔

16 למה אתה מחכה עכשיו? לך להיטבל במים והתרחץ מחטאיך, בקראך בשם האדון!‘

اَتَایوَ کُتو وِلَمْبَسے؟ پْرَبھو رْنامْنا پْرارْتھْیَ نِجَپاپَپْرَکْشالَنارْتھَں مَجَّنایَ سَمُتِّشْٹھَ۔

17 ”יום אחד, לאחר שחזרתי לירושלים, דיבר אלי ה׳ בחזיון בשעה שהתפללתי בבית־המקדש.’הזדרז וצא מירושלים‘, הוא אמר אלי,’כי תושבי העיר לא יאמינו למה שתספר להם עלי‘.

تَتَح پَرَں یِرُوشالَمْنَگَرَں پْرَتْیاگَتْیَ مَنْدِرےہَمْ ایکَدا پْرارْتھَیے، تَسْمِنْ سَمَیےہَمْ اَبھِبھُوتَح سَنْ پْرَبھُوں ساکْشاتْ پَشْیَنْ،

18

تْوَں تْوَرَیا یِرُوشالَمَح پْرَتِشْٹھَسْوَ یَتو لوکامَیِ تَوَ ساکْشْیَں نَ گْرَہِیشْیَنْتِ، مامْپْرَتْیُدِتَں تَسْییدَں واکْیَمْ اَشْرَوشَمْ۔

19 ”’אבל אדון‘, מחיתי,’הם יודעים היטב שהלכתי לבית־הכנסת והכיתי את המאמינים בך, ואף השלכתי אותם לכלא.

تَتوہَں پْرَتْیَوادِشَمْ ہے پْرَبھو پْرَتِبھَجَنَبھَوَنَں تْوَیِ وِشْواسِنو لوکانْ بَدّھوا پْرَہرِتَوانْ،

20 וכשהרגו את עבדך סטפנוס, עמדתי שם בהסכמה לנעשה והשגחתי על מעיליהם של רוצחיו!‘

تَتھا تَوَ ساکْشِنَح سْتِپھانَسْیَ رَکْتَپاتَنَسَمَیے تَسْیَ وِناشَں سَمَّنْیَ سَنِّدھَو تِشْٹھَنْ ہَنْترِلوکاناں واساںسِ رَکْشِتَوانْ، ایتَتْ تے وِدُح۔

21 ”אולם אלוהים אמר לי:’עזוב את ירושלים, כי אני שולח אותך הרחק אל הגויים!‘“

تَتَح سوکَتھَیَتْ پْرَتِشْٹھَسْوَ تْواں دُورَسْتھَبھِنَّدیشِییاناں سَمِیپَں پْریشَیِشْیے۔

22 הקהל הקשיב בתשומת לב עד שאמר פולוס את המשפט האחרון, ואז צעקו כולם פה־אחד:”סלקו אותו מכאן! הרגו אותו! הוא אינו ראוי לחיות!“

تَدا لوکا ایتاوَتْپَرْیَّنْتاں تَدِییاں کَتھاں شْرُتْوا پْروچَّیرَکَتھَیَنْ، اینَں بھُومَنْڈَلادْ دُورِیکُرُتَ، ایتادرِشَجَنَسْیَ جِیوَنَں نوچِتَمْ۔

23 הם צרחו, השליכו את מעיליהם וזרקו עפר כלפי מעלה.

اِتْیُچَّیح کَتھَیِتْوا وَسَنانِ پَرِتْیَجْیَ گَگَنَں پْرَتِ دھُولِیرَکْشِپَنْ

24 המפקד ציווה על חייליו להכניס את פולוס לתוך המצודה ולהלקותו ברצועות, כדי לאלצו להתוודות על פשעו. המפקד רצה לדעת מדוע היה הקהל נרגש ופרוע כל־כך.

تَتَح سَہَسْرَسیناپَتِح پَولَں دُرْگابھْیَنْتَرَ نیتُں سَمادِشَتْ۔ ایتَسْیَ پْرَتِکُولاح سَنْتو لوکاح کِنِّمِتَّمْ ایتاوَدُچَّیحسْوَرَمْ اَکُرْوَّنْ، ایتَدْ ویتُّں تَں کَشَیا پْرَہرِتْیَ تَسْیَ پَرِیکْشاں کَرْتُّمادِشَتْ۔

25 בשעה שהחיילים כבלו את פולוס כדי להלקותו, הוא פנה אל הקצין שעמד לצדו ושאל:”האם מותר להלקות אזרח רומאי לפני שהעמדת אותו לדין?“

پَداتَیَشْچَرْمَّنِرْمِّتَرَجُّبھِسْتَسْیَ بَنْدھَنَں کَرْتُّمُدْیَتاسْتاسْتَدانِیں پَولَح سَمُّکھَسْتھِتَں شَتَسیناپَتِمْ اُکْتَوانْ دَنْڈاجْنایامْ اَپْراپْتایاں کِں رومِلوکَں پْرَہَرْتُّں یُشْماکَمْ اَدھِکاروسْتِ؟

26 הקצין ניגש אל מפקד החטיבה וקרא:”מה אתה עושה? האיש הזה אזרח רומאי!“

ایناں کَتھاں شْرُتْوا سَ سَہَسْرَسیناپَتیح سَنِّدھِں گَتْوا تاں وارْتّامَوَدَتْ سَ رومِلوکَ ایتَسْماتْ ساوَدھانَح سَنْ کَرْمَّ کُرُ۔

27 המפקד בא אל פולוס ושאל:”האם אתה באמת אזרח רומאי?“”כן, בהחלט.“

تَسْماتْ سَہَسْرَسیناپَتِ رْگَتْوا تَمَپْراکْشِیتْ تْوَں کِں رومِلوکَح؟ اِتِ ماں بْرُوہِ۔ سوکَتھَیَتْ سَتْیَمْ۔

28 ”גם אני והאזרחות הזאת עלתה לי הרבה כסף!“”אבל אני אזרח רומאי מלידה!“אמר פולוס.

تَتَح سَہَسْرَسیناپَتِح کَتھِتَوانْ بَہُدْرَوِنَں دَتّواہَں تَتْ پَورَسَکھْیَں پْراپْتَوانْ؛ کِنْتُ پَولَح کَتھِتَوانْ اَہَں جَنُنا تَتْ پْراپْتوسْمِ۔

29 החיילים שעמדו להלקות את פולוס הרפו ממנו ברגע ששמעו שהוא אזרח רומאי, והמפקד נמלא פחד על־שום שציווה לאסרו ולהלקותו.

اِتّھَں سَتِ یے پْرَہارینَ تَں پَرِیکْشِتُں سَمُدْیَتا آسَنْ تے تَسْیَ سَمِیپاتْ پْراتِشْٹھَنْتَ؛ سَہَسْرَسیناپَتِسْتَں رومِلوکَں وِجْنایَ سْوَیَں یَتْ تَسْیَ بَنْدھَنَمْ اَکارْشِیتْ تَتْکارَنادْ اَبِبھیتْ۔

30 למחרת בבוקר שחרר אותו המפקד מכבליו וציווה על ראשי הכוהנים לכנס ישיבת סנהדרין. הוא הביא לפניהם את פולוס כדי לנסות לברר מה הייתה הסיבה לכל המהומה הזאת.

یِہُودِییَلوکاح پَولَں کُتوپَوَدَنْتے تَسْیَ ورِتّانْتَں جْناتُں وانْچھَنْ سَہَسْرَسیناپَتِح پَرےہَنِ پَولَں بَنْدھَناتْ موچَیِتْوا پْرَدھانَیاجَکانْ مَہاسَبھایاح سَرْوَّلوکاشْچَ سَمُپَسْتھاتُمْ آدِشْیَ تیشاں سَنِّدھَو پَولَمْ اَوَروہْیَ سْتھاپِتَوانْ۔