< תהילים 83 >
שִׁיר מִזְמוֹר לְאָסָֽף׃ אֱלֹהִים אַל־דֳּמִי־לָךְ אַל־תֶּחֱרַשׁ וְאַל־תִּשְׁקֹט אֵֽל׃ | 1 |
Bože! nemoj zamuknuti, nemoj šutjeti, niti poèivaj, Bože!
כִּֽי־הִנֵּה אוֹיְבֶיךָ יֶהֱמָיוּן וּמְשַׂנְאֶיךָ נָשְׂאוּ רֹֽאשׁ׃ | 2 |
Jer evo neprijatelji tvoji uzavreše, i koji te nenavide, podigoše glavu.
עַֽל־עַמְּךָ יַעֲרִימוּ סוֹד וְיִתְיָעֲצוּ עַל־צְפוּנֶֽיךָ׃ | 3 |
Po narod tvoj zlo naumiše, i dogovaraju se na izbrane tvoje.
אָמְרוּ לְכוּ וְנַכְחִידֵם מִגּוֹי וְלֹֽא־יִזָּכֵר שֵֽׁם־יִשְׂרָאֵל עֽוֹד׃ | 4 |
Rekoše: hodite da ih istrijebimo izmeðu naroda da se više ne spominje ime Izrailjevo.
כִּי נוֹעֲצוּ לֵב יַחְדָּו עָלֶיךָ בְּרִית יִכְרֹֽתוּ׃ | 5 |
Složno pristaše i suprot tebi vjeru uhvatiše:
אָהֳלֵי אֱדוֹם וְיִשְׁמְעֵאלִים מוֹאָב וְהַגְרֽ͏ִים׃ | 6 |
Naselja Edomova i Ismailovci, Moav i Agareni,
גְּבָל וְעַמּוֹן וַעֲמָלֵק פְּלֶשֶׁת עִם־יֹשְׁבֵי צֽוֹר׃ | 7 |
Geval i Amon i Amalik, Filisteji s Tircima;
גַּם־אַשּׁוּר נִלְוָה עִמָּם הָיוּ זְרוֹעַ לִבְנֵי־לוֹט סֶֽלָה׃ | 8 |
I Asur udruži se s njima; postadoše mišica sinovima Lotovijem.
עֲשֵֽׂה־לָהֶם כְּמִדְיָן כְּֽסִֽיסְרָא כְיָבִין בְּנַחַל קִישֽׁוֹן׃ | 9 |
Uèini im onako kao Madijamu, kao Sisari, kao Javinu na potoku Kisonu,
נִשְׁמְדוּ בְֽעֵין־דֹּאר הָיוּ דֹמֶן לָאֲדָמָֽה׃ | 10 |
Koji su istrijebljeni u Aendoru, nagnojiše sobom zemlju.
שִׁיתֵמוֹ נְדִיבֵמוֹ כְּעֹרֵב וְכִזְאֵב וּֽכְזֶבַח וּכְצַלְמֻנָּע כָּל־נְסִיכֵֽמוֹ׃ | 11 |
Uradi s njima, s knezovima njihovijem, kao s Orivom i Zivom, i sa svima glavarima njihovijem kao sa Zevejem i Salmanom.
אֲשֶׁר אָמְרוּ נִירֲשָׁה לָּנוּ אֵת נְאוֹת אֱלֹהִֽים׃ | 12 |
Jer govore: osvojimo naselja Božija.
אֱֽלֹהַי שִׁיתֵמוֹ כַגַּלְגַּל כְּקַשׁ לִפְנֵי־רֽוּחַ׃ | 13 |
Bože moj! zapovjedi neka budu kao prah, kao pijesak pred vjetrom.
כְּאֵשׁ תִּבְעַר־יָעַר וּכְלֶהָבָה תְּלַהֵט הָרִֽים׃ | 14 |
Kao što oganj sažiže šumu, i kao plamen što zapaljuje gore,
כֵּן תִּרְדְּפֵם בְּסַעֲרֶךָ וּבְסוּפָתְךָ תְבַהֲלֵֽם׃ | 15 |
Tako ih pognaj burom svojom i vihorom svojim smeti ih.
מַלֵּא פְנֵיהֶם קָלוֹן וִֽיבַקְשׁוּ שִׁמְךָ יְהוָֽה׃ | 16 |
Pokrij lice njihovo sramotom, da bi tražili ime tvoje, Gospode!
יֵבֹשׁוּ וְיִבָּהֲלוּ עֲדֵי־עַד וְֽיַחְפְּרוּ וְיֹאבֵֽדוּ׃ | 17 |
Neka se stide i srame dovijeka, neka se smetu i izginu!
וְֽיֵדְעוּ כִּֽי־אַתָּה שִׁמְךָ יְהוָה לְבַדֶּךָ עֶלְיוֹן עַל־כָּל־הָאָֽרֶץ׃ | 18 |
I neka znadu da si ti, kojemu je ime Gospod, jedini najviši nad svom zemljom.