< תהילים 121 >

שִׁיר לַֽמַּעֲלוֹת אֶשָּׂא עֵינַי אֶל־הֶהָרִים מֵאַיִן יָבֹא עֶזְרִֽי׃ 1
Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?
עֶזְרִי מֵעִם יְהוָה עֹשֵׂה שָׁמַיִם וָאָֽרֶץ׃ 2
Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.
אַל־יִתֵּן לַמּוֹט רַגְלֶךָ אַל־יָנוּם שֹֽׁמְרֶֽךָ׃ 3
Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.
הִנֵּה לֹֽא־יָנוּם וְלֹא יִישָׁן שׁוֹמֵר יִשְׂרָאֵֽל׃ 4
Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.
יְהוָה שֹׁמְרֶךָ יְהוָה צִלְּךָ עַל־יַד יְמִינֶֽךָ׃ 5
Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.
יוֹמָם הַשֶּׁמֶשׁ לֹֽא־יַכֶּכָּה וְיָרֵחַ בַּלָּֽיְלָה׃ 6
Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.
יְֽהוָה יִשְׁמָרְךָ מִכָּל־רָע יִשְׁמֹר אֶת־נַפְשֶֽׁךָ׃ 7
Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
יְֽהוָה יִשְׁמָר־צֵאתְךָ וּבוֹאֶךָ מֵֽעַתָּה וְעַד־עוֹלָֽם׃ 8
Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.

< תהילים 121 >