< תהילים 105 >

הוֹדוּ לַיהוָה קִרְאוּ בִשְׁמוֹ הוֹדִיעוּ בָעַמִּים עֲלִילוֹתָֽיו׃ 1
Louvae ao Senhor, e invocae o seu nome; fazei conhecidas as suas obras entre os povos.
שִֽׁירוּ־לוֹ זַמְּרוּ־לוֹ שִׂיחוּ בְּכָל־נִפְלְאוֹתָֽיו׃ 2
Cantae-lhe, cantae-lhe psalmos: fallae de todas as suas maravilhas.
הִֽתְהַלְלוּ בְּשֵׁם קָדְשׁוֹ יִשְׂמַח לֵב ׀ מְבַקְשֵׁי יְהוָֽה׃ 3
Gloriae-vos no seu sancto nome: alegre-se o coração d'aquelles que buscam ao Senhor.
דִּרְשׁוּ יְהוָה וְעֻזּוֹ בַּקְּשׁוּ פָנָיו תָּמִֽיד׃ 4
Buscae ao Senhor e a sua força: buscae a sua face continuamente.
זִכְרוּ נִפְלְאוֹתָיו אֲשֶׁר־עָשָׂה מֹפְתָיו וּמִשְׁפְּטֵי־פִֽיו׃ 5
Lembrae-vos das maravilhas que fez, dos seus prodigios e dos juizos da sua bocca;
זֶרַע אַבְרָהָם עַבְדּוֹ בְּנֵי יַעֲקֹב בְּחִירָֽיו׃ 6
Vós, semente d'Abrahão, seu servo, vós, filhos de Jacob, seus escolhidos.
הוּא יְהוָה אֱלֹהֵינוּ בְּכָל־הָאָרֶץ מִשְׁפָּטָֽיו׃ 7
Elle é o Senhor, nosso Deus; os seus juizos estão em toda a terra.
זָכַר לְעוֹלָם בְּרִיתוֹ דָּבָר צִוָּה לְאֶלֶף דּֽוֹר׃ 8
Lembrou-se do seu concerto para sempre, da palavra que mandou a milhares de gerações.
אֲשֶׁר כָּרַת אֶת־אַבְרָהָם וּשְׁבוּעָתוֹ לְיִשְׂחָֽק׃ 9
O qual concerto fez com Abrahão, e o seu juramento a Isaac.
וַיַּֽעֲמִידֶהָ לְיַעֲקֹב לְחֹק לְיִשְׂרָאֵל בְּרִית עוֹלָֽם׃ 10
E confirmou o mesmo a Jacob por estatuto, e a Israel por concerto eterno,
לֵאמֹר לְךָ אֶתֵּן אֶת־אֶֽרֶץ־כְּנָעַן חֶבֶל נַחֲלַתְכֶֽם׃ 11
Dizendo: A ti darei a terra de Canaan, a sorte da vossa herança.
בִּֽהְיוֹתָם מְתֵי מִסְפָּר כִּמְעַט וְגָרִים בָּֽהּ׃ 12
Quando eram poucos homens em numero, sim, mui poucos e estrangeiros n'ella.
וַֽיִּתְהַלְּכוּ מִגּוֹי אֶל־גּוֹי מִמַּמְלָכָה אֶל־עַם אַחֵֽר׃ 13
Quando andavam de nação em nação e d'um reino para outro povo.
לֹֽא־הִנִּיחַ אָדָם לְעָשְׁקָם וַיּוֹכַח עֲלֵיהֶם מְלָכִֽים׃ 14
Não permittiu a ninguem que os opprimisse, e por amor d'elles reprehendeu a reis, dizendo:
אַֽל־תִּגְּעוּ בִמְשִׁיחָי וְלִנְבִיאַי אַל־תָּרֵֽעוּ׃ 15
Não toqueis os meus ungidos, e não maltrateis os meus prophetas.
וַיִּקְרָא רָעָב עַל־הָאָרֶץ כָּֽל־מַטֵּה־לֶחֶם שָׁבָֽר׃ 16
Chamou a fome sobre a terra, quebrantou todo o sustento do pão.
שָׁלַח לִפְנֵיהֶם אִישׁ לְעֶבֶד נִמְכַּר יוֹסֵֽף׃ 17
Mandou perante elles um varão, José, que foi vendido por escravo:
עִנּוּ בַכֶּבֶל רגליו רַגְלוֹ בַּרְזֶל בָּאָה נַפְשֽׁוֹ׃ 18
Cujos pés apertaram com grilhões: foi mettido em ferros:
עַד־עֵת בֹּֽא־דְבָרוֹ אִמְרַת יְהוָה צְרָפָֽתְהוּ׃ 19
Até ao tempo em que chegou a sua palavra; a palavra do Senhor o provou.
שָׁלַח מֶלֶךְ וַיַּתִּירֵהוּ מֹשֵׁל עַמִּים וַֽיְפַתְּחֵֽהוּ׃ 20
Mandou o rei, e o fez soltar; o governador dos povos, e o soltou.
שָׂמוֹ אָדוֹן לְבֵיתוֹ וּמֹשֵׁל בְּכָל־קִנְיָנֽוֹ׃ 21
Fel-o senhor da sua casa, e governador de toda a sua fazenda;
לֶאְסֹר שָׂרָיו בְּנַפְשׁוֹ וּזְקֵנָיו יְחַכֵּֽם׃ 22
Para sujeitar os seus principes a seu gosto, e instruir os seus anciãos.
וַיָּבֹא יִשְׂרָאֵל מִצְרָיִם וְיַעֲקֹב גָּר בְּאֶֽרֶץ־חָֽם׃ 23
Então Israel entrou no Egypto, e Jacob peregrinou na terra de Cão.
וַיֶּפֶר אֶת־עַמּוֹ מְאֹד וַיַּֽעֲצִמֵהוּ מִצָּרָֽיו׃ 24
E augmentou o seu povo em grande maneira, e o fez mais poderoso do que os seus inimigos.
הָפַךְ לִבָּם לִשְׂנֹא עַמּוֹ לְהִתְנַכֵּל בַּעֲבָדָֽיו׃ 25
Virou o coração d'elles para que aborrecessem o seu povo, para que tratassem astutamente aos seus servos.
שָׁלַח מֹשֶׁה עַבְדּוֹ אַהֲרֹן אֲשֶׁר בָּֽחַר־בּֽוֹ׃ 26
Enviou Moysés, seu servo, e Aarão, a quem escolhera.
שָֽׂמוּ־בָם דִּבְרֵי אֹתוֹתָיו וּמֹפְתִים בְּאֶרֶץ חָֽם׃ 27
Mostraram entre elles os seus signaes e prodigios, na terra de Cão.
שָׁלַֽח חֹשֶׁךְ וַיַּחְשִׁךְ וְלֹֽא־מָרוּ אֶת־דברוו דְּבָרֽוֹ׃ 28
Mandou trevas, e a fez escurecer; e não foram rebeldes á sua palavra.
הָפַךְ אֶת־מֵימֵיהֶם לְדָם וַיָּמֶת אֶת־דְּגָתָֽם׃ 29
Converteu as suas aguas em sangue, e matou os seus peixes.
שָׁרַץ אַרְצָם צְפַרְדְּעִים בְּחַדְרֵי מַלְכֵיהֶֽם׃ 30
A sua terra produziu rãs em abundancia, até nas camaras dos seus reis.
אָמַר וַיָּבֹא עָרֹב כִּנִּים בְּכָל־גְּבוּלָֽם׃ 31
Fallou elle, e vieram enxames de moscas e piolhos em todo o seu termo.
נָתַן גִּשְׁמֵיהֶם בָּרָד אֵשׁ לֶהָבוֹת בְּאַרְצָֽם׃ 32
Converteu as suas chuvas em saraiva, e fogo abrazador na sua terra.
וַיַּךְ גַּפְנָם וּתְאֵנָתָם וַיְשַׁבֵּר עֵץ גְּבוּלָֽם׃ 33
Feriu as suas vinhas e os seus figueiraes, e quebrou as arvores dos seus termos.
אָמַר וַיָּבֹא אַרְבֶּה וְיֶלֶק וְאֵין מִסְפָּֽר׃ 34
Fallou elle, e vieram gafanhotos e pulgão sem numero.
וַיֹּאכַל כָּל־עֵשֶׂב בְּאַרְצָם וַיֹּאכַל פְּרִי אַדְמָתָֽם׃ 35
E comeram toda a herva da sua terra, e devoraram o fructo dos seus campos.
וַיַּךְ כָּל־בְּכוֹר בְּאַרְצָם רֵאשִׁית לְכָל־אוֹנָֽם׃ 36
Feriu tambem a todos os primogenitos da sua terra, as primicias de todas as suas forças.
וַֽיּוֹצִיאֵם בְּכֶסֶף וְזָהָב וְאֵין בִּשְׁבָטָיו כּוֹשֵֽׁל׃ 37
E tirou-os para fóra com prata e oiro, e entre as suas tribus não houve um só fraco.
שָׂמַח מִצְרַיִם בְּצֵאתָם כִּֽי־נָפַל פַּחְדָּם עֲלֵיהֶֽם׃ 38
O Egypto se alegrou quando elles sairam, porque o seu temor caira sobre elles.
פָּרַשׂ עָנָן לְמָסָךְ וְאֵשׁ לְהָאִיר לָֽיְלָה׃ 39
Estendeu uma nuvem por coberta, e um fogo para alumiar de noite.
שָׁאַל וַיָּבֵא שְׂלָו וְלֶחֶם שָׁמַיִם יַשְׂבִּיעֵֽם׃ 40
Oraram, e elle fez vir codornizes, e os fartou de pão do céu.
פָּתַח צוּר וַיָּזוּבוּ מָיִם הָלְכוּ בַּצִּיּוֹת נָהָֽר׃ 41
Abriu a penha, e d'ella correram aguas; correram pelos logares seccos como um rio.
כִּֽי־זָכַר אֶת־דְּבַר קָדְשׁוֹ אֶֽת־אַבְרָהָם עַבְדּֽוֹ׃ 42
Porque se lembrou da sua sancta palavra, e de Abrahão, seu servo.
וַיּוֹצִא עַמּוֹ בְשָׂשׂוֹן בְּרִנָּה אֶת־בְּחִירָֽיו׃ 43
E tirou d'ali o seu povo com alegria, e os seus escolhidos com regozijo.
וַיִּתֵּן לָהֶם אַרְצוֹת גּוֹיִם וַעֲמַל לְאֻמִּים יִירָֽשׁוּ׃ 44
E deu-lhes as terras das nações; e herdaram o trabalho dos povos;
בַּעֲבוּר ׀ יִשְׁמְרוּ חֻקָּיו וְתוֹרֹתָיו יִנְצֹרוּ הַֽלְלוּ־יָֽהּ׃ 45
Para que guardassem os seus preceitos, e observassem as suas leis. Louvae ao Senhor.

< תהילים 105 >