< מִשְׁלֵי 27 >
אַֽל־תִּתְהַלֵּל בְּיוֹם מָחָר כִּי לֹא־תֵדַע מַה־יֵּלֶד יֽוֹם׃ | 1 |
Ne hvali se danom sutrašnjim jer ne znaš što danas može donijeti.
יְהַלֶּלְךָ זָר וְלֹא־פִיךָ נָכְרִי וְאַל־שְׂפָתֶֽיךָ׃ | 2 |
Neka te hvali drugi, a ne tvoja usta, tuđinac, a ne tvoje usne.
כֹּֽבֶד־אֶבֶן וְנֵטֶל הַחוֹל וְכַעַס אֱוִיל כָּבֵד מִשְּׁנֵיהֶֽם׃ | 3 |
Težak je kamen i pijesak je težak, ali je od obojega teži bezumnikov bijes.
אַכְזְרִיּוּת חֵמָה וְשֶׁטֶף אָף וּמִי יַעֲמֹד לִפְנֵי קִנְאָֽה׃ | 4 |
Jarost je okrutna i srdžba žestoka a tko će odoljeti ljubomoru?
טוֹבָה תּוֹכַחַת מְגֻלָּה מֵֽאַהֲבָה מְסֻתָּֽרֶת׃ | 5 |
Bolji je javni ukor nego lažna ljubav.
נֶאֱמָנִים פִּצְעֵי אוֹהֵב וְנַעְתָּרוֹת נְשִׁיקוֹת שׂוֹנֵֽא׃ | 6 |
Čestiti su udarci prijateljevi, a lažni poljupci neprijateljevi.
נֶפֶשׁ שְׂבֵעָה תָּבוּס נֹפֶת וְנֶפֶשׁ רְעֵבָה כָּל־מַר מָתֽוֹק׃ | 7 |
Sito grlo prezire i med samotok, a gladnu je i sve gorko - slatko.
כְּצִפּוֹר נוֹדֶדֶת מִן־קִנָּהּ כֵּֽן־אִישׁ נוֹדֵד מִמְּקוֹמֽוֹ׃ | 8 |
Kao ptica daleko od gnijezda svog, takav je čovjek daleko od svojeg zavičaja.
שֶׁמֶן וּקְטֹרֶת יְשַׂמַּֽח־לֵב וּמֶתֶק רֵעֵהוּ מֵֽעֲצַת־נָֽפֶשׁ׃ | 9 |
Kao što ulje i kad vesele srce, tako i slatkoća prijateljstva tješi dušu.
רֵֽעֲךָ ורעה וְרֵעַ אָבִיךָ אַֽל־תַּעֲזֹב וּבֵית אָחִיךָ אַל־תָּבוֹא בְּיוֹם אֵידֶךָ טוֹב שָׁכֵן קָרוֹב מֵאָח רָחֽוֹק׃ | 10 |
Ne ostavljaj prijatelja svoga ni prijatelja očeva i ne dolazi u kuću bratovu kad si u nesreći; bolji je susjed blizu nego brat daleko.
חֲכַם בְּנִי וְשַׂמַּח לִבִּי וְאָשִׁיבָה חֹרְפִי דָבָֽר׃ | 11 |
Budi mudar, sine moj, i obraduj mi srce da mogu odgovoriti onome koji me grdi.
עָרוּם רָאָה רָעָה נִסְתָּר פְּתָאיִם עָבְרוּ נֶעֱנָֽשׁוּ׃ | 12 |
Pametan čovjek opazi zlo i skrije se, a glupaci idu bezbrižno i trpe kaznu.
קַח־בִּגְדוֹ כִּי־עָרַב זָר וּבְעַד נָכְרִיָּה חַבְלֵֽהוּ׃ | 13 |
Uzmi haljinu onomu tko je jamčio za drugoga i oplijeni ga mjesto tuđinca.
מְבָרֵךְ רֵעֵהוּ ׀ בְּקוֹל גָּדוֹל בַּבֹּקֶר הַשְׁכֵּים קְלָלָה תֵּחָשֶׁב לֽוֹ׃ | 14 |
Tko pozdravlja svoga prijatelja naglas, a rano ujutro, prima mu se blagoslov za kletvu.
דֶּלֶף טוֹרֵד בְּיוֹם סַגְרִיר וְאֵשֶׁת מדונים מִדְיָנִים נִשְׁתָּוָֽה׃ | 15 |
Streha što prokišnjava za žestoke kiše i svadljiva žena - jedno su te isto.
צֹפְנֶיהָ צָֽפַן־רוּחַ וְשֶׁמֶן יְמִינוֹ יִקְרָֽא׃ | 16 |
Tko nju zaustavlja, zaustavlja vjetar i desnicom hvata ulje.
בַּרְזֶל בְּבַרְזֶל יָחַד וְאִישׁ יַחַד פְּנֵֽי־רֵעֵֽהוּ׃ | 17 |
Željezo se željezom oštri i čovjek oštri jedan drugoga.
נֹצֵר תְּאֵנָה יֹאכַל פִּרְיָהּ וְשֹׁמֵר אֲדֹנָיו יְכֻבָּֽד׃ | 18 |
Tko čuva smokvu, jede od njena ploda, i tko čuva svoga gospodara, poštiva se.
כַּמַּיִם הַפָּנִים לַפָּנִים כֵּן לֵֽב־הָאָדָם לָאָדָֽם׃ | 19 |
Kao što se u vodi različito odražava lice od lica, tako i u srcu čovjek od čovjeka.
שְׁאוֹל ואבדה וַאֲבַדּוֹ לֹא תִשְׂבַּעְנָה וְעֵינֵי הָאָדָם לֹא תִשְׂבַּֽעְנָה׃ (Sheol ) | 20 |
Carstvo Smrti i Propast ne mogu se zasititi, tako ni oči čovječje. (Sheol )
מַצְרֵף לַכֶּסֶף וְכוּר לַזָּהָב וְאִישׁ לְפִי מַהֲלָלֽוֹ׃ | 21 |
Taljika je za srebro i peć za zlato, a čovjek se poznaje po ustima koja ga hvale.
אִם תִּכְתּֽוֹשׁ־אֶת־הָאֱוִיל ׀ בַּֽמַּכְתֵּשׁ בְּתוֹךְ הָרִיפוֹת בַּֽעֱלִי לֹא־תָסוּר מֵעָלָיו אִוַּלְתּֽוֹ׃ | 22 |
Da bezumnika stučeš tučkom u stupi, ne bi ga ostavila ludost njegova.
יָדֹעַ תֵּדַע פְּנֵי צֹאנֶךָ שִׁית לִבְּךָ לַעֲדָרִֽים׃ | 23 |
Brižno pazi na stoku svoju i srcem se brini o stadima,
כִּי לֹא לְעוֹלָם חֹסֶן וְאִם־נֵזֶר לְדוֹר דור וָדֽוֹר׃ | 24 |
jer blago ne traje dovijeka; i baštini li se kruna od koljena do koljena?
גָּלָה חָצִיר וְנִרְאָה־דֶשֶׁא וְנֶאֶסְפוּ עִשְּׂבוֹת הָרִֽים׃ | 25 |
Kad trava nikne i zelen se pokaže i bilje se kupi planinsko,
כְּבָשִׂים לִלְבוּשֶׁךָ וּמְחִיר שָׂדֶה עַתּוּדִֽים׃ | 26 |
tad su ti janjci za odijelo i jarci za kupovinu polja;
וְדֵי ׀ חֲלֵב עִזִּים לְֽלַחְמְךָ לְלֶחֶם בֵּיתֶךָ וְחַיִּים לְנַעֲרוֹתֶֽיךָ׃ | 27 |
tad imaš izobilje kozjega mlijeka sebi za jelo, i za hranu kući svojoj i za prehranu sluškinjama svojim.