< מִשְׁלֵי 20 >

לֵץ הַיַּין הֹמֶה שֵׁכָר וְכָל־שֹׁגֶה בּוֹ לֹא יֶחְכָּֽם׃ 1
Vino je podsmjevač, žestoko piće bukač, i tko se njima odaje neće steći mudrosti.
נַהַם כַּכְּפִיר אֵימַת מֶלֶךְ מִתְעַבְּרוֹ חוֹטֵא נַפְשֽׁוֹ׃ 2
Kraljev je gnjev kao rika lavlja: tko ga izaziva, griješi protiv sebe samog.
כָּבוֹד לָאִישׁ שֶׁבֶת מֵרִיב וְכָל־אֱוִיל יִתְגַּלָּֽע׃ 3
Čast je čovjeku ustegnuti se od raspre, a tko je bezuman počinje svađu.
מֵחֹרֶף עָצֵל לֹא־יַחֲרֹשׁ ישאל וְשָׁאַל בַּקָּצִיר וָאָֽיִן׃ 4
Lijenčina u jesen ne ore: u doba žetve on traži, i ništa nema.
מַיִם עֲמֻקִּים עֵצָה בְלֶב־אִישׁ וְאִישׁ תְּבוּנָה יִדְלֶֽנָּה׃ 5
Savjet je u srcu čovječjem voda duboka i razuman će je čovjek iscrpsti.
רָב־אָדָם יִקְרָא אִישׁ חַסְדּוֹ וְאִישׁ אֱמוּנִים מִי יִמְצָֽא׃ 6
Mnogi se naziva dobrim čovjekom, ali tko će naći vjerna čovjeka?
מִתְהַלֵּךְ בְּתֻמּוֹ צַדִּיק אַשְׁרֵי בָנָיו אַחֲרָֽיו׃ 7
Pravednik hodi u bezazlenosti svojoj: blago sinovima njegovim poslije njega!
מֶלֶךְ יוֹשֵׁב עַל־כִּסֵּא־דִין מְזָרֶה בְעֵינָיו כָּל־רָֽע׃ 8
Kralj koji sjedi na stolici sudačkoj istražuje svako zlo svojim očima.
מִֽי־יֹאמַר זִכִּיתִי לִבִּי טָהַרְתִּי מֵחַטָּאתִֽי׃ 9
Tko može reći: “Očistih srce svoje, oprah se od grijeha svoga?”
אֶבֶן וָאֶבֶן אֵיפָה וְאֵיפָה תּוֹעֲבַת יְהוָה גַּם־שְׁנֵיהֶֽם׃ 10
Dvojaki utezi i dvojaka mjera mrski su Jahvi podjednako.
גַּם בְּמַעֲלָלָיו יִתְנַכֶּר־נָעַר אִם־זַךְ וְאִם־יָשָׁר פָּעֳלֽוֹ׃ 11
I dijete se poznaje po onome što čini, je li čisto i pravedno djelo njegovo.
אֹזֶן שֹׁמַעַת וְעַיִן רֹאָה יְהוָה עָשָׂה גַם־שְׁנֵיהֶֽם׃ 12
I uho koje čuje i oko koje vidi, oboje je Jahve načinio.
אַל־תֶּֽאֱהַב שֵׁנָה פֶּן־תִּוָּרֵשׁ פְּקַח עֵינֶיךָ שְֽׂבַֽע־לָֽחֶם׃ 13
Ne ljubi sna, da ne osiromašiš; otvori oči svoje i nasitit ćeš se kruha.
רַע רַע יֹאמַר הַקּוֹנֶה וְאֹזֵל לוֹ אָז יִתְהַלָּֽל׃ 14
“Loše, loše”, govori kupac, a kad ode, hvali se dobrom kupovinom.
יֵשׁ זָהָב וְרָב־פְּנִינִים וּכְלִי יְקָר שִׂפְתֵי־דָֽעַת׃ 15
Ima zlata i mnogih bisera, ali su mudre usne najdragocjeniji nakit.
לְֽקַח־בִּגְדוֹ כִּי־עָרַב זָר וּבְעַד נכרים נָכְרִיָּה חַבְלֵֽהוּ׃ 16
Uzmi haljinu onomu tko je jamčio za drugoga; oplijeni njega umjesto tuđinca.
עָרֵב לָאִישׁ לֶחֶם שָׁקֶר וְאַחַר יִמָּֽלֵא־פִיהוּ חָצָֽץ׃ 17
Sladak je čovjeku kruh prijevare, ali mu se usta poslije napune pijeskom.
מַחֲשָׁבוֹת בְּעֵצָה תִכּוֹן וּבְתַחְבֻּלוֹת עֲשֵׂה מִלְחָמָֽה׃ 18
Naumi se provode savjetom: zato dobro razmisli pa vodi boj!
גּֽוֹלֶה־סּוֹד הוֹלֵךְ רָכִיל וּלְפֹתֶה שְׂפָתָיו לֹא תִתְעָרָֽב׃ 19
Tko okolo kleveće, otkriva tajne: zato se ne miješaj s onim komu su usne uvijek otvorene.
מְקַלֵּל אָבִיו וְאִמּוֹ יִֽדְעַךְ נֵרוֹ באישון בֶּאֱשׁוּן חֹֽשֶׁךְ׃ 20
Tko kune oca svoga i majku svoju svjetiljka mu se gasi usred tmine.
נַחֲלָה מבחלת מְבֹהֶלֶת בָּרִאשֹׁנָה וְאַחֲרִיתָהּ לֹא תְבֹרָֽךְ׃ 21
Od početka brzo stečeno imanje na koncu nije blagoslovljeno.
אַל־תֹּאמַר אֲשַׁלְּמָה־רָע קַוֵּה לַֽיהוָה וְיֹשַֽׁע לָֽךְ׃ 22
Nemoj govoriti: “Osvetit ću se za zlo”; čekaj Jahvu, i on će te spasiti.
תּוֹעֲבַת יְהוָה אֶבֶן וָאָבֶן וּמֹאזְנֵי מִרְמָה לֹא־טֽוֹב׃ 23
Mrski su Jahvi dvojaki utezi, i kriva mjera ne valja.
מֵיהוָה מִצְעֲדֵי־גָבֶר וְאָדָם מַה־יָּבִין דַּרְכּֽוֹ׃ 24
Od Jahve su koraci čovječji, i kako da čovjek razumije svoj put?
מוֹקֵשׁ אָדָם יָלַע קֹדֶשׁ וְאַחַר נְדָרִים לְבַקֵּֽר׃ 25
Zamka je čovjeku nesmotreno reći: “Ovo je sveto”, a poslije promišljati što je zavjetovao.
מְזָרֶה רְשָׁעִים מֶלֶךְ חָכָם וַיָּשֶׁב עֲלֵיהֶם אוֹפָֽן׃ 26
Mudar kralj umije izlučiti opake i stavlja ih pod točkove.
נֵר יְהוָה נִשְׁמַת אָדָם חֹפֵשׂ כָּל־חַדְרֵי־בָֽטֶן׃ 27
Svjetiljka je Gospodnja duh čovječji: ona istražuje sve do dna utrobe.
חֶסֶד וֶאֱמֶת יִצְּרוּ־מֶלֶךְ וְסָעַד בַּחֶסֶד כִּסְאֽוֹ׃ 28
Dobrota i vjernost čuvaju kralja, jer dobrotom utvrđuje prijestol svoj.
תִּפְאֶרֶת בַּחוּרִים כֹּחָם וַהֲדַר זְקֵנִים שֵׂיבָֽה׃ 29
Ljepota je mladićima njihova snaga, a starcima je ures sijeda kosa.
חַבֻּרוֹת פֶּצַע תמריק תַּמְרוּק בְּרָע וּמַכּוֹת חַדְרֵי־בָֽטֶן׃ 30
Krvave masnice očiste zlo i udarci pročiste odaje utrobe.

< מִשְׁלֵי 20 >