< מִשְׁלֵי 19 >

טֽוֹב־רָשׁ הוֹלֵךְ בְּתֻמּוֹ מֵעִקֵּשׁ שְׂפָתָיו וְהוּא כְסִֽיל׃ 1
Siromah koji hodi u bezazlenosti svojoj bolji je nego opaki usnama svojim, koji je bezuman.
גַּם בְּלֹא־דַעַת נֶפֶשׁ לֹא־טוֹב וְאָץ בְּרַגְלַיִם חוֹטֵֽא׃ 2
Kad je duša bez znanja, nije dobro; i ko je brzijeh nogu, spotièe se.
אִוֶּלֶת אָדָם תְּסַלֵּף דַּרְכּוֹ וְעַל־יְהוָה יִזְעַף לִבּֽוֹ׃ 3
Ludost èovjeèija prevraæa put njegov, a srce se njegovo gnjevi na Gospoda.
הוֹן יֹסִיף רֵעִים רַבִּים וְדָל מֵרֵעהוּ יִפָּרֵֽד׃ 4
Bogatstvo pribavlja mnogo prijatelja, a siromaha ostavlja prijatelj njegov.
עֵד שְׁקָרִים לֹא יִנָּקֶה וְיָפִיחַ כְּזָבִים לֹא יִמָּלֵֽט׃ 5
Lažan svjedok neæe ostati bez kara, i ko govori laž, neæe uteæi.
רַבִּים יְחַלּוּ פְנֵֽי־נָדִיב וְכָל־הָרֵעַ לְאִישׁ מַתָּֽן׃ 6
Mnogi ugaðaju knezu, i svak je prijatelj èovjeku podatljivu.
כָּל אֲחֵי־רָשׁ ׀ שְֽׂנֵאֻהוּ אַף כִּי מְרֵעֵהוּ רָחֲקוּ מִמֶּנּוּ מְרַדֵּף אֲמָרִים לא־לוֹ־הֵֽמָּה׃ 7
Na siromaha mrze sva braæa njegova, još više se prijatelji njegovi udaljuju od njega; vièe za njima, ali ih nema.
קֹֽנֶה־לֵּב אֹהֵב נַפְשׁוֹ שֹׁמֵר תְּבוּנָה לִמְצֹא־טֽוֹב׃ 8
Ko pribavlja razum, ljubi dušu svoju; i ko pazi na mudrost, naæi æe dobro.
עֵד שְׁקָרִים לֹא יִנָּקֶה וְיָפִיחַ כְּזָבִים יֹאבֵֽד׃ 9
Svjedok lažan neæe ostati bez kara, i ko govori laž, poginuæe.
לֹֽא־נָאוֶה לִכְסִיל תַּעֲנוּג אַף כִּֽי־לְעֶבֶד ׀ מְשֹׁל בְּשָׂרִֽים׃ 10
Ne dolikuju bezumnom miline, ni sluzi da vlada knezovima.
שֵׂכֶל אָדָם הֶאֱרִיךְ אַפּוֹ וְתִפאַרְתּוֹ עֲבֹר עַל־פָּֽשַׁע׃ 11
Razum zadržava èovjeka od gnjeva, i èast mu je mimoiæi krivicu.
נַהַם כַּכְּפִיר זַעַף מֶלֶךְ וּכְטַל עַל־עֵשֶׂב רְצוֹנֽוֹ׃ 12
Careva je srdnja kao rika mladoga lava, i ljubav je njegova kao rosa travi.
הַוֺּת לְאָבִיו בֵּן כְּסִיל וְדֶלֶף טֹרֵד מִדְיְנֵי אִשָּֽׁה׃ 13
Bezuman je sin muka ocu svojemu, i svadljivost ženina neprestano prokisivanje.
בַּיִת וָהוֹן נַחֲלַת אָבוֹת וּמֵיְהוָה אִשָּׁה מַשְׂכָּֽלֶת׃ 14
Kuæa i imanje našljeðuje se od otaca; a od Gospoda je razumna žena.
עַצְלָה תַּפִּיל תַּרְדֵּמָה וְנֶפֶשׁ רְמִיָּה תִרְעָֽב׃ 15
Lijenost navodi tvrd san, i nemarljiva duša gladovaæe.
שֹׁמֵר מִצְוָה שֹׁמֵר נַפְשׁוֹ בּוֹזֵה דְרָכָיו יומת יָמֽוּת׃ 16
Ko drži zapovijesti, èuva dušu svoju; a ko ne mari za putove svoje, poginuæe.
מַלְוֵה יְהוָה חוֹנֵֽן דָּל וּגְמֻלוֹ יְשַׁלֶּם־לֽוֹ׃ 17
Gospodu pozaima ko poklanja siromahu, i platiæe mu za dobro njegovo.
יַסֵּר בִּנְךָ כִּי־יֵשׁ תִּקְוָה וְאֶל־הֲמִיתוֹ אַל־תִּשָּׂא נַפְשֶֽׁךָ׃ 18
Karaj sina svojega dokle ima nadanja, i na pogibao njegovu da ne prašta duša tvoja.
גרל־גְּֽדָל־חֵמָה נֹשֵׂא עֹנֶשׁ כִּי אִם־תַּצִּיל וְעוֹד תּוֹסִֽף׃ 19
Velik gnjev pokazuj kad praštaš kar, i kad oprostiš, poslije veæma pokaraj.
שְׁמַע עֵצָה וְקַבֵּל מוּסָר לְמַעַן תֶּחְכַּם בְּאַחֲרִיתֶֽךָ׃ 20
Slušaj svjet i primaj nastavu, da poslije budeš mudar.
רַבּוֹת מַחֲשָׁבוֹת בְּלֶב־אִישׁ וַעֲצַת יְהוָה הִיא תָקֽוּם׃ 21
Mnogo ima misli u srcu èovjeèijem, ali što Gospod naumi ono æe ostati.
תַּאֲוַת אָדָם חַסְדּוֹ וְטֽוֹב־רָשׁ מֵאִישׁ כָּזָֽב׃ 22
Želja èovjeku treba da je da èini milost, a bolji je siromah nego laža.
יִרְאַת יְהוָה לְחַיִּים וְשָׂבֵעַ יָלִין בַּל־יִפָּקֶד רָֽע׃ 23
Strah je Gospodnji na život; u koga je on, boravi sit, niti ga pohodi zlo.
טָמַן עָצֵל יָדוֹ בַּצַּלָּחַת גַּם־אֶל־פִּיהוּ לֹא יְשִׁיבֶֽנָּה׃ 24
Ljenivac krije ruku svoju u njedra, ni k ustima svojim ne prinosi je.
לֵץ תַּכֶּה וּפֶתִי יַעְרִם וְהוֹכִיחַ לְנָבוֹן יָבִין דָּֽעַת׃ 25
Udri potsmjevaèa da ludi omudra, i razumnoga nakaraj da razumije nauku.
מְֽשַׁדֶּד־אָב יַבְרִיחַ אֵם בֵּן מֵבִישׁ וּמַחְפִּֽיר׃ 26
Sin sramotan i prijekoran upropašæuje oca i odgoni mater.
חַֽדַל־בְּנִי לִשְׁמֹעַ מוּסָר לִשְׁגוֹת מֵֽאִמְרֵי־דָֽעַת׃ 27
Nemoj, sine, slušati nauke koja odvodi od rijeèi razumnijeh.
עֵד בְּלִיַּעַל יָלִיץ מִשְׁפָּט וּפִי רְשָׁעִים יְבַלַּע־אָֽוֶן׃ 28
Nevaljao svjedok potsmijeva se pravdi, i usta bezbožnièka proždiru nepravdu.
נָכוֹנוּ לַלֵּצִים שְׁפָטִים וּמַהֲלֻמוֹת לְגֵו כְּסִילִֽים׃ 29
Gotovi su potsmjevaèima sudovi i bezumnicima boj na leða.

< מִשְׁלֵי 19 >