איכה 3

1 אֲנִי הַגֶּבֶר רָאָה עֳנִי בְּשֵׁבֶט עֶבְרָתֽוֹ׃

RAB'bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.

2 אוֹתִי נָהַג וַיֹּלַךְ חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֽוֹר׃

Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.

3 אַךְ בִּי יָשֻׁב יַהֲפֹךְ יָדוֹ כָּל־הַיּֽוֹם׃

Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.

4 בִּלָּה בְשָׂרִי וְעוֹרִי שִׁבַּר עַצְמוֹתָֽי׃

Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.

5 בָּנָה עָלַי וַיַּקַּף רֹאשׁ וּתְלָאָֽה׃

Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.

6 בְּמַחֲשַׁכִּים הוֹשִׁיבַנִי כְּמֵתֵי עוֹלָֽם׃

Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.

7 גָּדַר בַּעֲדִי וְלֹא אֵצֵא הִכְבִּיד נְחָשְׁתִּֽי׃

Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.

8 גַּם כִּי אֶזְעַק וַאֲשַׁוֵּעַ שָׂתַם תְּפִלָּתִֽי׃

Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.

9 גָּדַר דְּרָכַי בְּגָזִית נְתִיבֹתַי עִוָּֽה׃

Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.

10 דֹּב אֹרֵב הוּא לִי אריה אֲרִי בְּמִסְתָּרִֽים׃

Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.

11 דְּרָכַי סוֹרֵר וַֽיְפַשְּׁחֵנִי שָׂמַנִי שֹׁמֵֽם׃

Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.

12 דָּרַךְ קַשְׁתוֹ וַיַּצִּיבֵנִי כַּמַּטָּרָא לַחֵֽץ׃

Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.

13 הֵבִיא בְּכִלְיוֹתָי בְּנֵי אַשְׁפָּתֽוֹ׃

Oklarını böbreklerime sapladı.

14 הָיִיתִי שְּׂחֹק לְכָל־עַמִּי נְגִינָתָם כָּל־הַיּֽוֹם׃

Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.

15 הִשְׂבִּיעַנִי בַמְּרוֹרִים הִרְוַנִי לַעֲנָֽה׃

Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.

16 וַיַּגְרֵס בֶּֽחָצָץ שִׁנָּי הִכְפִּישַׁנִי בָּאֵֽפֶר׃

Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.

17 וַתִּזְנַח מִשָּׁלוֹם נַפְשִׁי נָשִׁיתִי טוֹבָֽה׃

Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.

18 וָאֹמַר אָבַד נִצְחִי וְתוֹחַלְתִּי מֵיְהוָֽה׃

Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB'den umudum kesildi.”

19 זְכָר־עָנְיִי וּמְרוּדִי לַעֲנָה וָרֹֽאשׁ׃

Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!

20 זָכוֹר תִּזְכּוֹר ותשיח וְתָשׁוֹחַ עָלַי נַפְשִֽׁי׃

Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.

21 זֹאת אָשִׁיב אֶל־לִבִּי עַל־כֵּן אוֹחִֽיל׃

Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:

22 חַֽסְדֵי יְהוָה כִּי לֹא־תָמְנוּ כִּי לֹא־כָלוּ רַחֲמָֽיו׃

RAB'bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;

23 חֲדָשִׁים לַבְּקָרִים רַבָּה אֱמוּנָתֶֽךָ׃

Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.

24 חֶלְקִי יְהוָה אָמְרָה נַפְשִׁי עַל־כֵּן אוֹחִיל לֽוֹ׃

“Benim payıma düşen RAB'dir” diyor canım, “Bu yüzden O'na umut bağlıyorum.”

25 טוֹב יְהוָה לְקֹוָו לְנֶפֶשׁ תִּדְרְשֶֽׁנּוּ׃

RAB kendisini bekleyenler, O'nu arayan canlar için iyidir.

26 טוֹב וְיָחִיל וְדוּמָם לִתְשׁוּעַת יְהוָֽה׃

RAB'bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.

27 טוֹב לַגֶּבֶר כִּֽי־יִשָּׂא עֹל בִּנְעוּרָֽיו׃

İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.

28 יֵשֵׁב בָּדָד וְיִדֹּם כִּי נָטַל עָלָֽיו׃

RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;

29 יִתֵּן בֶּֽעָפָר פִּיהוּ אוּלַי יֵשׁ תִּקְוָֽה׃

Umudunu kesmeden yere kapanmalı,

30 יִתֵּן לְמַכֵּהוּ לֶחִי יִשְׂבַּע בְּחֶרְפָּֽה׃

Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;

31 כִּי לֹא יִזְנַח לְעוֹלָם אֲדֹנָֽי׃

Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.

32 כִּי אִם־הוֹגָה וְרִחַם כְּרֹב חסדו חֲסָדָֽיו׃

Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;

33 כִּי לֹא עִנָּה מִלִבּוֹ וַיַּגֶּה בְנֵי־אִֽישׁ׃

Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.

34 לְדַכֵּא תַּחַת רַגְלָיו כֹּל אֲסִירֵי אָֽרֶץ׃

Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,

35 לְהַטּוֹת מִשְׁפַּט־גָּבֶר נֶגֶד פְּנֵי עֶלְיֽוֹן׃

Yüceler Yücesi'nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,

36 לְעַוֵּת אָדָם בְּרִיבוֹ אֲדֹנָי לֹא רָאָֽה׃

Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.

37 מִי זֶה אָמַר וַתֶּהִי אֲדֹנָי לֹא צִוָּֽה׃

Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?

38 מִפִּי עֶלְיוֹן לֹא תֵצֵא הָרָעוֹת וְהַטּֽוֹב׃

İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi'nin ağzından çıkmıyor mu?

39 מַה־יִּתְאוֹנֵן אָדָם חָי גֶּבֶר עַל־חטאו חֲטָאָֽיו׃

İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?

40 נַחְפְּשָׂה דְרָכֵינוּ וְֽנַחְקֹרָה וְנָשׁוּבָה עַד־יְהוָֽה׃

Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB'be dönelim.

41 נִשָּׂא לְבָבֵנוּ אֶל־כַּפָּיִם אֶל־אֵל בַּשָּׁמָֽיִם׃

Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı'ya açalım:

42 נַחְנוּ פָשַׁעְנוּ וּמָרִינוּ אַתָּה לֹא סָלָֽחְתָּ׃

“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.

43 סַכֹּתָה בָאַף וַֽתִּרְדְּפֵנוּ הָרַגְתָּ לֹא חָמָֽלְתָּ׃

Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.

44 סַכּוֹתָה בֶֽעָנָן לָךְ מֵעֲבוֹר תְּפִלָּֽה׃

Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.

45 סְחִי וּמָאוֹס תְּשִׂימֵנוּ בְּקֶרֶב הָעַמִּֽים׃

Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.

46 פָּצוּ עָלֵינוּ פִּיהֶם כָּל־אֹיְבֵֽינוּ׃

Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.

47 פַּחַד וָפַחַת הָיָה לָנוּ הַשֵּׁאת וְהַשָּֽׁבֶר׃

Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”

48 פַּלְגֵי־מַיִם תֵּרַד עֵינִי עַל־שֶׁבֶר בַּת־עַמִּֽי׃

Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.

49 עֵינִי נִגְּרָה וְלֹא תִדְמֶה מֵאֵין הֲפֻגֽוֹת׃

Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,

50 עַד־יַשְׁקִיף וְיֵרֶא יְהוָה מִשָּׁמָֽיִם׃

RAB göklerden bakıp görünceye dek.

51 עֵינִי עֽוֹלְלָה לְנַפְשִׁי מִכֹּל בְּנוֹת עִירִֽי׃

Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.

52 צוֹד צָדוּנִי כַּצִּפּוֹר אֹיְבַי חִנָּֽם׃

Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.

53 צָֽמְתוּ בַבּוֹר חַיָּי וַיַּדּוּ־אֶבֶן בִּֽי׃

Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.

54 צָֽפוּ־מַיִם עַל־רֹאשִׁי אָמַרְתִּי נִגְזָֽרְתִּי׃

Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.

55 קָרָאתִי שִׁמְךָ יְהוָה מִבּוֹר תַּחְתִּיּֽוֹת׃

Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;

56 קוֹלִי שָׁמָעְתָּ אַל־תַּעְלֵם אָזְנְךָ לְרַוְחָתִי לְשַׁוְעָתִֽי׃

Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.

57 קָרַבְתָּ בְּיוֹם אֶקְרָאֶךָּ אָמַרְתָּ אַל־תִּירָֽא׃

Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.

58 רַבְתָּ אֲדֹנָי רִיבֵי נַפְשִׁי גָּאַלְתָּ חַיָּֽי׃

Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.

59 רָאִיתָה יְהוָה עַוָּתָתִי שָׁפְטָה מִשְׁפָּטִֽי׃

Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.

60 רָאִיתָה כָּל־נִקְמָתָם כָּל־מַחְשְׁבֹתָם לִֽי׃

Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.

61 שָׁמַעְתָּ חֶרְפָּתָם יְהוָה כָּל־מַחְשְׁבֹתָם עָלָֽי׃

Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.

62 שִׂפְתֵי קָמַי וְהֶגְיוֹנָם עָלַי כָּל־הַיּֽוֹם׃

63 שִׁבְתָּם וְקִֽימָתָם הַבִּיטָה אֲנִי מַנְגִּינָתָֽם׃

Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.

64 תָּשִׁיב לָהֶם גְּמוּל יְהוָה כְּמַעֲשֵׂה יְדֵיהֶֽם׃

Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.

65 תִּתֵּן לָהֶם מְגִנַּת־לֵב תַּאֲלָֽתְךָ לָהֶֽם׃

İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.

66 תִּרְדֹּף בְּאַף וְתַשְׁמִידֵם מִתַּחַת שְׁמֵי יְהוָֽה׃

Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.