הושע 12

1 אֶפְרַיִם רֹעֶה רוּחַ וְרֹדֵף קָדִים כָּל־הַיּוֹם כָּזָב וָשֹׁד יַרְבֶּה וּבְרִית עִם־אַשּׁוּר יִכְרֹתוּ וְשֶׁמֶן לְמִצְרַיִם יוּבָֽל׃

Әфраимниң йегини шамалдур, У шәриқ шамилини қоғлап жүриду; У күнләп ялғанчилиқ, зулум-зорлуқни көпәйтмәктә; Улар Асурийә билән әһдә түзиду, Шуниңдәк Мисирға май «соғилири» көтирип апирилиду.

2 וְרִיב לַֽיהוָה עִם־יְהוּדָה וְלִפְקֹד עַֽל־יַעֲקֹב כִּדְרָכָיו כְּמַעֲלָלָיו יָשִׁיב לֽוֹ׃

Пәрвәрдигарниң Йәһуда биләнму бир дәваси бар; У Яқупни йоллири бойичә җазалайду; Униң қилмишлирини өз үстигә қайтуриду.

3 בַּבֶּטֶן עָקַב אֶת־אָחִיו וּבְאוֹנוֹ שָׂרָה אֶת־אֱלֹהִֽים׃

У балиятқуда туруп акисини тапинидин тутувалған, Өз күчи билән Худа билән елишқан;

4 וָיָּשַׂר אֶל־מַלְאָךְ וַיֻּכָל בָּכָה וַיִּתְחַנֶּן־לוֹ בֵּֽית־אֵל יִמְצָאֶנּוּ וְשָׁם יְדַבֵּר עִמָּֽנוּ׃

У бәрһәқ Пәриштә билән елишип, ғәлибә қилди; У жиғлиди, Униңға дуа-тилавәт қилди; [Худа] уни Бәйт-Әлдә тепивалди, Вә шу йәрдә бизгә сөз қилди;

5 וַֽיהוָה אֱלֹהֵי הַצְּבָאוֹת יְהוָה זִכְרֽוֹ׃

— Йәни Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — «Пәрвәрдигар» болса Униң хатирә намидур!

6 וְאַתָּה בֵּאלֹהֶיךָ תָשׁוּב חֶסֶד וּמִשְׁפָּט שְׁמֹר וְקַוֵּה אֶל־אֱלֹהֶיךָ תָּמִֽיד׃

Шуңа сән, Худайиң арқилиқ, Униң йениға қайт; Меһриванлиқ вә адаләтни қолуңдин бәрмә, Худайиңға үмүт бағлап, Уни изчил күткин.

7 כְּנַעַן בְּיָדוֹ מֹאזְנֵי מִרְמָה לַעֲשֹׁק אָהֵֽב׃

Мана бу содигәр! Униң қолида алдамчилиқ таразиси бар; У бозәк қилишқа амрақтур.

8 וַיֹּאמֶר אֶפְרַיִם אַךְ עָשַׁרְתִּי מָצָאתִי אוֹן לִי כָּל־יְגִיעַי לֹא יִמְצְאוּ־לִי עָוֺן אֲשֶׁר־חֵֽטְא׃

Әфраим: «Мән дәрвәқә бейидим, Өзүмгә көп байлиқларни топлидим; Бирақ улар барлиқ әҗирлиримдә мәндин һеч гунайий қәбиһликни тапалмайду!» — дәйду.

9 וְאָנֹכִי יְהוָה אֱלֹהֶיךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם עֹד אוֹשִֽׁיבְךָ בָאֳהָלִים כִּימֵי מוֹעֵֽד׃

Бирақ Мисир зиминидин тартип Мән Пәрвәрдигар сениң Худайиң болғанмән, Мән сени йәнә «[кәпиләр] һейти»дикидәк чедирларда турғузимән!

10 וְדִבַּרְתִּי עַל־הַנְּבִיאִים וְאָנֹכִי חָזוֹן הִרְבֵּיתִי וּבְיַד הַנְּבִיאִים אֲדַמֶּֽה׃

«Мән пәйғәмбәрләргә сөз қилғанмән, Аламәт көрүнүшләрни көпәйткәнмән, Шундақла пәйғәмбәрләр арқилиқ тәмсилләрни көрсәткәнмән.

11 אִם־גִּלְעָד אָוֶן אַךְ־שָׁוְא הָיוּ בַּגִּלְגָּל שְׁוָרִים זִבֵּחוּ גַּם מִזְבְּחוֹתָם כְּגַלִּים עַל תַּלְמֵי שָׂדָֽי׃

Гилеад қәбиһму? Улар бәрһәқ пәқәт яримаслардур! Улар Гилгалда топақларни қурбанлиқ қилиду; Уларниң қурбангаһлири дәрвәқә етиз қирлиридики таш догилиридак көптур!

12 וַיִּבְרַח יַעֲקֹב שְׂדֵה אֲרָם וַיַּעֲבֹד יִשְׂרָאֵל בְּאִשָּׁה וּבְאִשָּׁה שָׁמָֽר׃

(Яқуп Сурийәгә қечип кәтти, Шу йәрдә Исраил хотун елиш үчүн ишлигән; Бәрһәқ, хотун елиш үчүн у қойларни баққан еди).

13 וּבְנָבִיא הֶעֱלָה יְהוָה אֶת־יִשְׂרָאֵל מִמִּצְרָיִם וּבְנָבִיא נִשְׁמָֽר׃

Пәрвәрдигар йәнә пәйғәмбәр арқилиқ Исраилни Мисирдин чиқирип қутқузған, Пәйғәмбәр арқилиқ униңдин хәвәрму алған.

14 הִכְעִיס אֶפְרַיִם תַּמְרוּרִים וְדָמָיו עָלָיו יִטּוֹשׁ וְחֶרְפָּתוֹ יָשִׁיב לוֹ אֲדֹנָֽיו׃

Әфраим [Худаниң] қәһрини интайин қаттиқ қозғиған; Униң Рәбби у төккән қан қәризни униң гәдинигә артиду, Шәрмәндилик-аһанәтини өз бешиға қайтуриду.