תְהִלִּים 136

1 הוֹד֣וּ לַיהוָ֣ה כִּי־ט֑וֹב כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

خداوند را شکر گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدیست.

2 ה֭וֹדוּ לֵֽאלֹהֵ֣י הָאֱלֹהִ֑ים כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

خدای خدایان را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست.

3 ה֭וֹדוּ לַאֲדֹנֵ֣י הָאֲדֹנִ֑ים כִּ֖י לְעֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

خدای خدایان را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست.

4 לְעֹ֘שֵׂ֤ה נִפְלָא֣וֹת גְּדֹל֣וֹת לְבַדּ֑וֹ כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او را که معجزات عظیم می‌کند شکر کنید، زیرا محبتش ابدیست؛

5 לְעֹשֵׂ֣ה הַ֭שָּׁמַיִם בִּתְבוּנָ֑ה כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او را که آسمانها را با حکمت خویش آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

6 לְרֹקַ֣ע הָ֭אָרֶץ עַל־הַמָּ֑יִם כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او را که خشکی را بر آبها قرار داد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

7 לְ֭עֹשֵׂה אוֹרִ֣ים גְּדֹלִ֑ים כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او را که خورشید و ماه را در آسمان آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

8 אֶת־הַ֭שֶּׁמֶשׁ לְמֶמְשֶׁ֣לֶת בַּיּ֑וֹם כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

آفتاب را برای فرمانروایی بر روز آفرید، زیرا محبتش ابدیست؛

9 אֶת־הַיָּרֵ֣חַ וְ֭כוֹכָבִים לְמֶמְשְׁל֣וֹת בַּלָּ֑יְלָה כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

و ماه و ستارگان را برای فرمانروایی بر شب، زیرا محبتش ابدیست.

10 לְמַכֵּ֣ה מִ֭צְרַיִם בִּבְכוֹרֵיהֶ֑ם כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

خدا را که پسران ارشد مصری‌ها را کشت شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛

11 וַיּוֹצֵ֣א יִ֭שְׂרָאֵל מִתּוֹכָ֑ם כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد، زیرا محبتش ابدیست؛

12 בְּיָ֣ד חֲ֭זָקָה וּבִזְר֣וֹעַ נְטוּיָ֑ה כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

با دستی قوی و بازویی بلند چنین کرد، زیرا محبتش ابدیست؛

13 לְגֹזֵ֣ר יַם־ס֭וּף לִגְזָרִ֑ים כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

دریای سرخ را شکافت، زیرا محبتش ابدیست؛

14 וְהֶעֱבִ֣יר יִשְׂרָאֵ֣ל בְּתוֹכ֑וֹ כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

و بنی‌اسرائیل را از میان آن عبور داد، زیرا محبتش ابدیست؛

15 וְנִ֘עֵ֤ר פַּרְעֹ֣ה וְחֵיל֣וֹ בְיַם־ס֑וּף כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

فرعون و لشکر او را در دریای سرخ غرق ساخت، زیرا محبتش ابدیست.

16 לְמוֹלִ֣יךְ עַ֭מּוֹ בַּמִּדְבָּ֑ר כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او را که قوم خود را در صحرا رهبری کرد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست.

17 לְ֭מַכֵּה מְלָכִ֣ים גְּדֹלִ֑ים כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او پادشاهان بزرگ را زد، زیرا محبتش ابدیست؛

18 וַֽ֭יַּהֲרֹג מְלָכִ֣ים אַדִּירִ֑ים כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

و شاهان قدرتمند را از بین برد، زیرا محبتش ابدیست؛

19 לְ֭סִיחוֹן מֶ֣לֶךְ הָאֱמֹרִ֑י כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

سیحون، پادشاه اموری‌ها، زیرا محبتش ابدیست؛

20 וּ֭לְעוֹג מֶ֣לֶךְ הַבָּשָׁ֑ן כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

و عوج، پادشاه باشان، زیرا محبتش ابدیست؛

21 וְנָתַ֣ן אַרְצָ֣ם לְנַחֲלָ֑ה כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

سرزمینهای ایشان را به میراث داد، زیرا محبتش ابدیست؛

22 נַ֭חֲלָה לְיִשְׂרָאֵ֣ל עַבְדּ֑וֹ כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

میراثی برای خادم خود اسرائیل، زیرا محبتش ابدیست.

23 שֶׁ֭בְּשִׁפְלֵנוּ זָ֣כַר לָ֑נוּ כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

خداوندْ ما را در مشکلاتمان به یاد آورد، زیرا محبتش ابدیست؛

24 וַיִּפְרְקֵ֥נוּ מִצָּרֵ֑ינוּ כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او ما را از دست دشمنانمان نجات داد، زیرا محبتش ابدیست.

25 נֹתֵ֣ן לֶ֭חֶם לְכָל־בָּשָׂ֑ר כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

او روزی همهٔ جانداران را می‌رساند، زیرا محبتش ابدیست.

26 ה֭וֹדוּ לְאֵ֣ל הַשָּׁמָ֑יִם כִּ֖י לְעוֹלָ֣ם חַסְדּֽוֹ׃

خدای آسمانها را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست.