< תְהִלִּים 134 >
שִׁ֗יר הַֽמַּ֫עֲל֥וֹת הִנֵּ֤ה ׀ בָּרֲכ֣וּ אֶת־יְ֭הוָה כָּל־עַבְדֵ֣י יְהוָ֑ה הָעֹמְדִ֥ים בְּבֵית־יְ֝הוָ֗ה בַּלֵּילֽוֹת׃ | 1 |
Kanto de suprenirado. Nun benu la Eternulon, ĉiuj sklavoj de la Eternulo, Kiuj en la noktoj staras en la domo de la Eternulo.
שְׂאֽוּ־יְדֵכֶ֥ם קֹ֑דֶשׁ וּ֝בָרֲכוּ אֶת־יְהוָֽה׃ | 2 |
Levu la manojn al la sanktejo, Kaj benu la Eternulon.
יְבָרֶכְךָ֣ יְ֭הוָה מִצִּיּ֑וֹן עֹ֝שֵׂ֗ה שָׁמַ֥יִם וָאָֽרֶץ׃ | 3 |
El Cion benu vin la Eternulo, La Kreinto de la ĉielo kaj la tero.