< אִיּוֹב 13 >
הֶן־כֹּ֭ל רָאֲתָ֣ה עֵינִ֑י שָֽׁמְעָ֥ה אָ֝זְנִ֗י וַתָּ֥בֶן לָֽהּ׃ | 1 |
Tan-awa, ang akong mga mata nakakita niining tanan; ang akong mga dalunggan nakadungog ug nakasabot niini.
כְּֽ֭דַעְתְּכֶם יָדַ֣עְתִּי גַם־אָ֑נִי לֹא־נֹפֵ֖ל אָנֹכִ֣י מִכֶּֽם׃ | 2 |
Kung unsa ang inyong nasayran, mao usab ang akong nasayran. Dili ako ubos kaninyo.
אוּלָ֗ם אֲ֭נִי אֶל־שַׁדַּ֣י אֲדַבֵּ֑ר וְהוֹכֵ֖חַ אֶל־אֵ֣ל אֶחְפָּֽץ׃ | 3 |
Apan, mas mosulti pa ako ngadto sa Makagagahom; hinaot nga makapangatarongan ako ngadto sa Dios.
וְֽאוּלָ֗ם אַתֶּ֥ם טֹֽפְלֵי־שָׁ֑קֶר רֹפְאֵ֖י אֱלִ֣ל כֻּלְּכֶֽם׃ | 4 |
Apan gituis ninyo ang kamatuoran pinaagi sa inyong mga bakak; kamong tanan mao ang mananambal nga walay bili.
מִֽי־יִ֭תֵּן הַחֲרֵ֣שׁ תַּחֲרִישׁ֑וּן וּתְהִ֖י לָכֶ֣ם לְחָכְמָֽה׃ | 5 |
O, magmalinawon nalang unta kamo! Kana mahimo nga inyong kaalam.
שִׁמְעוּ־נָ֥א תוֹכַחְתִּ֑י וְרִב֖וֹת שְׂפָתַ֣י הַקְשִֽׁיבוּ׃ | 6 |
Paminawa karon ang akong pangatarongan; pamatia ang mga paghangyo sa akong mga ngabil.
הַ֭לְאֵל תְּדַבְּר֣וּ עַוְלָ֑ה וְ֝ל֗וֹ תְּֽדַבְּר֥וּ רְמִיָּֽה׃ | 7 |
Magasulti ba diay kamo ug mga dili matarong alang sa Dios, ug magasulti ba diay kamo ug bakak alang kaniya?
הֲפָנָ֥יו תִּשָּׂא֑וּן אִם־לָאֵ֥ל תְּרִיבֽוּן׃ | 8 |
Magpakita ba gayod kamo sa inyong kabuotan kaniya? Makiglantugi ba gayod kamo sulod sa hukmanan ingon nga manlalaban alang sa Dios?
הֲ֭טוֹב כִּֽי־יַחְקֹ֣ר אֶתְכֶ֑ם אִם־כְּהָתֵ֥ל בֶּ֝אֱנ֗וֹשׁ תְּהָתֵ֥לּוּ בֽוֹ׃ | 9 |
Mas maayo ba kini alang kaninyo kung siya ingon nga maghuhukom mobalik kaninyo ug susihon na hinuon kamo? O sama sa usa ka tawo nga naglimbong sa laing tawo, pagasaypon ba ninyo ang pagpaila kaniya sa hukmanan?
הוֹכֵ֣חַ יוֹכִ֣יחַ אֶתְכֶ֑ם אִם־בַּ֝סֵּ֗תֶר פָּנִ֥ים תִּשָּׂאֽוּן׃ | 10 |
Magabadlong gayod siya kaninyo kung may pagpalabi kamo sa tago alang kaniya.
הֲלֹ֣א שְׂ֭אֵתוֹ תְּבַעֵ֣ת אֶתְכֶ֑ם וּ֝פַחְדּ֗וֹ יִפֹּ֥ל עֲלֵיכֶֽם׃ | 11 |
Dili ba makapahadlok kaninyo ang iyang pagkagamhanan? Dili ba modangat kaninyo ang iyang kahadlok?
זִֽ֭כְרֹנֵיכֶם מִשְׁלֵי־אֵ֑פֶר לְגַבֵּי־חֹ֝֗מֶר גַּבֵּיכֶֽם׃ | 12 |
Ang inyong mga handumanang pulong mao ang mga panultihong hinimo sa abo; ang imong mga salipdanan mao ang salipdanan nga hinimo sa lapok.
הַחֲרִ֣ישׁוּ מִ֭מֶּנִּי וַאֲדַבְּרָה־אָ֑נִי וְיַעֲבֹ֖ר עָלַ֣י מָֽה׃ | 13 |
Pagmalinawon kamo, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makasulti ako, tugoti nga modangat ang alang kanako.
עַל־מָ֤ה ׀ אֶשָּׂ֣א בְשָׂרִ֣י בְשִׁנָּ֑י וְ֝נַפְשִׁ֗י אָשִׂ֥ים בְּכַפִּֽי׃ | 14 |
Kuhaon ko ang akong unod sa akong mga ngipon; kutloon ko ang akong kinabuhi sa akong mga kamot.
הֵ֣ן יִ֭קְטְלֵנִי ל֣וֹ אֲיַחֵ֑ל אַךְ־דְּ֝רָכַ֗י אֶל־פָּנָ֥יו אוֹכִֽיחַ׃ | 15 |
Tan-awa, kung patyon niya ako, wala nay paglaom nga mahibilin kanako; apan, panalipdan ko ang akong mga dalan sa iyang atubangan.
גַּם־הוּא־לִ֥י לִֽישׁוּעָ֑ה כִּי־לֹ֥א לְ֝פָנָ֗יו חָנֵ֥ף יָבֽוֹא׃ | 16 |
Mao kini ang mga katarongan sa akong kagawasan, nga dili ako makig-atubang kaniya sama sa tawong walay Dios.
שִׁמְע֣וּ שָׁ֭מוֹעַ מִלָּתִ֑י וְ֝אַֽחֲוָתִ֗י בְּאָזְנֵיכֶֽם׃ | 17 |
O Dios, patalinghogi pag-ayo ang akong mga gipanulti; tugoti ang akong pagpahayag nga moabot sa imong mga igdulongog.
הִנֵּה־נָ֭א עָרַ֣כְתִּי מִשְׁפָּ֑ט יָ֝דַ֗עְתִּי כִּֽי־אֲנִ֥י אֶצְדָּֽק׃ | 18 |
Tan-awa karon, giandam ko sa han-ay ang akong pangatarongan; nasayod ako nga dili ako sad-an.
מִי־ה֭וּא יָרִ֣יב עִמָּדִ֑י כִּֽי־עַתָּ֖ה אַחֲרִ֣ישׁ וְאֶגְוָֽע׃ | 19 |
Kinsa man ang makiglantugi batok kanako sa hukmanan? Kung moanhi kamo aron sa pagbuhat sa ingon, ug kung mapamatud-an nga sayop ako, nan mohilom na ako ug ihatag ang akong kinabuhi.
אַךְ־שְׁ֭תַּיִם אַל־תַּ֣עַשׂ עִמָּדִ֑י אָ֥ז מִ֝פָּנֶ֗יךָ לֹ֣א אֶסָּתֵֽר׃ | 20 |
O Dios, buhata ang duha lamang ka butang alang kanako, ug unya dili ko na itago ang akong kaugalingon gikan sa imong panagway:
כַּ֭פְּךָ מֵעָלַ֣י הַרְחַ֑ק וְ֝אֵ֥מָתְךָ֗ אַֽל־תְּבַעֲתַֽנִּי׃ | 21 |
bakwia ang imong madaugdaugong kamot gikan kanako, ug ayaw tugoti nga ang imong kasuko nga makapahadlok kanako.
וּ֭קְרָא וְאָנֹכִ֣י אֶֽעֱנֶ֑ה אֽוֹ־אֲ֝דַבֵּ֗ר וַהֲשִׁיבֵֽנִי׃ | 22 |
Unya tawga ako, ug motubag ako; o tugoti ako nga mosulti kanimo, ug tubagon mo ako.
כַּמָּ֣ה לִ֭י עֲוֹנ֣וֹת וְחַטָּא֑וֹת פִּֽשְׁעִ֥י וְ֝חַטָּאתִ֗י הֹדִיעֵֽנִי׃ | 23 |
Unsa ba kadaghan ang akong mga kasaypanan ug kasal-anan? Pahibaloa ako sa akong kalapasan ug sa akong sala.
לָֽמָּה־פָנֶ֥יךָ תַסְתִּ֑יר וְתַחְשְׁבֵ֖נִי לְאוֹיֵ֣ב לָֽךְ׃ | 24 |
Nganong gitago mo man ang imong panagway gikan kanako ug giisip mo ako sama sa imong kaaway?
הֶעָלֶ֣ה נִדָּ֣ף תַּעֲר֑וֹץ וְאֶת־קַ֖שׁ יָבֵ֣שׁ תִּרְדֹּֽף׃ | 25 |
Lutoson mo ba ang linabay nga mga dahon? Gukoron mo ba ang uga nga uhot?
כִּֽי־תִכְתֹּ֣ב עָלַ֣י מְרֹר֑וֹת וְ֝תוֹרִישֵׁ֗נִי עֲוֹנ֥וֹת נְעוּרָֽי׃ | 26 |
Kay nagasulat ka man sa mapait nga mga butang batok kanako; gihimo mo ako nga makapanunod sa kasal-anan sa akong pagkabatan-on.
וְתָ֘שֵׂ֤ם בַּסַּ֨ד ׀ רַגְלַ֗י וְתִשְׁמ֥וֹר כָּל־אָרְחוֹתָ֑י עַל־שָׁרְשֵׁ֥י רַ֝גְלַ֗י תִּתְחַקֶּֽה׃ | 27 |
Gibutang mo usab sa sepohan ang akong mga tiil; gibantayan mo pag-ayo ang tanan kong mga dalan; gisusi mo ang yuta kung asa ang mga tunob nga akong gilaktan.
וְ֭הוּא כְּרָקָ֣ב יִבְלֶ֑ה כְּ֝בֶ֗גֶד אֲכָ֣לוֹ עָֽשׁ׃ | 28 |
Bisan sama lamang ako sa malata nga butang nga mawala, sama sa bisti nga gikutkot sa mga anay.