אָדָ֥ם שֵׁ֖ת אֱנֽוֹשׁ׃ | 1 |
آدم، شِيث اَنوش، | ۱ |
קֵינָ֥ן מַהֲלַלְאֵ֖ל יָֽרֶד׃ | 2 |
قِينان مهلَلئِيل يارَد، | ۲ |
חֲנ֥וֹךְ מְתוּשֶׁ֖לַח לָֽמֶךְ׃ | 3 |
خَنُوخ مَتُوشالَح لَمَک، | ۳ |
נֹ֥חַ שֵׁ֖ם חָ֥ם וָיָֽפֶת׃ ס | 4 |
نُوح سام حام يافَث. | ۴ |
בְּנֵ֣י יֶ֔פֶת גֹּ֣מֶר וּמָג֔וֹג וּמָדַ֖י וְיָוָ֣ן וְתֻבָ֑ל וּמֶ֖שֶׁךְ וְתִירָֽס׃ ס | 5 |
پسران يافَث: جُومَر و ماجُوج و ماداي و ياوان و ماشَک و تيراس. | ۵ |
וּבְנֵ֖י גֹּ֑מֶר אַשְׁכֲּנַ֥ז וְדִיפַ֖ת וְתוֹגַרְמָֽה׃ | 6 |
وپسران جُومَر: اَشکَناز و ريفات و تُجَرمَه. | ۶ |
וּבְנֵ֥י יָוָ֖ן אֱלִישָׁ֣ה וְתַרְשִׁ֑ישָׁה כִּתִּ֖ים וְרוֹדָנִֽים׃ ס | 7 |
و پسران ياوان: اَلِيشَه و تَرشِيش و کتيم و دُودانِيم. | ۷ |
בְּנֵ֖י חָ֑ם כּ֥וּשׁ וּמִצְרַ֖יִם פּ֥וּט וּכְנָֽעַן׃ | 8 |
و پسران حام: کوش و مِصرايم و فُوت و کَنعان. | ۸ |
וּבְנֵ֣י כ֔וּשׁ סְבָא֙ וַחֲוִילָ֔ה וְסַבְתָּ֥א וְרַעְמָ֖א וְסַבְתְּכָ֑א וּבְנֵ֥י רַעְמָ֖א שְׁבָ֥א וּדְדָֽן׃ ס | 9 |
و پسران کوش: سَبا و حَويلَه و سبتا و رَعما و سَبتَکا. و پسران رَعما: شَبا و دَدان. | ۹ |
וְכ֖וּשׁ יָלַ֣ד אֶת־נִמְר֑וֹד ה֣וּא הֵחֵ֔ל לִהְי֥וֹת גִּבּ֖וֹר בָּאָֽרֶץ׃ ס | 10 |
و کوش، نِمرود را آورد، و او به جبار شدن در جهان شروع نمود. | ۱۰ |
וּמִצְרַ֡יִם יָלַ֞ד אֶת־לוּדִ֧ים וְאֶת־עֲנָמִ֛ים וְאֶת־לְהָבִ֖ים וְאֶת־נַפְתֻּחִֽים׃ | 11 |
و مِصرايم، لُوديم و عَنَاميم و لَهابيم و نَفتُوحيم را آورد، | ۱۱ |
וְֽאֶת־פַּתְרֻסִ֞ים וְאֶת־כַּסְלֻחִ֗ים אֲשֶׁ֨ר יָצְא֥וּ מִשָּׁ֛ם פְּלִשְׁתִּ֖ים וְאֶת־כַּפְתֹּרִֽים׃ ס | 12 |
و فَتروسيم و کَسلُوحيم را که فَلَستيم و کَفتوريم از ايشان پديد آمدند. | ۱۲ |
וּכְנַ֗עַן יָלַ֛ד אֶת־צִיד֥וֹן בְּכֹר֖וֹ וְאֶת־חֵֽת׃ | 13 |
و کَنعان نُخست زاده خود، صيدون و حِتّ را آورد، | ۱۳ |
וְאֶת־הַיְבוּסִי֙ וְאֶת־הָ֣אֱמֹרִ֔י וְאֵ֖ת הַגִּרְגָּשִֽׁי׃ | 14 |
و يبُوسي و اَمُوري و جَرجاشي، | ۱۴ |
וְאֶת־הַחִוִּ֥י וְאֶת־הַֽעַרְקִ֖י וְאֶת־הַסִּינִֽי׃ | 15 |
و حِوّي و عِرقي و سِيني، | ۱۵ |
וְאֶת־הָאַרְוָדִ֥י וְאֶת־הַצְּמָרִ֖י וְאֶת־הַֽחֲמָתִֽי׃ ס | 16 |
و اروادي و صَماري و حَماتي را. | ۱۶ |
בְּנֵ֣י שֵׁ֔ם עֵילָ֣ם וְאַשּׁ֔וּר וְאַרְפַּכְשַׁ֖ד וְל֣וּד וַאֲרָ֑ם וְע֥וּץ וְח֖וּל וְגֶ֥תֶר וָמֶֽשֶׁךְ׃ ס | 17 |
پسران سام: عيلام و آشُّور و اَرفَکشاد و لُود واَرام و عُوص و حُول و جاتَر و ماشَک. | ۱۷ |
וְאַרְפַּכְשַׁ֖ד יָלַ֣ד אֶת־שָׁ֑לַח וְשֶׁ֖לַח יָלַ֥ד אֶת־עֵֽבֶר׃ | 18 |
و اَرفَکشاد، شالَح را آورد و شالَح، عابَر را آورد. | ۱۸ |
וּלְעֵ֥בֶר יֻלַּ֖ד שְׁנֵ֣י בָנִ֑ים שֵׁ֣ם הָאֶחָ֞ד פֶּ֗לֶג כִּ֤י בְיָמָיו֙ נִפְלְגָ֣ה הָאָ֔רֶץ וְשֵׁ֥ם אָחִ֖יו יָקְטָֽן׃ | 19 |
و براي عابَر، دو پسر متولد شدند که يکي را فالَج نام بود زيرا در ايام وي زمين منقسم شد و اسم برادرش يقطان بود. | ۱۹ |
וְיָקְטָ֣ן יָלַ֔ד אֶת־אַלְמוֹדָ֖ד וְאֶת־שָׁ֑לֶף וְאֶת־חֲצַרְמָ֖וֶת וְאֶת־יָֽרַח׃ | 20 |
و يقطان، اَلمُوداد و شالَف و حَضَرموت و يارَح را آورد؛ | ۲۰ |
וְאֶת־הֲדוֹרָ֥ם וְאֶת־אוּזָ֖ל וְאֶת־דִּקְלָֽה׃ | 21 |
و هَدُورام و اُوزال و دِقلَه، | ۲۱ |
וְאֶת־עֵיבָ֥ל וְאֶת־אֲבִימָאֵ֖ל וְאֶת־שְׁבָֽא׃ | 22 |
و اِيبال و اَبيمايل و شَبا، | ۲۲ |
וְאֶת־אוֹפִ֥יר וְאֶת־חֲוִילָ֖ה וְאֶת־יוֹבָ֑ב כָּל־אֵ֖לֶּה בְּנֵ֥י יָקְטָֽן׃ ס | 23 |
و اُوفير و حَويلَه و يوباب را که جميع اينها پسران يقطان بودند. | ۲۳ |
שֵׁ֥ם ׀ אַרְפַּכְשַׁ֖ד שָֽׁלַח׃ | 24 |
سام، اَرفَکشاد سالَح، | ۲۴ |
עֵ֥בֶר פֶּ֖לֶג רְעֽוּ׃ | 25 |
عابَر فالَج رَعُو، | ۲۵ |
שְׂר֥וּג נָח֖וֹר תָּֽרַח׃ | 26 |
سَروج ناحُور تارَح، | ۲۶ |
אַבְרָ֖ם ה֥וּא אַבְרָהָֽם׃ ס | 27 |
اَبرام که همان ابراهيم باشد. | ۲۷ |
בְּנֵי֙ אַבְרָהָ֔ם יִצְחָ֖ק וְיִשְׁמָעֵֽאל׃ ס | 28 |
پسران ابراهيم: اسحاق واسماعيل. | ۲۸ |
אֵ֖לֶּה תֹּלְדוֹתָ֑ם בְּכ֤וֹר יִשְׁמָעֵאל֙ נְבָי֔וֹת וְקֵדָ֥ר וְאַדְבְּאֵ֖ל וּמִבְשָֽׂם׃ | 29 |
اين است پيداش ايشان: نخستزاده اسماعيل: نَبايوت و قيدار و اَدَبئيل و مِبسام، | ۲۹ |
מִשְׁמָ֣ע וְדוּמָ֔ה מַשָּׂ֖א חֲדַ֥ד וְתֵימָֽא׃ | 30 |
و مِشماع و دُومَه و مَسّا و حَدَد و تيما، | ۳۰ |
יְט֥וּר נָפִ֖ישׁ וָקֵ֑דְמָה אֵ֥לֶּה הֵ֖ם בְּנֵ֥י יִשְׁמָעֵֽאל׃ ס | 31 |
و يطُور و نافيش و قِدمَه که اينان پسران اسماعيل بودند. | ۳۱ |
וּבְנֵ֨י קְטוּרָ֜ה פִּילֶ֣גֶשׁ אַבְרָהָ֗ם יָלְדָ֞ה אֶת־זִמְרָ֧ן וְיָקְשָׁ֛ן וּמְדָ֥ן וּמִדְיָ֖ן וְיִשְׁבָּ֣ק וְשׁ֑וּחַ וּבְנֵ֥י יָקְשָׁ֖ן שְׁבָ֥א וּדְדָֽן׃ ס | 32 |
و پسران قَطُورَه که مُتعه ابراهيم بود، پس او زِمران و يقشان و مَدان و مِديان و يشباق و شُوحا را زاييد و پسران يقشان: شَبا و دَدان بودند. | ۳۲ |
וּבְנֵ֣י מִדְיָ֗ן עֵיפָ֤ה וָעֵ֙פֶר֙ וַחֲנ֔וֹךְ וַאֲבִידָ֖ע וְאֶלְדָּעָ֑ה כָּל־אֵ֖לֶּה בְּנֵ֥י קְטוּרָֽה׃ ס | 33 |
و پسران مِديان عِيفَه و عِيفَرو خَنُوح و اَبيداع و اَلدَعَه بودند. پس جميع اينها پسران قَطُورَه بودند. | ۳۳ |
וַיּ֥וֹלֶד אַבְרָהָ֖ם אֶת־יִצְחָ֑ק ס בְּנֵ֣י יִצְחָ֔ק עֵשָׂ֖ו וְיִשְׂרָאֵֽל׃ ס | 34 |
و ابراهيم اسحاق را آورد؛ و پسران اسحاق عِيسُو واسرائيل بودند. | ۳۴ |
בְּנֵ֖י עֵשָׂ֑ו אֱלִיפַ֛ז רְעוּאֵ֥ל וִיע֖וּשׁ וְיַעְלָ֥ם וְקֹֽרַח׃ ס | 35 |
و پسران عِيسُو: اَليفاز و رَعُوئيل و يعُوش و يعلام وقُورَح. | ۳۵ |
בְּנֵ֖י אֱלִיפָ֑ז תֵּימָ֤ן וְאוֹמָר֙ צְפִ֣י וְגַעְתָּ֔ם קְנַ֖ז וְתִמְנָ֥ע וַעֲמָלֵֽק׃ ס | 36 |
پسران اَليفاز: تيمان و اُومار و صَفي و جَعتام و قَناز و تِمناع و عَماليق. | ۳۶ |
בְּנֵ֖י רְעוּאֵ֑ל נַ֥חַת זֶ֖רַח שַׁמָּ֥ה וּמִזָּֽה׃ ס | 37 |
پسران رَعُوئيل: نَحَت و زارَح و شَمَّه و مِزَّه. | ۳۷ |
וּבְנֵ֣י שֵׂעִ֔יר לוֹטָ֥ן וְשׁוֹבָ֖ל וְצִבְע֣וֹן וַֽעֲנָ֑ה וְדִישֹׁ֥ן וְאֵ֖צֶר וְדִישָֽׁן׃ | 38 |
و پسران سَعِير: لُوطان و شُوبال و صِبعون و عَنَه و ديشُون و اِيصر ودِيشان. | ۳۸ |
וּבְנֵ֥י לוֹטָ֖ן חֹרִ֣י וְהוֹמָ֑ם וַאֲח֥וֹת לוֹטָ֖ן תִּמְנָֽע׃ ס | 39 |
و پسران لُوطان: حوري و هُومام و خواهر لُوطان تِمناع. | ۳۹ |
בְּנֵ֣י שׁוֹבָ֔ל עַלְיָ֧ן וּמָנַ֛חַת וְעֵיבָ֖ל שְׁפִ֣י וְאוֹנָ֑ם ס וּבְנֵ֥י צִבְע֖וֹן אַיָּ֥ה וַעֲנָֽה׃ | 40 |
پسران شُوبال: عَليان ومَنَاحَت وعِيبال وشَفي واُونام و پسران صِبعُون: اَيه و عَنَه. | ۴۰ |
בְּנֵ֥י עֲנָ֖ה דִּישׁ֑וֹן ס וּבְנֵ֣י דִישׁ֔וֹן חַמְרָ֥ן וְאֶשְׁבָּ֖ן וְיִתְרָ֥ן וּכְרָֽן׃ ס | 41 |
و پسران عَنَه: ديشون وپسران ديشون: حَمران و اِشبان و يتران و کَران. | ۴۱ |
בְּֽנֵי־אֵ֔צֶר בִּלְהָ֥ן וְזַעֲוָ֖ן יַעֲקָ֑ן בְּנֵ֥י דִישׁ֖וֹן ע֥וּץ וַאֲרָֽן׃ פ | 42 |
پسران ايصر: بِلهان و زَعوان و يعقان وپسران ديشان: عُوص و اَران. | ۴۲ |
וְאֵ֣לֶּה הַמְּלָכִ֗ים אֲשֶׁ֤ר מָלְכוּ֙ בְּאֶ֣רֶץ אֱד֔וֹם לִפְנֵ֥י מְלָךְ־מֶ֖לֶךְ לִבְנֵ֣י יִשְׂרָאֵ֑ל בֶּ֚לַע בֶּן־בְּע֔וֹר וְשֵׁ֥ם עִיר֖וֹ דִּנְהָֽבָה׃ | 43 |
و پادشاهاني که در زمين اَدُوم سلطنت نمودند، پيش از آنکه پادشاهي بر بني اسرائيل سلطنت کند، اينانند: بالَع بن بَعُور و اسم شهر او دِنهابِه بود. | ۴۳ |
וַיָּ֖מָת בָּ֑לַע וַיִּמְלֹ֣ךְ תַּחְתָּ֔יו יוֹבָ֥ב בֶּן־זֶ֖רַח מִבָּצְרָֽה׃ | 44 |
و بالَع مُرد و يوباب بن زارَح از بُصرَه به جايش پادشاه شد. | ۴۴ |
וַיָּ֖מָת יוֹבָ֑ב וַיִּמְלֹ֣ךְ תַּחְתָּ֔יו חוּשָׁ֖ם מֵאֶ֥רֶץ הַתֵּימָנִֽי׃ | 45 |
و يوباب مرد و حوشام از زمين تيماني به جايش سلطنت نمود. | ۴۵ |
וַיָּ֖מָת חוּשָׁ֑ם וַיִּמְלֹ֨ךְ תַּחְתָּ֜יו הֲדַ֣ד בֶּן־בְּדַ֗ד הַמַּכֶּ֤ה אֶת־מִדְיָן֙ בִּשְׂדֵ֣ה מוֹאָ֔ב וְשֵׁ֥ם עִיר֖וֹ עֲוִֽית׃ | 46 |
و حُوشام مُرد وهَدَد بن بَدَد که مِديان را در زمين موآب شکست داد در جايش پادشاه شد و اسم شهرش عَوِيت بود. | ۴۶ |
וַיָּ֖מָת הֲדָ֑ד וַיִּמְלֹ֣ךְ תַּחְתָּ֔יו שַׂמְלָ֖ה מִמַּשְׂרֵקָֽה׃ | 47 |
و هَدَد مُرد و سَملَه از مَسريقَه به جايش پادشاه شد. | ۴۷ |
וַיָּ֖מָת שַׂמְלָ֑ה וַיִּמְלֹ֣ךְ תַּחְתָּ֔יו שָׁא֖וּל מֵרְחֹב֥וֹת הַנָּהָֽר׃ | 48 |
و سَملَه مُرد و شاؤل از رَحُوبوت نهر به جايش پادشاه شد. | ۴۸ |
וַיָּ֖מָת שָׁא֑וּל וַיִּמְלֹ֣ךְ תַּחְתָּ֔יו בַּ֥עַל חָנָ֖ן בֶּן־עַכְבּֽוֹר׃ | 49 |
و شاؤل مُرد و بَعل حانان بن عَکبور به جايش پادشاه شد. | ۴۹ |
וַיָּ֙מָת֙ בַּ֣עַל חָנָ֔ן וַיִּמְלֹ֤ךְ תַּחְתָּיו֙ הֲדַ֔ד וְשֵׁ֥ם עִיר֖וֹ פָּ֑עִי וְשֵׁ֨ם אִשְׁתּ֤וֹ מְהֵיטַבְאֵל֙ בַּת־מַטְרֵ֔ד בַּ֖ת מֵ֥י זָהָֽב׃ | 50 |
و بَعل حانان مُرد وهَدَد به جايش پادشاه شد؛ و اسم شهرش فاعي و اسم زنش مَهِيطَبئيل دختر مَطرِد دختر مَي ذَهَب بود. | ۵۰ |
וַיָּ֖מָת הֲדָ֑ד ס וַיִּהְיוּ֙ אַלּוּפֵ֣י אֱד֔וֹם אַלּ֥וּף תִּמְנָ֛ע אַלּ֥וּף עַֽלְוָ֖ה אַלּ֥וּף יְתֵֽת׃ | 51 |
وهَدَد مُرد و اَميرانِ اَدوُم امير تِمناع وامير اَليه و امير يتِيت بودند. | ۵۱ |
אַלּ֧וּף אָהֳלִיבָמָ֛ה אַלּ֥וּף אֵלָ֖ה אַלּ֥וּף פִּינֹֽן׃ | 52 |
و اَمير اَهولِيبَامَه و امير اِيلَه و امير فِينُون؛ | ۵۲ |
אַלּ֥וּף קְנַ֛ז אַלּ֥וּף תֵּימָ֖ן אַלּ֣וּף מִבְצָֽר׃ | 53 |
وامير قَناز و اميرِتيمان وامير مِبصار؛ | ۵۳ |
אַלּ֥וּף מַגְדִּיאֵ֖ל אַלּ֣וּף עִירָ֑ם אֵ֖לֶּה אַלּוּפֵ֥י אֱדֽוֹם׃ פ | 54 |
وامير مَجدِيئيل وامير عيرام؛ اينان اميران اَدُوم بودند. | ۵۴ |