תְהִלִּים 86

1 תְּפִלָּ֗ה לְדָ֫וִ֥ד הַטֵּֽה־יְהוָ֣ה אָזְנְךָ֣ עֲנֵ֑נִי כִּֽי־עָנִ֖י וְאֶבְיֹ֣ון אָֽנִי׃

Давутниң дуаси: Қулиқиңни мән тәрәпкә тутқин, и Пәрвәрдигар, маңа җавап бәргәйсән; Чүнки мән езилгән вә һаҗәтмәндурмән.

2 שָֽׁמְרָ֣ה נַפְשִׁי֮ כִּֽי־חָסִ֪יד אָ֥נִי הֹושַׁ֣ע עַ֭בְדְּךָ אַתָּ֣ה אֱלֹהַ֑י הַבֹּוטֵ֥חַ אֵלֶֽיךָ׃

Җенимни сақлиғайсән, Чүнки мән Саңа мөминдурмән; И Сән Худайим, Саңа таянған қулуңни қутқузғайсән;

3 חָנֵּ֥נִי אֲדֹנָ֑י כִּ֥י אֵלֶ֥יךָ אֶ֝קְרָ֗א כָּל־הַיֹּֽום׃

Маңа меһри-шәпқәт көрсәткәйсән, и Рәб, Чүнки мән күн бойи Саңа нида қилимән.

4 שַׂ֭מֵּחַ נֶ֣פֶשׁ עַבְדֶּ֑ךָ כִּ֥י אֵלֶ֥יךָ אֲ֝דֹנָ֗י נַפְשִׁ֥י אֶשָּֽׂא׃

Қулуңниң җенини шат қилғин, Чүнки җеним Саңа тәлмүрүп қарайду;

5 כִּֽי־אַתָּ֣ה אֲ֭דֹנָי טֹ֣וב וְסַלָּ֑ח וְרַב־חֶ֝֗סֶד לְכָל־קֹרְאֶֽיךָ׃

Чүнки Сән Рәб, меһриван, кәчүрүмчан Сән! Өзәңгә илтиҗа қилғанларниң һәммисигә зор меһир-муһәббәт көрсәткүчидурсән!

6 הַאֲזִ֣ינָה יְ֭הוָה תְּפִלָּתִ֑י וְ֝הַקְשִׁ֗יבָה בְּקֹ֣ול תַּחֲנוּנֹותָֽי׃

Мениң дуайимға қулақ салғин, и Пәрвәрдигар, Йелинишлиримниң садасини аңлиғайсән;

7 בְּיֹ֣ום צָ֭רָתִ֥י אֶקְרָאֶ֗ךָּ כִּ֣י תַעֲנֵֽנִי׃

Бешимға күн чүшкәндә, Мән Саңа илтиҗа қилимән, Чүнки Сән маңа җавап берисән.

8 אֵין־כָּמֹ֖וךָ בָאֱלֹהִ֥ים ׀ אֲדֹנָ֗י וְאֵ֣ין כְּֽמַעֲשֶֽׂיךָ׃

Илаһлар арисида Сениң тәңдишиң йоқтур, и Рәб; Қилған ишлириңниңму тәңдиши йоқтур.

9 כָּל־גֹּויִ֤ם ׀ אֲשֶׁ֥ר עָשִׂ֗יתָ יָבֹ֤ואוּ ׀ וְיִשְׁתַּחֲו֣וּ לְפָנֶ֣יךָ אֲדֹנָ֑י וִֽיכַבְּד֣וּ לִשְׁמֶֽךָ׃

Сән яратқан барлиқ әлләр келип сениң алдиңда сәҗдә қилиду, и Рәб, Намиңни улуқлайду.

10 כִּֽי־גָדֹ֣ול אַ֭תָּה וְעֹשֵׂ֣ה נִפְלָאֹ֑ות אַתָּ֖ה אֱלֹהִ֣ים לְבַדֶּֽךָ׃

Чүнки Сән наһайити бүйүксән, Мөҗизиләрни Яратқучидурсән; Сән Худадурсән, ялғуз Сәнла.

11 הֹ֘ורֵ֤נִי יְהוָ֨ה ׀ דַּרְכֶּ֗ךָ אֲהַלֵּ֥ךְ בַּאֲמִתֶּ֑ךָ יַחֵ֥ד לְ֝בָבִ֗י לְיִרְאָ֥ה שְׁמֶֽךָ׃

Өз йолуңни маңа үгәткәйсән, и Пәрвәрдигар, Вә Сениң һәқиқитиңдә жүримән; Намиңға һөрмәт-әймиништә болушум үчүн, қәлбимни пүтүн қилғайсән.

12 אֹודְךָ֤ ׀ אֲדֹנָ֣י אֱ֭לֹהַי בְּכָל־לְבָבִ֑י וַאֲכַבְּדָ֖ה שִׁמְךָ֣ לְעֹולָֽם׃

Я Рәббим Худа, пүтүн қәлбим билән Сени мәдһийиләймән, Әбәдил-әбәт намиңни улуқлаймән.

13 כִּֽי־חַ֭סְדְּךָ גָּדֹ֣ול עָלָ֑י וְהִצַּ֥לְתָּ נַ֝פְשִׁ֗י מִשְּׁאֹ֥ול תַּחְתִּיּֽ͏ָה׃ (Sheol h7585)

Чүнки маңа болған меһир-муһәббитиң зордур, Сән тәһтисараниң тәглиридин җенимни қутқузисән; (Sheol h7585)

14 אֱלֹהִ֤ים ׀ זֵ֘דִ֤ים קָֽמוּ־עָלַ֗י וַעֲדַ֣ת עָ֭רִיצִים בִּקְשׁ֣וּ נַפְשִׁ֑י וְלֹ֖א שָׂמ֣וּךָ לְנֶגְדָּֽם׃

И Худа, тәкәббурлар маңа қарши көтирилди, Әшәддийләрниң җамаити җенимни издимәктә, Улар Сени нәзиригә алмәйду!

15 וְאַתָּ֣ה אֲ֭דֹנָי אֵל־רַח֣וּם וְחַנּ֑וּן אֶ֥רֶךְ אַ֝פַּ֗יִם וְרַב־חֶ֥סֶד וֶאֱמֶֽת׃

Амма Сән, Рәб, рәһимдил вә шәпқәтлик Илаһсән, Асанлиқчә аччиқланмайсән, Меһир-муһәббәт һәм һәқиқәт-садиқлиғиң тешип туриду.

16 פְּנֵ֥ה אֵלַ֗י וְחָ֫נֵּ֥נִי תְּנָֽה־עֻזְּךָ֥ לְעַבְדֶּ֑ךָ וְ֝הֹושִׁ֗יעָה לְבֶן־אֲמָתֶֽךָ׃

Мән тәрәпкә бурулуп, шәпқәт көрсәткәйсән; Өз қулуңға күчүңни бәргәйсән, Дедигиңниң оғлини қутқузғайсән!

17 עֲשֵֽׂה־עִמִּ֥י אֹ֗ות לְטֹ֫ובָ֥ה וְיִרְא֣וּ שֹׂנְאַ֣י וְיֵבֹ֑שׁוּ כִּֽי־אַתָּ֥ה יְ֝הוָ֗ה עֲזַרְתַּ֥נִי וְנִחַמְתָּֽנִי׃

Маңа өчмәнләрниң уни көрүп хиҗил болуши үчүн, Илтипатиңни көрситидиған бир аламәтни маңа көрсәткин; Чүнки Сән Пәрвәрдигар, маңа ярдәм қилдиң, Маңа тәсәлли берип кәлгәнсән.