תְהִלִּים 131

1 שִׁ֥יר הַֽמַּֽעֲלֹ֗ות לְדָ֫וִ֥ד יְהוָ֤ה ׀ לֹא־גָבַ֣הּ לִ֭בִּי וְלֹא־רָמ֣וּ עֵינַ֑י וְלֹֽא־הִלַּ֓כְתִּי ׀ בִּגְדֹלֹ֖ות וּבְנִפְלָאֹ֣ות מִמֶּֽנִּי׃

Ko e Hiva ʻa Tevita maʻae ʻalu hake. ‌ʻE Sihova, ʻoku ʻikai fielahi hoku loto, pe fieʻeiki hoku mata: pea ʻoku ʻikai te u kau ʻi he ngaahi meʻa lalahi, pe ʻi he ngaahi meʻa ʻoku māʻolunga hake ʻiate au.

2 אִם־לֹ֤א שִׁוִּ֨יתִי ׀ וְדֹומַ֗מְתִּי נַ֫פְשִׁ֥י כְּ֭גָמֻל עֲלֵ֣י אִמֹּ֑ו כַּגָּמֻ֖ל עָלַ֣י נַפְשִֽׁי׃

Ko e moʻoni kuo u fakafiemālieʻi mo fakanaʻanaʻaʻi au, ʻo hangē ko e tamasiʻi kuo fakamāvae mei heʻene faʻē: ʻoku tatau hoku laumālie mo e tamasiʻi kuo fakamāvae.

3 יַחֵ֣ל יִ֝שְׂרָאֵל אֶל־יְהוָ֑ה מֵֽ֝עַתָּ֗ה וְעַד־עֹולָֽם׃

Tuku ke ʻamanaki lelei ʻa ʻIsileli kia Sihova, mei he ʻaho ni pea taʻengata.