< תְהִלִּים 114 >
בְּצֵ֣את יִ֭שְׂרָאֵל מִמִּצְרָ֑יִם בֵּ֥ית יַ֝עֲקֹ֗ב מֵעַ֥ם לֹעֵֽז׃ | 1 |
Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
הָיְתָ֣ה יְהוּדָ֣ה לְקָדְשֹׁ֑ו יִ֝שְׂרָאֵ֗ל מַמְשְׁלֹותָֽיו׃ | 2 |
Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
הַיָּ֣ם רָ֭אָה וַיָּנֹ֑ס הַ֝יַּרְדֵּ֗ן יִסֹּ֥ב לְאָחֹֽור׃ | 3 |
Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
הֶֽ֭הָרִים רָקְד֣וּ כְאֵילִ֑ים גְּ֝בָעֹ֗ות כִּבְנֵי־צֹֽאן׃ | 4 |
Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
מַה־לְּךָ֣ הַ֭יָּם כִּ֣י תָנ֑וּס הַ֝יַּרְדֵּ֗ן תִּסֹּ֥ב לְאָחֹֽור׃ | 5 |
Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
הֶֽ֭הָרִים תִּרְקְד֣וּ כְאֵילִ֑ים גְּ֝בָעֹ֗ות כִּבְנֵי־צֹֽאן׃ | 6 |
Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
מִלִּפְנֵ֣י אָ֭דֹון ח֣וּלִי אָ֑רֶץ מִ֝לִּפְנֵ֗י אֱלֹ֣והַּ יַעֲקֹֽב׃ | 7 |
И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
הַהֹפְכִ֣י הַצּ֣וּר אֲגַם־מָ֑יִם חַ֝לָּמִ֗ישׁ לְמַעְיְנֹו־מָֽיִם׃ | 8 |
У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.