יְשַׁעְיָהוּ 41

1 הַחֲרִ֤ישׁוּ אֵלַי֙ אִיִּ֔ים וּלְאֻמִּ֖ים יַחֲלִ֣יפוּ כֹ֑חַ יִגְּשׁוּ֙ אָ֣ז יְדַבֵּ֔רוּ יַחְדָּ֖ו לַמִּשְׁפָּ֥ט נִקְרָֽבָה׃

— «И араллар, сүкүт қилип Мениң алдимға келиңлар; Хәлиқләрму күчини йеңилисун! Улар йеқин кәлсун, сөз қилсун; Тоғра һөкүм қилиш үчүн өз ара йеқинлишайли!»

2 מִ֤י הֵעִיר֙ מִמִּזְרָ֔ח צֶ֖דֶק יִקְרָאֵ֣הוּ לְרַגְלֹ֑ו יִתֵּ֨ן לְפָנָ֤יו גֹּויִם֙ וּמְלָכִ֣ים יַ֔רְדְּ יִתֵּ֤ן כֶּֽעָפָר֙ חַרְבֹּ֔ו כְּקַ֥שׁ נִדָּ֖ף קַשְׁתֹּֽו׃

«Ким шәриқтики бирисини ойғитип, Уни һәққанийлиқ билән Өз хизмитигә чақирди? У әлләрни униң қолиға тапшуриду, Уни падишалар үстидин һөкүмранлиқ қилдуриду; Уларни униң қиличиға тапшуруп топа-чаңға айландуриду, Уларни униң оқяси алдида шамал учурған пахал-топандәк қилиду.

3 יִרְדְּפֵ֖ם יַעֲבֹ֣ור שָׁלֹ֑ום אֹ֥רַח בְּרַגְלָ֖יו לֹ֥א יָבֹֽוא׃

У уларни қоғливетип, Путини йәргә тәккүзмәй дегидәк маңиду, аман-есәнлик ичидә өтивериду;

4 מִֽי־פָעַ֣ל וְעָשָׂ֔ה קֹרֵ֥א הַדֹּרֹ֖ות מֵרֹ֑אשׁ אֲנִ֤י יְהוָה֙ רִאשֹׁ֔ון וְאֶת־אַחֲרֹנִ֖ים אֲנִי־הֽוּא׃

Әлмисақтин тартип дәвирләрни «Барлиққа кәл» дәп чақирип, Буларни бекитип ада қилған ким? Мән Пәрвәрдигар Авал Болғучидурмән, Ахири болғанлар биләнму биллә Болғучидурмән; Мән дегән «У»дурмән.

5 רָא֤וּ אִיִּים֙ וְיִירָ֔אוּ קְצֹ֥ות הָאָ֖רֶץ יֶחֱרָ֑דוּ קָרְב֖וּ וַיֶּאֱתָיֽוּן׃

Араллар шу ишларни көрүп қорқишиду; Җаһанниң чәт-четидикиләр титрәп кетиду; Улар бир-биригә йеқинлишип, алдиға келиду;

6 אִ֥ישׁ אֶת־רֵעֵ֖הוּ יַעְזֹ֑רוּ וּלְאָחִ֖יו יֹאמַ֥ר חֲזָֽק׃

Уларниң һәр бири өз хошнисиға ярдәм қилип, Өз қериндишиға: «Жүрәклик бол!» — дәйду.

7 וַיְחַזֵּ֤ק חָרָשׁ֙ אֶת־צֹרֵ֔ף מַחֲלִ֥יק פַּטִּ֖ישׁ אֶת־הֹ֣ולֶם פָּ֑עַם אֹמֵ֤ר לַדֶּ֙בֶק֙ טֹ֣וב ה֔וּא וַיְחַזְּקֵ֥הוּ בְמַסְמְרִ֖ים לֹ֥א יִמֹּֽוט׃ ס

Шуниң билән нәққашчи зәргәрни риғбәтләндүриду, Метални япилақлап болқа ойнатқучи сәндәлни базған билән соққучини риғбәтләндүрүп: «Кәпшәрлигини яхши!» дәйду; Шуниң билән уни лиңшип қалмисун дәп бутниң путини миқлар билән бекитиду.

8 וְאַתָּה֙ יִשְׂרָאֵ֣ל עַבְדִּ֔י יַעֲקֹ֖ב אֲשֶׁ֣ר בְּחַרְתִּ֑יךָ זֶ֖רַע אַבְרָהָ֥ם אֹהֲבִֽי׃

Бирақ сән, и қулум Исраил, И Өзүм таллиған Яқуп, Ибраһим Мениң достумниң әвлади: —

9 אֲשֶׁ֤ר הֶחֱזַקְתִּ֙יךָ֙ מִקְצֹ֣ות הָאָ֔רֶץ וּמֵאֲצִילֶ֖יהָ קְרָאתִ֑יךָ וָאֹ֤מַר לְךָ֙ עַבְדִּי־אַ֔תָּה בְּחַרְתִּ֖יךָ וְלֹ֥א מְאַסְתִּֽיךָ׃

Мән җаһанниң қәридин елип кәлгән, Йәрниң әң чәтлиридин чақириғиним сән екәнсән; Мән саңа «Сән мениң қулумдурсән, Мән сени таллиған, Сени һәргиз чәткә қақмаймән» — дегән едим.

10 אַל־תִּירָא֙ כִּ֣י עִמְּךָ־אָ֔נִי אַל־תִּשְׁתָּ֖ע כִּֽי־אֲנִ֣י אֱלֹהֶ֑יךָ אִמַּצְתִּ֙יךָ֙ אַף־עֲזַרְתִּ֔יךָ אַף־תְּמַכְתִּ֖יךָ בִּימִ֥ין צִדְקִֽי׃

— Қорқма; чүнки Мән сән билән биллидурмән; Уян-буян қарап һодуқмаңлар; Чүнки Мән сениң Худайиңдурмән; Мән сени күчәйтимән, Бәрһәқ, Мән саңа ярдәмдә болимән! Бәрһәқ, Мән Өзүмниң һәққанийлиғимни билдүргүчи оң қолум билән сени йөләймән.

11 הֵ֤ן יֵבֹ֙שׁוּ֙ וְיִכָּ֣לְמ֔וּ כֹּ֖ל הַנֶּחֱרִ֣ים בָּ֑ךְ יִֽהְי֥וּ כְאַ֛יִן וְיֹאבְד֖וּ אַנְשֵׁ֥י רִיבֶֽךָ׃

Мана, саңа қарап ғалҗирлишип кәткәнләрниң һәммиси хиҗил болуп шәрмәндә болиду; Саңа шикайәт қилғучилар йоқ дейәрлик болиду, һалак болиду.

12 תְּבַקְשֵׁם֙ וְלֹ֣א תִמְצָאֵ֔ם אַנְשֵׁ֖י מַצֻּתֶ֑ךָ יִהְי֥וּ כְאַ֛יִן וּכְאֶ֖פֶס אַנְשֵׁ֥י מִלְחַמְתֶּֽךָ׃

Сән уларни издисәң, һеч тапалмайсән; Сән билән дәвалашқучилар — Саңа қарши уруш қилғучилар йоқ дейәрлик, һеч болуп бақмиғандәк туриду.

13 כִּ֗י אֲנִ֛י יְהוָ֥ה אֱלֹהֶ֖יךָ מַחֲזִ֣יק יְמִינֶ֑ךָ הָאֹמֵ֥ר לְךָ֛ אַל־תִּירָ֖א אֲנִ֥י עֲזַרְתִּֽיךָ׃ ס

Чүнки Мән Пәрвәрдигар Худайиң оң қолуңни тутуп туруп, саңа: — «Қорқма, Мән саңа ярдәмдә болимән!» дәймән.

14 אַל־תִּֽירְאִי֙ תֹּולַ֣עַת יַֽעֲקֹ֔ב מְתֵ֖י יִשְׂרָאֵ֑ל אֲנִ֤י עֲזַרְתִּיךְ֙ נְאֻם־יְהוָ֔ה וְגֹאֲלֵ֖ךְ קְדֹ֥ושׁ יִשְׂרָאֵֽל׃

Қорқма, сән қурут болған Яқуп, Исраилниң балилири! Мән саңа ярдәмдә болимән!» — дәйду Пәрвәрдигар, йәни сениң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң, Исраилдики Муқәддәс Болғучи.

15 הִנֵּ֣ה שַׂמְתִּ֗יךְ לְמֹורַג֙ חָר֣וּץ חָדָ֔שׁ בַּ֖עַל פִּֽיפִיֹּ֑ות תָּד֤וּשׁ הָרִים֙ וְתָדֹ֔ק וּגְבָעֹ֖ות כַּמֹּ֥ץ תָּשִֽׂים׃

Мана, Мән сени көп һәм өткүр чишлиқ йеңи бир дан айриғучи тирна қилимән; Сән тағларни янчип, уларни парә-парә қиливетисән, Дөңләрниму көкүм-талқанға айландуруветисән.

16 תִּזְרֵם֙ וְר֣וּחַ תִּשָּׂאֵ֔ם וּסְעָרָ֖ה תָּפִ֣יץ אֹותָ֑ם וְאַתָּה֙ תָּגִ֣יל בַּֽיהוָ֔ה בִּקְדֹ֥ושׁ יִשְׂרָאֵ֖ל תִּתְהַלָּֽל׃ פ

Сән уларни соруйсән, Шамал уларни учуруп кетиду, Қуюн уларни тарқитиветиду; Вә сән Пәрвәрдигар билән шатлинисән, Исраилдики Муқәддәс Болғучини иптихарлинип мәдһийәләйсән.

17 הָעֲנִיִּ֨ים וְהָאֶבְיֹונִ֜ים מְבַקְשִׁ֥ים מַ֙יִם֙ וָאַ֔יִן לְשֹׁונָ֖ם בַּצָּמָ֣א נָשָׁ֑תָּה אֲנִ֤י יְהוָה֙ אֶעֱנֵ֔ם אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל לֹ֥א אֶעֶזְבֵֽם׃

Бозәкләр вә йоқсуллар су издәйду, лекин су йоқ; Уларниң тили уссузлуқтин қағҗирап кетиду; Мән Пәрвәрдигар уларни аңлаймән; Мән Исраилниң Худаси улардин ваз кәчмәймән.

18 אֶפְתַּ֤ח עַל־שְׁפָיִים֙ נְהָרֹ֔ות וּבְתֹ֥וךְ בְּקָעֹ֖ות מַעְיָנֹ֑ות אָשִׂ֤ים מִדְבָּר֙ לַאֲגַם־מַ֔יִם וְאֶ֥רֶץ צִיָּ֖ה לְמֹוצָ֥אֵי מָֽיִם׃

Мән қақас егизликләрдә дәрияларни, Җилғилар ичидә булақларни ачимән; Далани көлчәккә айландуримән, Татираң йәрдин суларни урғутуп су билән қаплап беримән.

19 אֶתֵּ֤ן בַּמִּדְבָּר֙ אֶ֣רֶז שִׁטָּ֔ה וַהֲדַ֖ס וְעֵ֣ץ שָׁ֑מֶן אָשִׂ֣ים בָּעֲרָבָ֗ה בְּרֹ֛ושׁ תִּדְהָ֥ר וּתְאַשּׁ֖וּר יַחְדָּֽו׃

Далада кедир, акатсийә, хадас вә зәйтун дәрәқлирини өстүрүп беримән; Чөл-баяванда арча, қариғай вә боксус дәрәқлирини биргә тикимән;

20 לְמַ֧עַן יִרְא֣וּ וְיֵדְע֗וּ וְיָשִׂ֤ימוּ וְיַשְׂכִּ֙ילוּ֙ יַחְדָּ֔ו כִּ֥י יַד־יְהוָ֖ה עָ֣שְׂתָה זֹּ֑את וּקְדֹ֥ושׁ יִשְׂרָאֵ֖ל בְּרָאָֽהּ׃ פ

Шундақ қилип улар буларни көрүп, билип, ойлинип: — «Пәрвәрдигарниң қоли мошуларни қилған, Исраилдики Муқәддәс Болғучи уни яратқан!» дәп тәң чүшинишиду.

21 קָרְב֥וּ רִֽיבְכֶ֖ם יֹאמַ֣ר יְהוָ֑ה הַגִּ֙ישׁוּ֙ עֲצֻמֹ֣ותֵיכֶ֔ם יֹאמַ֖ר מֶ֥לֶךְ יַעֲקֹֽב׃

— Муһакимилириңларни оттуриға қоюңлар, дәйду Пәрвәрдигар; — Күчлүк сәвәплириңларни чиқириңлар, дәйду Яқупниң Падишаси.

22 יַגִּ֙ישׁוּ֙ וְיַגִּ֣ידוּ לָ֔נוּ אֵ֖ת אֲשֶׁ֣ר תִּקְרֶ֑ינָה הָרִאשֹׁנֹ֣ות ׀ מָ֣ה הֵ֗נָּה הַגִּ֜ידוּ וְנָשִׂ֤ימָה לִבֵּ֙נוּ֙ וְנֵדְעָ֣ה אַחֲרִיתָ֔ן אֹ֥ו הַבָּאֹ֖ות הַשְׁמִיעֻֽנוּ׃

— [Бутлириңлар] елип кирилсун, Бизгә немиләрниң йүз беридиғанлиғини ейтсун; Илгәрки ишларни, уларниң үҗүр-бүҗүрлиригичә көз алдимизда көрсәтсун, Шундақла булардин чиқидиған нәтиҗиләрни бизгә билдүрүш үчүн ейтип бәрсун; — Яки болмиса, кәлгүсидики ишларни аңлап биләйли;

23 הַגִּ֙ידוּ֙ הָאֹתִיֹּ֣ות לְאָחֹ֔ור וְנֵ֣דְעָ֔ה כִּ֥י אֱלֹהִ֖ים אַתֶּ֑ם אַף־תֵּיטִ֣יבוּ וְתָרֵ֔עוּ וְנִשְׁתָּ֖עָה וְנֵרֶא (וְנִרְאֶ֥ה) יַחְדָּֽו׃

Силәрниң илаһлиқ екәнлигиңларни билишимиз үчүн, Кейинки йүз беридиған ишларни бизгә баян қилиңлар; Қандақла болмисун, Бизни һаң-таң қилип уни тәң көридиған қилиш үчүн, Бирәр яхши иш яки яман бир ишни қилиңлар!

24 הֵן־אַתֶּ֣ם מֵאַ֔יִן וּפָעָלְכֶ֖ם מֵאָ֑פַע תֹּועֵבָ֖ה יִבְחַ֥ר בָּכֶֽם׃

Мана, силәр йоқниң арилиғида, Ишлигиниңларму йоқ иштур; Силәрни таллиғучи бир ләнитидур.

25 הַעִירֹ֤ותִי מִצָּפֹון֙ וַיַּ֔את מִמִּזְרַח־שֶׁ֖מֶשׁ יִקְרָ֣א בִשְׁמִ֑י וְיָבֹ֤א סְגָנִים֙ כְּמֹו־חֹ֔מֶר וּכְמֹ֥ו יֹוצֵ֖ר יִרְמָס־טִֽיט׃

Бирисини шимал тәрәптин қозғидим, у келиду; У күнчиқиштин Мениң намимни җакалап келиду; У бириси һак лайни дәссигәндәк, сапалчи лай чәйлигәндәк әмәлдарларниң үстигә һуҗум қилиду;

26 מִֽי־הִגִּ֤יד מֵרֹאשׁ֙ וְנֵדָ֔עָה וּמִלְּפָנִ֖ים וְנֹאמַ֣ר צַדִּ֑יק אַ֣ף אֵין־מַגִּ֗יד אַ֚ף אֵ֣ין מַשְׁמִ֔יעַ אַ֥ף אֵין־שֹׁמֵ֖עַ אִמְרֵיכֶֽם׃

Бизгә уқтуруш үчүн, ким муқәддәмдин буян буни ейтқан? Яки Бизни «У һәқиқәттур» дегүзүп бу иштин бурун уни алдин-ала ейтқан? Яқ, һеч ким ейтмайду; Бәрһәқ, һеч ким баян қилмайду; Сөзүңларни аңлалиғучи бәрһәқ йоқтур!

27 רִאשֹׁ֥ון לְצִיֹּ֖ון הִנֵּ֣ה הִנָּ֑ם וְלִירוּשָׁלַ֖͏ִם מְבַשֵּׂ֥ר אֶתֵּֽן׃

Мән дәсләптә Зионға: — «Мошу ишларға көз тикип туруңлар! Көз тикип туруңлар!» дедим, Йерусалимға хуш хәвәрни йәткүзгүчини әвәтип бәрдим.

28 וְאֵ֙רֶא֙ וְאֵ֣ין אִ֔ישׁ וּמֵאֵ֖לֶּה וְאֵ֣ין יֹועֵ֑ץ וְאֶשְׁאָלֵ֖ם וְיָשִׁ֥יבוּ דָבָֽר׃

Мән қарисам, шулар арисида һеч ким йоқ — Мәслиһәт бәргидәк һеч ким йоқ, Шулардин сорисам, җавап бәргидәк һеч кимму йоқ.

29 הֵ֣ן כֻּלָּ֔ם אָ֥וֶן אֶ֖פֶס מַעֲשֵׂיהֶ֑ם ר֥וּחַ וָתֹ֖הוּ נִסְכֵּיהֶֽם׃ פ

Қараңлар, улар һәммиси қуруқ; Уларниң ясиғанлири йоқ иштур, Қуйма мәбудлири қуруқ шамалдәк мәнасиздур.