1 דִּבְרֵי הַיָּמִים 14

1 וַ֠יִּשְׁלַח חִירָם (חוּרָ֨ם) מֶֽלֶךְ־צֹ֥ר מַלְאָכִים֮ אֶל־דָּוִיד֒ וַעֲצֵ֣י אֲרָזִ֔ים וְחָרָשֵׁ֣י קִ֔יר וְחָרָשֵׁ֖י עֵצִ֑ים לִבְנֹ֥ות לֹ֖ו בָּֽיִת׃

Chirom, de koning van Tyrus, zond gezanten tot David; ook cederhout, timmerlieden en steenhouwers, om voor hem een paleis te bouwen.

2 וַיֵּ֣דַע דָּוִ֔יד כִּֽי־הֱכִינֹ֧ו יְהוָ֛ה לְמֶ֖לֶךְ עַל־יִשְׂרָאֵ֑ל כִּֽי־נִשֵּׂ֤את לְמַ֙עְלָה֙ מַלְכוּתֹ֔ו בַּעֲב֖וּר עַמֹּ֥ו יִשְׂרָאֵֽל׃ פ

Zo begreep David, dat Jahweh hem tot koning van Israël had bevestigd, en dat Hij zijn koningschap verheven had terwille van zijn volk Israël.

3 וַיִּקַּ֨ח דָּוִ֥יד עֹ֛וד נָשִׁ֖ים בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם וַיֹּ֧ולֶד דָּוִ֛יד עֹ֖וד בָּנִ֥ים וּבָנֹֽות׃

Ook te Jerusalem nam David nog vrouwen, en kreeg hij nog meer zonen en dochters.

4 וְאֵ֙לֶּה֙ שְׁמֹ֣ות הַיְלוּדִ֔ים אֲשֶׁ֥ר הָיוּ־לֹ֖ו בִּירוּשָׁלָ֑͏ִם שַׁמּ֣וּעַ וְשֹׁובָ֔ב נָתָ֖ן וּשְׁלֹמֹֽה׃

Hier volgen de namen van hen, die hem te Jerusalem geboren werden: Sjammóea, Sjobab, Natan, Salomon,

5 וְיִבְחָ֥ר וֶאֱלִישׁ֖וּעַ וְאֶלְפָּֽלֶט׃

Jibchar, Elisjóea, Elpélet,

6 וְנֹ֥גַהּ וְנֶ֖פֶג וְיָפִֽיעַ׃

Nóga, Néfeg, Jafia,

7 וֶאֱלִישָׁמָ֥ע וּבְעֶלְיָדָ֖ע וֶאֱלִיפָֽלֶט׃

Elisjama, Beëljada en Elifélet.

8 וַיִּשְׁמְע֣וּ פְלִשְׁתִּ֗ים כִּי־נִמְשַׁ֨ח דָּוִ֤יד לְמֶ֙לֶךְ֙ עַל־כָּל־יִשְׂרָאֵ֔ל וַיַּעֲל֥וּ כָל־פְּלִשְׁתִּ֖ים לְבַקֵּ֣שׁ אֶת־דָּוִ֑יד וַיִּשְׁמַ֣ע דָּוִ֔יד וַיֵּצֵ֖א לִפְנֵיהֶֽם׃

Maar toen de Filistijnen vernamen, dat men David tot koning van heel Israël had gezalfd, trokken alle Filistijnen op, om zich van David meester te maken. Bij het vernemen hiervan ging David hun tegemoet.

9 וּפְלִשְׁתִּ֖ים בָּ֑אוּ וַֽיִּפְשְׁט֖וּ בְּעֵ֥מֶק רְפָאִֽים׃

Toen de Filistijnen gekomen waren en zich over het dal der Refaïeten verspreid hadden,

10 וַיִּשְׁאַ֨ל דָּוִ֤יד בֵּאלֹהִים֙ לֵאמֹ֔ר הַאֶֽעֱלֶה֙ עַל־פְּלִשְׁתִּיִּים (פְּלִשְׁתִּ֔ים) וּנְתַתָּ֖ם בְּיָדִ֑י וַיֹּ֨אמֶר לֹ֤ו יְהוָה֙ עֲלֵ֔ה וּנְתַתִּ֖ים בְּיָדֶֽךָ׃

vroeg David aan God: Moet ik oprukken tegen de Filistijnen; zult Gij ze aan mij overleveren? Jahweh antwoordde: Trek op; want Ik lever ze aan u over.

11 וַיַּעֲל֥וּ בְּבַֽעַל־פְּרָצִים֮ וַיַּכֵּ֣ם שָׁ֣ם דָּוִיד֒ וַיֹּ֣אמֶר דָּוִ֔יד פָּרַ֨ץ הָֽאֱלֹהִ֧ים אֶת־אֹויְבַ֛י בְּיָדִ֖י כְּפֶ֣רֶץ מָ֑יִם עַל־כֵּ֗ן קָֽרְא֛וּ שֵֽׁם־הַמָּקֹ֥ום הַה֖וּא בַּ֥עַל פְּרָצִֽים׃

Zo kwam David bij Báal-Perasim; hij versloeg ze daar, en zeide: Zoals water door een dam breekt, zo heeft God mij door mijn vijanden heen laten breken! Vandaar dat die plaats Báal-Perasim heet.

12 וַיַּעַזְבוּ־שָׁ֖ם אֶת־אֱלֹֽהֵיהֶ֑ם וַיֹּ֣אמֶר דָּוִ֔יד וַיִּשָּׂרְפ֖וּ בָּאֵֽשׁ׃ פ

Ze lieten daar hun goden achter, die op bevel van David verbrand werden.

13 וַיֹּסִ֤יפוּ עֹוד֙ פְּלִשְׁתִּ֔ים וַֽיִּפְשְׁט֖וּ בָּעֵֽמֶק׃

Toen de Filistijnen zich andermaal over het dal der Refaïeten hadden verspreid,

14 וַיִּשְׁאַ֨ל עֹ֤וד דָּוִיד֙ בֵּֽאלֹהִ֔ים וַיֹּ֤אמֶר לֹו֙ הָֽאֱלֹהִ֔ים לֹ֥א תֽ͏ַעֲלֶ֖ה אֽ͏ַחֲרֵיהֶ֑ם הָסֵב֙ מֵֽעֲלֵיהֶ֔ם וּבָ֥אתָ לָהֶ֖ם מִמּ֥וּל הַבְּכָאִֽים׃

raadpleegde David God opnieuw. God antwoordde: Val niet aan, maar maak een omtrekkende beweging naar hun achterhoede, en ga op hen af van de kant der balsemstruiken.

15 וִ֠יהִי כְּֽשָׁמְעֲךָ֞ אֶת־קֹ֤ול הַצְּעָדָה֙ בְּרָאשֵׁ֣י הַבְּכָאִ֔ים אָ֖ז תֵּצֵ֣א בַמִּלְחָמָ֑ה כִּֽי־יָצָ֤א הָֽאֱלֹהִים֙ לְפָנֶ֔יךָ לְהַכֹּ֖ות אֶת־מַחֲנֵ֥ה פְלִשְׁתִּֽים׃

Als ge in de toppen der balsemstruiken het geruis van schreden verneemt, maak u dan gereed; want dan gaat God u vóór, om het leger der Filistijnen te verslaan.

16 וַיַּ֣עַשׂ דָּוִ֔יד כּֽ͏ַאֲשֶׁ֥ר צִוָּ֖הוּ הֽ͏ָאֱלֹהִ֑ים וַיַּכּוּ֙ אֶת־מַחֲנֵ֣ה פְלִשְׁתִּ֔ים מִגִּבְעֹ֖ון וְעַד־גָּֽזְרָה׃

David deed juist zoals God het hem bevolen had, en het leger der Filistijnen werd verslagen van Gibon tot Gézer.

17 וַיֵּצֵ֥א שֵׁם־דָּוִ֖יד בְּכָל־הָֽאֲרָצֹ֑ות וַֽיהוָ֛ה נָתַ֥ן אֶת־פַּחְדֹּ֖ו עַל־כָּל־הַגֹּויִֽם׃

Vandaar dat de naam van David in alle landen bekend werd, en door de hulp van Jahweh alle volken ontzag voor hem kregen.