< תהילים 130 >

שִׁיר הַֽמַּעֲלוֹת מִמַּעֲמַקִּים קְרָאתִיךָ יְהֹוָֽה׃ 1
Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
אֲדֹנָי שִׁמְעָה בְקוֹלִי תִּהְיֶינָה אׇזְנֶיךָ קַשֻּׁבוֹת לְקוֹל תַּחֲנוּנָֽי׃ 2
Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
אִם־עֲוֺנוֹת תִּשְׁמׇר־יָהּ אֲדֹנָי מִי יַעֲמֹֽד׃ 3
Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
כִּֽי־עִמְּךָ הַסְּלִיחָה לְמַעַן תִּוָּרֵֽא׃ 4
Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
קִוִּיתִי יְהֹוָה קִוְּתָה נַפְשִׁי וְֽלִדְבָרוֹ הוֹחָֽלְתִּי׃ 5
Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
נַפְשִׁי לַאדֹנָי מִשֹּׁמְרִים לַבֹּקֶר שֹׁמְרִים לַבֹּֽקֶר׃ 6
Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
יַחֵל יִשְׂרָאֵל אֶל־יְהֹוָה כִּֽי־עִם־יְהֹוָה הַחֶסֶד וְהַרְבֵּה עִמּוֹ פְדֽוּת׃ 7
Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
וְהוּא יִפְדֶּה אֶת־יִשְׂרָאֵל מִכֹּל עֲוֺנֹתָֽיו׃ 8
Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.

< תהילים 130 >