תהילים 115

1 לֹא לָנוּ יְהֹוָה לֹא־לָנוּ כִּֽי־לְשִׁמְךָ תֵּן כָּבוֹד עַל־חַסְדְּךָ עַל־אֲמִתֶּֽךָ׃

Nie nam, Panie! nie nam, ale imieniowi twemu daj chwałę dla miłosierdzia twego, i dla prawdy twojej.

2 לָמָּה יֹאמְרוּ הַגּוֹיִם אַיֵּה־נָא אֱלֹהֵיהֶֽם׃

Czemuż mają mówić poganie: Gdzież teraz jest Bóg ich?

3 וֵאלֹהֵינוּ בַשָּׁמָיִם כֹּל אֲשֶׁר־חָפֵץ עָשָֽׂה׃

Wszakże Bóg nasz jest na niebie, czyniąc wszystko, co mu się podoba.

4 עֲֽצַבֵּיהֶם כֶּסֶף וְזָהָב מַעֲשֵׂה יְדֵי אָדָֽם׃

Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich.

5 פֶּֽה־לָהֶם וְלֹא יְדַבֵּרוּ עֵינַיִם לָהֶם וְלֹא יִרְאֽוּ׃

Usta mają, a nie mówią; oczy mają, a nie widzą.

6 אׇזְנַיִם לָהֶם וְלֹא יִשְׁמָעוּ אַף לָהֶם וְלֹא יְרִיחֽוּן׃

Uszy mają, a nie słyszą; nozdrze mają, a nie wonieją.

7 יְדֵיהֶם ׀ וְלֹא יְמִישׁוּן רַגְלֵיהֶם וְלֹא יְהַלֵּכוּ לֹא־יֶהְגּוּ בִּגְרוֹנָֽם׃

Ręce mają, a nie macają; nogi mają, a nie chodzą, ani wołają gardłem swojem.

8 כְּמוֹהֶם יִהְיוּ עֹשֵׂיהֶם כֹּל אֲשֶׁר־בֹּטֵחַ בָּהֶֽם׃

Niech im podobni będą, którzy je czynią, i wszyscy, którzy w nich ufają.

9 יִשְׂרָאֵל בְּטַח בַּיהֹוָה עֶזְרָם וּמָגִנָּם הֽוּא׃

Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich.

10 בֵּית אַהֲרֹן בִּטְחוּ בַיהֹוָה עֶזְרָם וּמָגִנָּם הֽוּא׃

Domie Aaronowy! ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem, i tarczą ich.

11 יִרְאֵי יְהֹוָה בִּטְחוּ בַיהֹוָה עֶזְרָם וּמָגִנָּם הֽוּא׃

Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich.

12 יְהֹוָה זְכָרָנוּ יְבָרֵךְ יְבָרֵךְ אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל יְבָרֵךְ אֶת־בֵּית אַהֲרֹֽן׃

Pan będzie pamiętał na nas, będzie błogosławił; będzie błogosławił domowi Izraelskiemu, będzie błogosławił domowi Aaronowemu.

13 יְבָרֵךְ יִרְאֵי יְהֹוָה הַקְּטַנִּים עִם־הַגְּדֹלִֽים׃

Będzie błogosławił tym, którzy się boją Pana, małym i wielkim.

14 יֹסֵף יְהֹוָה עֲלֵיכֶם עֲלֵיכֶם וְעַל־בְּנֵיכֶֽם׃

Rozmnoży was Pan, was i synów waszych.

15 בְּרוּכִים אַתֶּם לַיהֹוָה עֹשֵׂה שָׁמַיִם וָאָֽרֶץ׃

Błogosławieniście wy od Pana, który stworzył niebo i ziemię.

16 הַשָּׁמַיִם שָׁמַיִם לַיהֹוָה וְהָאָרֶץ נָתַן לִבְנֵי־אָדָֽם׃

Niebiosa są niebiosa Pańskie; ale ziemię dał synom ludzkim.

17 לֹא הַמֵּתִים יְהַֽלְלוּ־יָהּ וְלֹא כׇּל־יֹרְדֵי דוּמָֽה׃

Umarli nie będą chwalili Pana, ani kto z tych, co zstępują do miejsca milczenia.

18 וַאֲנַחְנוּ ׀ נְבָרֵךְ יָהּ מֵעַתָּה וְעַד־עוֹלָם הַֽלְלוּ־יָֽהּ׃

Ale my będziemy błogosławili Panu, odtąd aż na wieki. Halleluja.