< איכה 3 >
אֲנִי הַגֶּבֶר רָאָה עֳנִי בְּשֵׁבֶט עֶבְרָתֽוֹ׃ | 1 |
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
אוֹתִי נָהַג וַיֹּלַךְ חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֽוֹר׃ | 2 |
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
אַךְ בִּי יָשֻׁב יַהֲפֹךְ יָדוֹ כׇּל־הַיּֽוֹם׃ | 3 |
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
בִּלָּה בְשָׂרִי וְעוֹרִי שִׁבַּר עַצְמוֹתָֽי׃ | 4 |
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
בָּנָה עָלַי וַיַּקַּף רֹאשׁ וּתְלָאָֽה׃ | 5 |
BETH. Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
בְּמַחֲשַׁכִּים הוֹשִׁיבַנִי כְּמֵתֵי עוֹלָֽם׃ | 6 |
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
גָּדַר בַּעֲדִי וְלֹא אֵצֵא הִכְבִּיד נְחׇשְׁתִּֽי׃ | 7 |
GHIMEL. Circumædificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
גַּם כִּי אֶזְעַק וַאֲשַׁוֵּעַ שָׂתַם תְּפִלָּתִֽי׃ | 8 |
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
גָּדַר דְּרָכַי בְּגָזִית נְתִיבֹתַי עִוָּֽה׃ | 9 |
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
דֹּב אֹרֵב הוּא לִי (אריה) [אֲרִי] בְּמִסְתָּרִֽים׃ | 10 |
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
דְּרָכַי סוֹרֵר וַֽיְפַשְּׁחֵנִי שָׂמַנִי שֹׁמֵֽם׃ | 11 |
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
דָּרַךְ קַשְׁתּוֹ וַיַּצִּיבֵנִי כַּמַּטָּרָא לַחֵֽץ׃ | 12 |
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
הֵבִיא בְּכִלְיֹתָי בְּנֵי אַשְׁפָּתֽוֹ׃ | 13 |
HE. Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
הָיִיתִי שְּׂחֹק לְכׇל־עַמִּי נְגִינָתָם כׇּל־הַיּֽוֹם׃ | 14 |
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
הִשְׂבִּיעַנִי בַמְּרוֹרִים הִרְוַנִי לַעֲנָֽה׃ | 15 |
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
וַיַּגְרֵס בֶּֽחָצָץ שִׁנָּי הִכְפִּישַׁנִי בָּאֵֽפֶר׃ | 16 |
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
וַתִּזְנַח מִשָּׁלוֹם נַפְשִׁי נָשִׁיתִי טוֹבָֽה׃ | 17 |
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
וָאֹמַר אָבַד נִצְחִי וְתוֹחַלְתִּי מֵיְהֹוָֽה׃ | 18 |
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
זְכׇר־עׇנְיִי וּמְרוּדִי לַעֲנָה וָרֹֽאשׁ׃ | 19 |
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii, et fellis.
זָכוֹר תִּזְכּוֹר (ותשיח) [וְתָשׁוֹחַ] עָלַי נַפְשִֽׁי׃ | 20 |
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
זֹאת אָשִׁיב אֶל־לִבִּי עַל־כֵּן אוֹחִֽיל׃ | 21 |
ZAIN. Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
חַֽסְדֵי יְהֹוָה כִּי לֹא־תָמְנוּ כִּי לֹא־כָלוּ רַחֲמָֽיו׃ | 22 |
HETH. Misericordiæ Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
חֲדָשִׁים לַבְּקָרִים רַבָּה אֱמוּנָתֶֽךָ׃ | 23 |
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
חֶלְקִי יְהֹוָה אָמְרָה נַפְשִׁי עַל־כֵּן אוֹחִיל לֽוֹ׃ | 24 |
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
טוֹב יְהֹוָה לְקֹוָו לְנֶפֶשׁ תִּדְרְשֶֽׁנּוּ׃ | 25 |
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
טוֹב וְיָחִיל וְדוּמָם לִתְשׁוּעַת יְהֹוָֽה׃ | 26 |
TETH. Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
טוֹב לַגֶּבֶר כִּֽי־יִשָּׂא עֹל בִּנְעוּרָֽיו׃ | 27 |
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
יֵשֵׁב בָּדָד וְיִדֹּם כִּי נָטַל עָלָֽיו׃ | 28 |
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit super se.
יִתֵּן בֶּֽעָפָר פִּיהוּ אוּלַי יֵשׁ תִּקְוָֽה׃ | 29 |
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
יִתֵּן לְמַכֵּהוּ לֶחִי יִשְׂבַּע בְּחֶרְפָּֽה׃ | 30 |
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
כִּי לֹא יִזְנַח לְעוֹלָם אֲדֹנָֽי׃ | 31 |
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
כִּי אִם־הוֹגָה וְרִחַם כְּרֹב חֲסָדָֽיו׃ | 32 |
CAPH. Quia si abiecit, et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
כִּי לֹא עִנָּה מִלִּבּוֹ וַיַּגֶּה בְּנֵי־אִֽישׁ׃ | 33 |
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
לְדַכֵּא תַּחַת רַגְלָיו כֹּל אֲסִירֵי אָֽרֶץ׃ | 34 |
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ,
לְהַטּוֹת מִשְׁפַּט־גָּבֶר נֶגֶד פְּנֵי עֶלְיֽוֹן׃ | 35 |
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
לְ עַ וֵּת אָדָם בְּרִיבוֹ אֲדֹנָי לֹא רָאָֽה׃ | 36 |
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
מִי זֶה אָמַר וַתֶּהִי אֲדֹנָי לֹא צִוָּֽה׃ | 37 |
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
מִפִּי עֶלְיוֹן לֹא תֵצֵא הָרָעוֹת וְהַטּֽוֹב׃ | 38 |
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
מַה־יִּתְאוֹנֵן אָדָם חָי גֶּבֶר עַל־חֲטָאָֽו׃ | 39 |
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
נַחְפְּשָׂה דְרָכֵינוּ וְֽנַחְקֹרָה וְנָשׁוּבָה עַד־יְהֹוָֽה׃ | 40 |
NUN. Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
נִשָּׂא לְבָבֵנוּ אֶל־כַּפָּיִם אֶל־אֵל בַּשָּׁמָֽיִם׃ | 41 |
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
נַחְנוּ פָשַׁעְנוּ וּמָרִינוּ אַתָּה לֹא סָלָֽחְתָּ׃ | 42 |
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
סַכּוֹתָה בָאַף וַֽתִּרְדְּפֵנוּ הָרַגְתָּ לֹא חָמָֽלְתָּ׃ | 43 |
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
סַכּוֹתָה בֶֽעָנָן לָךְ מֵעֲבוֹר תְּפִלָּֽה׃ | 44 |
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
סְחִי וּמָאוֹס תְּשִׂימֵנוּ בְּקֶרֶב הָעַמִּֽים׃ | 45 |
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
פָּצוּ עָלֵינוּ פִּיהֶם כׇּל־אֹיְבֵֽינוּ׃ | 46 |
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
פַּחַד וָפַחַת הָיָה לָנוּ הַשֵּׁאת וְהַשָּֽׁבֶר׃ | 47 |
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
פַּלְגֵי־מַיִם תֵּרַד עֵינִי עַל־שֶׁבֶר בַּת־עַמִּֽי׃ | 48 |
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
עֵינִי נִגְּרָה וְלֹא תִדְמֶה מֵאֵין הֲפֻגֽוֹת׃ | 49 |
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
עַד־יַשְׁקִיף וְיֵרֶא יְהֹוָה מִשָּׁמָֽיִם׃ | 50 |
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
עֵינִי עֽוֹלְלָה לְנַפְשִׁי מִכֹּל בְּנוֹת עִירִֽי׃ | 51 |
AIN. Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
צוֹד צָדוּנִי כַּצִּפּוֹר אֹיְבַי חִנָּֽם׃ | 52 |
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
צָֽמְתוּ בַבּוֹר חַיָּי וַיַּדּוּ־אֶבֶן בִּֽי׃ | 53 |
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
צָֽפוּ־מַיִם עַל־רֹאשִׁי אָמַרְתִּי נִגְזָֽרְתִּי׃ | 54 |
SADE. Inundaverunt aquæ super caput meum: dixi: Perii.
קָרָאתִי שִׁמְךָ יְהֹוָה מִבּוֹר תַּחְתִּיּֽוֹת׃ | 55 |
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
קוֹלִי שָׁמָעְתָּ אַל־תַּעְלֵם אׇזְנְךָ לְרַוְחָתִי לְשַׁוְעָתִֽי׃ | 56 |
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
קָרַבְתָּ בְּיוֹם אֶקְרָאֶךָּ אָמַרְתָּ אַל־תִּירָֽא׃ | 57 |
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
רַבְתָּ אֲדֹנָי רִיבֵי נַפְשִׁי גָּאַלְתָּ חַיָּֽי׃ | 58 |
RES. Iudicasti Domine causam animæ meæ, Redemptor vitæ meæ.
רָאִיתָה יְהֹוָה עַוָּתָתִי שׇׁפְטָה מִשְׁפָּטִֽי׃ | 59 |
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
רָאִיתָה כׇּל־נִקְמָתָם כׇּל־מַחְשְׁבֹתָם לִֽי׃ | 60 |
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
שָׁמַעְתָּ חֶרְפָּתָם יְהֹוָה כׇּל־מַחְשְׁבֹתָם עָלָֽי׃ | 61 |
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
שִׂפְתֵי קָמַי וְהֶגְיוֹנָם עָלַי כׇּל־הַיּֽוֹם׃ | 62 |
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
שִׁבְתָּם וְקִֽימָתָם הַבִּיטָה אֲנִי מַנְגִּינָתָֽם׃ | 63 |
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
תָּשִׁיב לָהֶם גְּמוּל יְהֹוָה כְּמַעֲשֵׂה יְדֵיהֶֽם׃ | 64 |
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
תִּתֵּן לָהֶם מְגִנַּת־לֵב תַּאֲלָֽתְךָ לָהֶֽם׃ | 65 |
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
תִּרְדֹּף בְּאַף וְתַשְׁמִידֵם מִתַּחַת שְׁמֵי יְהֹוָֽה׃ | 66 |
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis Domine.