וַיֵּצֵא הַגּוֹרָל הַשֵּׁנִי לְשִׁמְעוֹן לְמַטֵּה בְנֵֽי־שִׁמְעוֹן לְמִשְׁפְּחוֹתָם וַֽיְהִי נַחֲלָתָם בְּתוֹךְ נַחֲלַת בְּנֵי־יְהוּדָֽה׃ | 1 |
و قرعه دومین برای شمعون برآمد، یعنی برای سبط بنی شمعون برحسب قبایل ایشان، و ملک ایشان در میان ملک بنی یهودا بود. | ۱ |
וַיְהִי לָהֶם בְּנַחֲלָתָם בְּאֵֽר־שֶׁבַע וְשֶׁבַע וּמוֹלָדָֽה׃ | 2 |
و اینها نصیب ایشان شد یعنی بئیر شبع و شبع و مولادا. | ۲ |
וַחֲצַר שׁוּעָל וּבָלָה וָעָֽצֶם׃ | 3 |
و حصر شوعال و بالح و عاصم. | ۳ |
וְאֶלְתּוֹלַד וּבְתוּל וְחׇרְמָֽה׃ | 4 |
و التولد و بتول و حرمه. | ۴ |
וְצִֽקְלַג וּבֵית־הַמַּרְכָּבוֹת וַחֲצַר סוּסָֽה׃ | 5 |
صقلغ و بیت مرکبوت و حصر سوسه. | ۵ |
וּבֵית לְבָאוֹת וְשָׁרוּחֶן עָרִים שְׁלֹשׁ־עֶשְׂרֵה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 6 |
و بیت لباعوت وشاروحن. سیزده شهر با دهات آنها. | ۶ |
עַיִן ׀ רִמּוֹן וָעֶתֶר וְעָשָׁן עָרִים אַרְבַּע וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 7 |
و عین ورمون و عاتر و عاشان، چهارده شهر با دهات آنها. | ۷ |
וְכׇל־הַחֲצֵרִים אֲשֶׁר סְבִיבוֹת הֶעָרִים הָאֵלֶּה עַד־בַּעֲלַת בְּאֵר רָאמַת נֶגֶב זֹאת נַחֲלַת מַטֵּה בְנֵֽי־שִׁמְעוֹן לְמִשְׁפְּחֹתָֽם׃ | 8 |
تمامی دهاتی که در اطراف این شهرها تا بعلت بئیر رامه جنوبی بود. ملک سبط بنی شمعون برحسب قبایل ایشان این بود. | ۸ |
מֵחֶבֶל בְּנֵי יְהוּדָה נַחֲלַת בְּנֵי שִׁמְעוֹן כִּֽי־הָיָה חֵלֶק בְּנֵֽי־יְהוּדָה רַב מֵהֶם וַיִּנְחֲלוּ בְנֵֽי־שִׁמְעוֹן בְּתוֹךְ נַחֲלָתָֽם׃ | 9 |
و ملک بنی شمعون از میان قسمت بنی یهودا بود، زیرا قسمت بنی یهودا برای ایشان زیاد بود، پس بنی شمعون ملک خود را از میان ملک ایشان گرفتند. | ۹ |
וַיַּעַל הַגּוֹרָל הַשְּׁלִישִׁי לִבְנֵי זְבוּלֻן לְמִשְׁפְּחֹתָם וַיְהִי גְּבוּל נַחֲלָתָם עַד־שָׂרִֽיד׃ | 10 |
و قرعه سوم برای بنی زبولون برحسب قبایل ایشان برآمد، و حد ملک ایشان تا ساریدرسید. | ۱۰ |
וְעָלָה גְבוּלָם ׀ לַיָּמָּה וּמַרְעֲלָה וּפָגַע בְּדַבָּשֶׁת וּפָגַע אֶל־הַנַּחַל אֲשֶׁר עַל־פְּנֵי יׇקְנְעָֽם׃ | 11 |
و حد ایشان به طرف مغرب تا مرعله رفت و تا دباشه رسید و تا وادی که در مقابل یقنعام است، رسید. | ۱۱ |
וְשָׁב מִשָּׂרִיד קֵדְמָה מִזְרַח הַשֶּׁמֶשׁ עַל־גְּבוּל כִּסְלֹת תָּבֹר וְיָצָא אֶל־הַדָּבְרַת וְעָלָה יָפִֽיעַ׃ | 12 |
و از سارید به سمت مشرق به سوی مطلع آفتاب تا سرحد کسلوت تابور پیچید، و نزد دابره بیرون آمده، به یافیع رسید. | ۱۲ |
וּמִשָּׁם עָבַר קֵדְמָה מִזְרָחָה גִּתָּה חֵפֶר עִתָּה קָצִין וְיָצָא רִמּוֹן הַמְּתֹאָר הַנֵּעָֽה׃ | 13 |
و از آنجا به طرف مشرق تا جت حافر وتا عت قاصین گذشته، نزد رمون بیرون آمد و تانیعه کشیده شد. | ۱۳ |
וְנָסַב אֹתוֹ הַגְּבוּל מִצְּפוֹן חַנָּתֹן וְהָיוּ תֹּצְאֹתָיו גֵּי יִפְתַּח־אֵֽל׃ | 14 |
و این حد به طرف شمال تاحناتون آن را احاطه کرد، و آخرش نزد وادی یفتحئیل بود. | ۱۴ |
וְקַטָּת וְנַהֲלָל וְשִׁמְרוֹן וְיִדְאֲלָה וּבֵית לָחֶם עָרִים שְׁתֵּים־עֶשְׂרֵה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 15 |
و قطه و نهلال و شمرون و یداله و بیت لحم، دوازده شهر با دهات آنها. | ۱۵ |
זֹאת נַֽחֲלַת בְּנֵי־זְבוּלֻן לְמִשְׁפְּחוֹתָם הֶעָרִים הָאֵלֶּה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 16 |
این ملک بنی زبولون برحسب قبایل ایشان بود، یعنیاین شهرها با دهات آنها. | ۱۶ |
לְיִשָּׂשכָר יָצָא הַגּוֹרָל הָרְבִיעִי לִבְנֵי יִשָּׂשכָר לְמִשְׁפְּחוֹתָֽם׃ | 17 |
و قرعه چهارم برای یساکار برآمد یعنی برای بنی یساکار برحسب قبایل ایشان. | ۱۷ |
וַיְהִי גְּבוּלָם יִזְרְעֶאלָה וְהַכְּסוּלֹת וְשׁוּנֵֽם׃ | 18 |
و حدایشان تا یزرعیل و کسلوت و شونم بود. | ۱۸ |
וַחֲפָרַיִם וְשִׁיאֹן וַאֲנָחֲרַֽת׃ | 19 |
وحفارایم و شیئون و اناحره. | ۱۹ |
וְהָרַבִּית וְקִשְׁיוֹן וָאָֽבֶץ׃ | 20 |
و ربیت و قشیون وآبص. | ۲۰ |
וְרֶמֶת וְעֵין־גַּנִּים וְעֵין חַדָּה וּבֵית פַּצֵּֽץ׃ | 21 |
و رمه و عین جنیم و عین حده و بیت فصیص. | ۲۱ |
וּפָגַע הַגְּבוּל בְּתָבוֹר (ושחצומה) [וְשַׁחֲצִימָה] וּבֵית שֶׁמֶשׁ וְהָיוּ תֹּצְאוֹת גְּבוּלָם הַיַּרְדֵּן עָרִים שֵׁשׁ־עֶשְׂרֵה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 22 |
و این حد به تابور و شحصیمه وبیت شمس رسید، و آخر حد ایشان نزد اردن بود. یعنی شانزده شهر با دهات آنها. | ۲۲ |
זֹאת נַחֲלַת מַטֵּה בְנֵי־יִשָּׂשכָר לְמִשְׁפְּחֹתָם הֶעָרִים וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 23 |
این ملک سبطبنی یساکار برحسب قبایل ایشان بود، یعنی شهرها با دهات آنها. | ۲۳ |
וַיֵּצֵא הַגּוֹרָל הַחֲמִישִׁי לְמַטֵּה בְנֵי־אָשֵׁר לְמִשְׁפְּחוֹתָֽם׃ | 24 |
و قرعه پنجم برای سبط بنی اشیر برحسب قبایل ایشان بیرون آمد. | ۲۴ |
וַיְהִי גְּבוּלָם חֶלְקַת וַחֲלִי וָבֶטֶן וְאַכְשָֽׁף׃ | 25 |
و حد ایشان حلقه وحلی و باطن و اکشاف. | ۲۵ |
וְאַֽלַמֶּלֶךְ וְעַמְעָד וּמִשְׁאָל וּפָגַע בְּכַרְמֶל הַיָּמָּה וּבְשִׁיחוֹר לִבְנָֽת׃ | 26 |
و الملک و عمعاد ومشال و به طرف مغرب به کرمل و شیحور لبنه رسید. | ۲۶ |
וְשָׁב מִזְרַח הַשֶּׁמֶשׁ בֵּית דָּגֹן וּפָגַע בִּזְבֻלוּן וּבְגֵי יִפְתַּח־אֵל צָפוֹנָה בֵּית הָעֵמֶק וּנְעִיאֵל וְיָצָא אֶל־כָּבוּל מִשְּׂמֹֽאל׃ | 27 |
و به سوی مشرق آفتاب به بیت داجون پیچیده، تا زبولون رسید، و به طرف شمال تاوادی یفتحئیل و بیت عامق و نعیئیل وبه طرف چپ نزد کابول بیرون آمد. | ۲۷ |
וְעֶבְרֹן וּרְחֹב וְחַמּוֹן וְקָנָה עַד צִידוֹן רַבָּֽה׃ | 28 |
و به حبرون ورحوب و حمون و قانه تا صیدون بزرگ. | ۲۸ |
וְשָׁב הַגְּבוּל הָרָמָה וְעַד־עִיר מִבְצַר־צֹר וְשָׁב הַגְּבוּל חֹסָה (ויהיו) [וְהָיוּ] תֹצְאֹתָיו הַיָּמָּה מֵחֶבֶל אַכְזִֽיבָה׃ | 29 |
واین حد به سوی رامه به شهر حصاردار صور پیچید واین حد به سوی حوصه برگشت، و انتهایش نزددریا در دیار اکزیب بود. | ۲۹ |
וְעֻמָה וַאֲפֵק וּרְחֹב עָרִים עֶשְׂרִים וּשְׁתַּיִם וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 30 |
و عمه و عفیق ورحوب، و بیست و دو شهر با دهات آنها. | ۳۰ |
זֹאת נַחֲלַת מַטֵּה בְנֵֽי־אָשֵׁר לְמִשְׁפְּחֹתָם הֶעָרִים הָאֵלֶּה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 31 |
ملک سبط بنی اشیر برحسب قبایل ایشان این بود، یعنیاین شهرها با دهات آنها. | ۳۱ |
לִבְנֵי נַפְתָּלִי יָצָא הַגּוֹרָל הַשִּׁשִּׁי לִבְנֵי נַפְתָּלִי לְמִשְׁפְּחֹתָֽם׃ | 32 |
و قرعه ششم برای بنی نفتالی بیرون آمد، یعنی برای بنی نفتالی برحسب قبایل ایشان. | ۳۲ |
וַיְהִי גְבוּלָם מֵחֵלֶף מֵאֵלוֹן בְּצַעֲנַנִּים וַאֲדָמִי הַנֶּקֶב וְיַבְנְאֵל עַד־לַקּוּם וַיְהִי תֹצְאֹתָיו הַיַּרְדֵּֽן׃ | 33 |
وحد ایشان از حالف از بلوطی که در صعنیم است و ادامی و ناقب و یبنئیل تا لقوم بود و آخرش نزداردن بود | ۳۳ |
וְשָׁב הַגְּבוּל יָמָּה אַזְנוֹת תָּבוֹר וְיָצָא מִשָּׁם חוּקֹקָה וּפָגַע בִּזְבֻלוּן מִנֶּגֶב וּבְאָשֵׁר פָּגַע מִיָּם וּבִיהוּדָה הַיַּרְדֵּן מִזְרַח הַשָּֽׁמֶשׁ׃ | 34 |
و حدش به سمت مغرب به سوی ازنوت تا بور پیچید، و از آنجا تا حقوق بیرون آمد، و به سمت جنوب به زبولون رسید و به سمت مغرب به اشیر رسید، و به سمت مشرق به یهودا نزد اردن. | ۳۴ |
וְעָרֵי מִבְצָר הַצִּדִּים צֵר וְחַמַּת רַקַּת וְכִנָּֽרֶת׃ | 35 |
و شهرهای حصاردار صدیم وصیر و حمه و رقه و کناره. | ۳۵ |
וַאֲדָמָה וְהָרָמָה וְחָצֽוֹר׃ | 36 |
و ادامه و رامه وحاصور. | ۳۶ |
וְקֶדֶשׁ וְאֶדְרֶעִי וְעֵין חָצֽוֹר׃ | 37 |
و قادش و اذرعی و عین حاصور. | ۳۷ |
וְיִרְאוֹן וּמִגְדַּל־אֵל חֳרֵם וּבֵית־עֲנָת וּבֵית שָׁמֶשׁ עָרִים תְּשַֽׁע־עֶשְׂרֵה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 38 |
ویرون و مجدلئیل و حوریم و بیت عناه و بیت شمس، نوزده شهر با دهات آنها. | ۳۸ |
זֹאת נַחֲלַת מַטֵּה בְנֵֽי־נַפְתָּלִי לְמִשְׁפְּחֹתָם הֶֽעָרִים וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 39 |
ملک سبطبنی نفتالی برحسب قبایل ایشان این بود، یعنی شهرها با دهات آنها. | ۳۹ |
לְמַטֵּה בְנֵי־דָן לְמִשְׁפְּחֹתָם יָצָא הַגּוֹרָל הַשְּׁבִיעִֽי׃ | 40 |
و قرعه هفتم برای سبط بنی دان برحسب قبایل ایشان بیرون آمد. | ۴۰ |
וַיְהִי גְּבוּל נַחֲלָתָם צׇרְעָה וְאֶשְׁתָּאוֹל וְעִיר שָֽׁמֶשׁ׃ | 41 |
و حد ملک ایشان صرعه و اشتئول و عیر شمس بود. | ۴۱ |
וְשַׁעֲלַבִּין וְאַיָּלוֹן וְיִתְלָֽה׃ | 42 |
و شعلبین وایلون و یتله. | ۴۲ |
וְאֵילוֹן וְתִמְנָתָה וְעֶקְרֽוֹן׃ | 43 |
و ایلون و تمنه و عقرون. | ۴۳ |
וְאֶלְתְּקֵה וְגִבְּתוֹן וּבַעֲלָֽת׃ | 44 |
والتقیه و جبتون و بعله. | ۴۴ |
וִיהֻד וּבְנֵֽי־בְרַק וְגַת־רִמּֽוֹן׃ | 45 |
و یهود و بنی برق و جت رمون. | ۴۵ |
וּמֵי הַיַּרְקוֹן וְהָרַקּוֹן עִֽם־הַגְּבוּל מוּל יָפֽוֹ׃ | 46 |
و میاه یرقون و رقون با سر حدی که درمقابل یافا است. | ۴۶ |
וַיֵּצֵא גְבוּל־בְּנֵי־דָן מֵהֶם וַיַּעֲלוּ בְנֵי־דָן וַיִּלָּחֲמוּ עִם־לֶשֶׁם וַיִּלְכְּדוּ אוֹתָהּ ׀ וַיַּכּוּ אוֹתָהּ לְפִי־חֶרֶב וַיִּֽרְשׁוּ אוֹתָהּ וַיֵּשְׁבוּ בָהּ וַיִּקְרְאוּ לְלֶשֶׁם דָּן כְּשֵׁם דָּן אֲבִיהֶֽם׃ | 47 |
و حد بنی دان از طرف ایشان بیرون رفت، زیر که بنی دان برآمده، با لشم جنگ کردند و آن را گرفته، به دم شمشیر زدند. ومتصرف شده، در آن سکونت گرفتند. پس لشم رادان نامیدند، موافق اسم دان که پدر ایشان بود. | ۴۷ |
זֹאת נַחֲלַת מַטֵּה בְנֵי־דָן לְמִשְׁפְּחֹתָם הֶעָרִים הָאֵלֶּה וְחַצְרֵיהֶֽן׃ | 48 |
این است ملک سبط بنی دان برحسب قبایل ایشان، یعنیاین شهرها با دهات آنها. | ۴۸ |
וַיְכַלּוּ לִנְחֹל־אֶת־הָאָרֶץ לִגְבוּלֹתֶיהָ וַיִּתְּנוּ בְנֵי־יִשְׂרָאֵל נַחֲלָה לִיהוֹשֻׁעַ בִּן־נוּן בְּתוֹכָֽם׃ | 49 |
و چون از تقسیم کردن زمین برحسب حدودش فارغ شدند، بنیاسرائیل ملکی را درمیان خود به یوشع بن نون دادند. | ۴۹ |
עַל־פִּי יְהֹוָה נָתְנוּ לוֹ אֶת־הָעִיר אֲשֶׁר שָׁאָל אֶת־תִּמְנַת־סֶרַח בְּהַר אֶפְרָיִם וַיִּבְנֶה אֶת־הָעִיר וַיֵּשֶׁב בָּֽהּ׃ | 50 |
برحسب فرمان خداوند شهری که او خواست، یعنی تمنه سارح را در کوهستان افرایم به او دادند، پس شهررا بنا کرده، در آن ساکن شد. | ۵۰ |
אֵלֶּה הַנְּחָלֹת אֲשֶׁר נִחֲלוּ אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן ׀ וִיהוֹשֻׁעַ בִּן־נוּן וְרָאשֵׁי הָאָבוֹת לְמַטּוֹת בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל ׀ בְּגוֹרָל ׀ בְּשִׁלֹה לִפְנֵי יְהֹוָה פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וַיְכַלּוּ מֵחַלֵּק אֶת־הָאָֽרֶץ׃ | 51 |
این است ملکهایی که العازار کاهن با یوشع بن نون و روسای آبای اسباط بنیاسرائیل درشیلوه به حضور خداوند نزد در خیمه اجتماع به قرعه تقسیم کردند. پس از تقسیم نمودن زمین فارغ شدند. | ۵۱ |